Ռուս փորձագետ. Աստանան ու Բաքուն "իրենց հարսանիքն" ունեն

Արմինֆո.Բաքուն և Աստանան մտադիր էին, գործնականում, ապացուցել "միջին տերության" մասին վարկածի ճշմարտացիությունը։ Այդ մասին հայտարարել է ռուս քաղաքագետ Սերգեյ Մարկեդոնովը՝ անդրադառնալով Ղազախստանի նախագահ Կասիմ-Ժոմարտ Տոկաևի  Ադրբեջան այցին։

Փորձագետն արձանագրել է, որ Տոկաևն սկսել է իր երկօրյա այցը Բաքու: Այդ համատեքստում նա նշել է, որ ադրբեջանա-ղազախական հարաբերությունների մասին ավանդաբար խոսում են որպես մարմնավորված պրագմատիզմի։ "Ղազախստանը ԵԱՏՄ-ի և ՀԱՊԿ-ի անդամ է, բայց, միևնույն ժամանակ, իր հարաբերությունները ցանկացած ինտեգրացիոն ձևաչափից հեռացող Ադրբեջանի հետ դիտարկում է որպես առաջնահերթություններից մեկը ։ Եվ երեկ, և այսօր շատ մեկնաբաններ կասեն բոլոր անհրաժեշտ խոսքերը էներգետիկայի և տրանսպորտային-լոգիստիկ ոլորտում Բաքվի և Աստանայի գործընկերության մասին։ Եվ իսկապես, 2020 թվականից մինչ օրս երկկողմ առևտրաշրջանառությունն աճել է հինգ անգամ (109 միլիոն դոլարից մինչև 529 միլիոն դոլար) ։ ԱՄՆ): Բայց ոչ միայն տնտեսությամբ", - նշել է Մարկեդոնովը, ով ուշադրություն է հրավիրել Տոկաեւի ՝ ադրբեջանական ԱՊԱ-ին տված հետաքրքիր հարցազրույցի վրա, որը տրվել էր Բաքու այցի նախօրեին ։ "Դրա մեջ կան և տոննաներ, և կիլոմետրեր, և խորանարդ մետրեր։ Բայց հարցազրույցում ամենակարևորը արտաքին քաղաքական նույնականացման կետերն են ։ Ի դեպ, արդյո՞ք միայն արտաքին քաղաքական", - հարցադրում է արել քաղաքագետը։

"Խորհրդանշական է, որ այսօր և Ղազախստանի, և Ադրբեջանի միջև, և ողջ թյուրքական աշխարհում ընթանում են նորացման և վերածննդի գործընթացներ, մենք մտել ենք մեր համագործակցության նոր դարաշրջան", - արձանագրում է Տոկաևը ։ Եվ իզուր չէ, որ ադրբեջանա-ղազախական հարաբերությունների նոր էջի հաշվետվության ինչ-որ կետի համար նա վերցնում է իր այցը Բաքու 2022 թվականին ։ Այսպիսով, նորության հարցում: Ներքին լսարանի համար որոշակի հեռավորություն կառուցելով իր և Ղազախստանի առաջին նախագահ Նուրսուլթան Նազարբաևի միջև ՝ Տոկաևը շարունակում է այդ գիծը նաև միջազգային ասպարեզում ։ Եկավ 2022 թվականին, և սկսվեց նոր դարաշրջան ՝ արդյունավետ և արգասաբեր", - կարծում է ռուս փորձագետը։

Նրա խոսքով՝ ներքին և արտաքին գործոնների միջև նույն կապն առկա է նաև Լեռնային Ղարաբաղի իրավիճակի գնահատման մեջ: "Տոկաևը գովեստի խոսքեր չի խնայում Ադրբեջանի ղեկավարության հասցեին, որը զբաղված է տարածաշրջանի "վերականգնմամբ" ։ Ավելին, նա հայտարարում է Ֆիզուլիում (Վարանդա) Կուրմանգազայի անվան մանկական ստեղծագործության կենտրոնի մասին՝ Ղազախստանի միջոցներով: Կրկին հասկանալի է Ղազախստանի ղեկավարության հետևողական դիրքորոշումը (ի դեպ, այստեղ Տոկաևը հաստատ հաջորդականություն ունի Նազարբաևի հետ) ԱՊՀ բոլոր երկրների տարածքային ամբողջականությանը աջակցելու հարցում ։ Այդ պաթոսը կարելի է չկիսել, բայց քաղաքական տրամաբանությունը հասկանալը կարեւոր է եւ անհրաժեշտ", - կարծում է Մարկեդոնովը ։

Դրա հետ մեկտեղ, նրա խոսքով, Տոկաեւի ծրագրային հարցազրույցում շատ է խոսվում եւ թյուրքական համերաշխության, եւ Ադրբեջանի հետ եղբայրության մասին, եւ միայն հպանցիկ Երեւանի եւ Բաքվի միջեւ խաղաղության մասին, որը համապատասխանում է Ղազախստանի շահերին: "Բայց, թերևս, ամենակարևորն այն է, որ հարցազրույցը, և Ալիևի ու Տոկաևի  բուն երկխոսությունը վարվում են այնպես, կարծես ոչ մի "սառը պատերազմ-2.0" էլ չկա ։ Եվ "թյուրքական եղբայրությունը", և կասպիական լոգիստիկան, և էներգետիկան, ամեն ինչ կառուցվում է այնպես, կարծես Ուկրաինայում ՀՌԳ-ը, և Ռուսաստանի ու Արևմուտքի միջև խորացող առճակատումը շատ հեռու բան են։ Ադրբեջանա-ղազախական զրույցի ընթացքում դա չի թվում առաջին պլան, կամ որպես նախաբեմ. Տողերի արանքում կարդացվում է, որ Աստանան եւ Բաքուն "իրենց հարսանիքն" ունեն։ Եվ եթե այն ինչ-որ մեկին դուր է գալիս, հաամեցեք, իսկ եթե՝ ոչ, ապա դա ձեր ճաշակի առանձնահատկությունն է", - հավելել է քաղաքագետը։

Վերջում Մարկեդոնովը հիշեցրել է, որ կանադացի հետազոտող Ջոն Հոլմսը շրջանառության մեջ է դրել "միջին տերություն" հասկացությունը, որը ենթադրում է տնտեսական կարևորություն (օրինակ ՝ զգալի բնական և էներգետիկ ռեսուրսների տիրապետման պատճառով), ռազմավարական շահավետ աշխարհագրական դիրք, հետաքրքրություն x առաջատար համաշխարհային դերակատարների երկրի հետ նորմալ գործընկերությամբ։ "Կարծես թե՝ Բաքուն և Աստանան մտադիր են, գործնականում, ապացուցել տվյալ վարկածի ճշմարտացիությունը։ Սեփական շահերի, եսասիրության, կոշտ ռեալիզմի և պրագմատիկայի վրա խաղադրույք կատարելը նման ձեռագրի տարբերակիչ հատկություններն են: Մարտավարությունը (և ռազմավարությունը) խնդրահարույց է ինչպես գործընկերների, այնպես էլ ընդդիմախոսների համար: Դրանում կան նաև ռիսկի տարրեր։ Բայց ով ռիսկի չի դիմում, ինչպես հայտնի է…", - ամփոփել է ռուս փորձագետը։