Հինգշաբթի, 16 Հունիսի 2022 13:23

Արմինֆո. Եվրամիության միջնորդությունը Հայաստանի եւ Ադրբեջանի միջեւ սահմանների հստակեցման եւ տարածաշրջանային հաղորդակցությունների ապաշրջափակման հարցում կարող է հանգեցնել Հարավային Կովկասում Ռուսաստանի զգալի թուլացման։

Առաջին հերթին՝ այդ աշխարհաքաղաքական ուղիները որպես Հայաստանի և Ադրբեջանի նկատմամբ ճնշում գործադրելու լծակներ օգտագործելու Մոսկվայի փորձերի պատճառով։ ԱրմԻնֆո-ին նման կարծիք է հայտնել "Ազատ քաղաքացի" քաղաքացիական նախաձեռնությունների աջակցման կենտրոնի ղեկավար, քաղաքական վերլուծաբան Հովսեփ Խուրշուդյանը։

 

"Սահմանների սահմանազատման հարցում, օրինակ, յուրաքանչյուր դիրքորոշում կողմեր կսակարկեն հենց համապատասխան քարտեզներ տրամադրող ՌԴ-ի հետ։ Որը, համապատասխանաբար, յուրաքանչյուր նման դիրքորոշման համար նրանց կներկայացնի սեփական պահանջները։ Համանման ձեւով Մոսկվայում սեփական շահերն են ներկայացնում հաղորդակցությունների ապաշրջափակման գործընթացում։ Որտեղ, օրինակ, ռուս զինվորականները ծրագրում են ուղեկցել Հայաստանի տարածքով անցնող ադրբեջանական բեռները։ Ինչում ինքը՝ Հայաստանը, բացարձակապես շահագրգռված չէ", - նշել է նա։

 

Ըստ վերլուծաբանի, հայ-ադրբեջանական օրակարգի այս երկու քեյսերի շուրջ սեփական միջնորդությունն ավելացնելու ուղղությամբ Բրյուսելի ընթացիկ քայլերն էապես թուլացնում են ռուսական ծրագրերի իրականացման հեռանկարները: Քանի որ դրանց հաջող ավարտի դեպքում այդ գործընթացները կընթանան արդեն միջազգային նորմերով և մշակումներով։ Օրինակ՝ ԵԱՀԿ-ի կողմից նախատեսված ընթացակարգերով։ Այստեղից էլ առաջանում է Մոսկվայի մտահոգությունը Հարավային Կովկասում ԵՄ նոր քաղաքական և տնտեսական լծակ ձեռք բերելու առնչությամբ՝ հայ - ադրբեջանական հարաբերությունների կարգավորման միջնորդության տեսքով։

 

Մոսկվայի կողմից "3+3" տխրահռչակ ձևաչափի ակտիվացման փորձը, ավելի ճիշտ, "3+2", հաշվի առնելով դրան մասնակցելուց Վրաստանի հրաժարվելը, Խուրշուդյանը համարում է Արևմուտքի մասնակցությամբ հենց այդ աշխարհաքաղաքական գործընթացների արտացոլումը։ Նրա կարծիքով ՝ ՌԴ-ն այսօր կրկին հիշել է այդ գաղափարի մասին միակ նպատակով. Կանխել Արևմուտքի սկսված առաջխաղացումը տարածաշրջան։ Մինչդեռ, "3+3"-ի մասնակից Թուրքիային Մոսկվայում Արևմուտքի մաս չեն դիտարկում, նույնիսկ՝ չնայած նրա ՆԱՏՕ-ի անդամ լինելու հանգամանքին։

 

"Անհրաժեշտ է մոռանալ առասպելների եւ տեսական սպառնալիքների մասին և փորձել վերլուծել իրավիճակը, ելնելով ոչ թե դրանցից կամ անցյալից, այլ      ներկայիս աշխարհաքաղաքական իրողություններից։ Իսկ իրողությունն այն է, որ Թուրքիան՝ ինքը, իրեն Արևմուտք չի համարում, նախընտրելով մանևրել Արևմուտքի և Ռուսաստանի միջև՝ իրենը կորզելու նպատակով։ Այստեղից էլ Թուրքիայի անհանգստությունը՝ Ուկրաինայի տարածքում համախմբված Արևմուտքի դեմ պատերազմում ՌԴ-ի պարտության հեռանկարի առնչությամբ։ Ինչից հետո Արեւմուտքի վերահսկողության տակ կարող է անցնել հենց նույն Հարավային Կովկասը, ինչը հարված կլինի Անկարայի դիրքերին եւ մանեւրելու հնարավորություններին", - նշել է նա։

 

Վերջում վերլուծաբանը հիշեցրել է, որ իրեն հակադրելով Արևմուտքին, փորձելով ճնշել Արևմուտքին այս կամ այն հարցում ՝ հերթական կտորը ձեռք բերելու նպատակով, Թուրքիան միշտ հենվել է Ռուսաստանի վրա։ Եվ հիմա, նկատի առնելով Թուրքիայի համար սովորաբար հզոր Ռուսաստանի անհետացման հեռանկարը, թուրքերն արդեն ոչ մեկի վրա չեն կարող հենվել Արևմուտքի հետ սակարկություններում։ Որպես արդյունք՝ Էրդողանն ստիպված է լինելու ենթարկվել միջազգային կանոններին, ինչը բնավ նրա շահերից չի բխում և խիստ մտահոգում է նրան։