Արմինֆո.Եթե ռուս-թուրքական հարաբերությունները չվատթարանան, Հայաստանի անվտանգությանն սպառնալիքներ չեն լինի։ Եվ ներկա իրավիճակում նման միտումներ ես առայժմ չեմ տեսնում։ ԱրմԻնֆո-ին այդպիսի կարծիք է հայտնել ՌԳԱ ՀՏՄՀԻ-ի ավագ գիտաշխատող, թուրքագետ Վիկտոր Նադեին-Ռաեւսկին։
"Այս փուլում ՌԴ-ն գործում է Թուրքիայից անջատ և բավականին վստահ։ Միեւնույն ժամանակ, Թուրքիան փորձում է շատ ավելի զգուշավոր քաղաքականություն վարել։ Ինչը, մասնավորապես, արտահայտվում է Ուկրաինային և Ռուսաստանին սեփական միջնորդական ծառայությունների առաջարկներով՝ բանակցություններում և հումանիտար աջակցության գործում։ Կարծում եմ ՝ այստեղ կարևոր է ընդգծել, որ ՌԴ-Թուրքիա հարաբերություններն այսօր շատ առումներով որոշվում են Վլադիմիր Պուտինի և Ռեջեփ Էրդողանի անձնական հարաբերություններով", - ընդգծել է նա։
Ըստ թուրքագետի, չնայած Սիրիայի, Ղրիմի, Ղարաբաղի և այժմ, արդեն, Ուկրաինայի հարցում հակադիր դիրքորոշումներին, չնայած ՆԱՏՕ-ին Թուրքիայի ակտիվ անդամակցությանը, Պուտինը վստահում է Էրդողանին, իսկ Էրդողանը միշտ հավատարիմ է խոստմանը: Ընդ որում, Թուրքիայի անդամակցությունը ՆԱՏՕ-ին նախկինի պես առաջնային է Անկարայի համար։ Ինչը, սակայն, բոլորովին չխանգարեց Թուրքիային հրաժարվել Ռուսաստանի համար օդային տարածքը փակելուց՝ ՆԱՏՕ-ի գործընկերների օրինակով։ Ընդ որում, փակելով Բոսֆորն ու Դարդանել՝ Մոնտրեի կոնվենցիայի համաձայն, միանգամից բոլոր երկրների ռազմանավերի համար։
Անդրադառնալով Թուրքիայի այն պնդումներին, որ Ուկրաինան եւ Ռուսաստանն իր համար բարեկամ երկրներ են, Նադեին-Ռաեւսկին անկարայի այդ դիրքորոշումը պայմանավորել է այն ըմբռնումով, որ ՌԴ-ի նկատմամբ պատժամիջոցների սահմանումն ավելի շատ կվնասի իրեն, քան Ռուսաստանին: Նրա գնահատմամբ, Թուրքիայի նախագահը քաջ գիտակցում է պատժամիջոցներին դիմակայելու Մոսկվայի հնարավորությունները, համապատասխանաբար, փորձելով տարածաշրջանային առաջատար տերության դեր խաղալ ՝ չվատթարացնելով հարաբերությունները ոչ Ռուսաստանի, ոչ Ուկրաինայի հետ։ Եվ, ըստ նրա կանխատեսումների, Էրդողանի նման չեզոքությունը կոտրել նրա արևմտյան գործընկերները չեն կարողանա։
"Բոլորովին այլ հարց է, որ Մոսկվան թուրքական միջնորդության հեռանկարներով բնավ ոգևորված չէ։ Իսկ ՌԴ-ի նկատմամբ Անկարայի ոչ բարեկամական քայլերն ուղեկցվում են հայտարարություններով, որոնք թուրքերին թույլ են տալիս նմալ ՆԱՏՕ-ի միակ երկիրը, որը կարող է կապ պահպանել ՌԴ-ի հետ։ Այս լույսի ներքո, ամենայն հավանականությամբ, Թուրքիան կփորձի շարունակել մանեւրումը Ռուսաստանի եւ Արեւմուտքի միջեւ՝ պահպանելով չեզոքություն։ Ընդ որում, ես բոլորովին չեմ բացառում ապագայում Ուկրաինայում Անկարայի և Մոսկվայի գործողությունների համակարգման հնարավորությունը։ Ինչպես դա տեղի ունեցավ Ղարաբաղում՝ փոխադարձ շահերի երկուստեք պահպանմամբ։ Նման սցենարն այսօր բավականին բարդ է թվում, սակայն այն բացառելու հարկ բնավ չկա", - ամփոփել է թուրքագետը ։