Արմինֆո.Իմ կարծիքով, Հայաստանի նախագահ Արմեն Սարգսյանի հրաժարականի որոշում ոչ մի կերպ չէր կարող կայացվել հուզական ֆոնի վրա կամ այսրոպեական տրամադրության հիման վրա։ Ինչի լույսի ներքո, դրան անհրաժեշտ է վերաբերվել ամենայն լրջությամբ։ ԱրմԻնֆո-ին այդպիսի կարծիք է հայտնել քաղաքագետ Ստեփան Դանիելյանը՝ մեկնաբանելով նախօրեին ՀՀ նախագահի հրաժարականը։
Իր հրաժարականի որոշումը Սարգսյանը բացատրել է իր տրամմադրության տակ ներքին եւ արտաքին քաղաքականության վրա ազդելու գործիքների բացակայությամբ։ Կողմ արտահայտվելով սահմանադրության բարեփոխմանը՝ նախկին նախագահը հույս է հայտնել, որ կիրականացվեն սահմանադրական բարեփոխումներ, որոնց շնորհիվ երկրի հաջորդ նախագահը եւ նախագահական ինստիտուտը, ընդհանուր առմամբ, կարող են աշխատել ավելի հավասարակշռված եւ համակարգված միջավայրում: Նշենք, որ ըստ ՀՀ սահմանադրության, ՀՀ նախագահի պարտականությունները մինչեւ նոր ընտրություններ կատարելու է Ազգային ժողովի նախագահ Ալեն Սիմոնյանը:
"Կարծում եմ, որ գլխավոր հարցերը, որոնք մենք պետք է տանք, հետեւյալն են. ինչու՞ հենց հիմա, և ի՞նչ ազդակներ պետք է սպասենք, որոնց համար նախագահը չի ցանկանում պատասխանատվություն կրել։ Եվ, իհարկե, ի՞նչ փաստաթուղթ է նախապատրաստվում ստորագրման, որի տակ նա չի ցանկանում իր ստորագրությունը դնել։ Արրդյո՞ք Սարգսյանը "համազգային ճգնաժամի" տակ նկատի ունի արդեն տեղի ունեցածը, թե՞ մենք պետք է նոր անակնկալների սպասենք", - ընդգծել է նա։
Այս լույսի ներքո՝ քաղաքագետը ենթադրել է, որ իր հրաժարականով Սարգսյանը փորձում է խանգարել կառավարող կուսակցության կատարմամբ հերթական սցենարի իրագործմանը։ Վերջինս, ըստ նրա, ամրապնդվում է Սարգսյանի հրաժարականի հայտարարության տեքստի այն կետով, որն այսուհետեւ ազգը սխալվելու հնարավորություն չունի։ Դանիելյանի կարծիքով՝ արդեն նախկին նախագահի հայտարարության բովանդակությունը տարբեր մեկնաբանությունների տեղիք է տալիս։
Այս լույսի ներքո՝ նա ենթադրել է, որ Հայաստանում նույն քաղաքական փոփոխությունները, որոնց վրա չի կարող ազդել նախագահը, ընդգրկված են "Քաղաքացիական պայմանագիր" կուսակցության կողմից նախապատրաստվող ՀՀ սահմանադրության բարեփոխման նախագծում։ Կամ էլ նախագահի հրաժարականում արտաքին հետք կա։ Ինչը, կոնկրետ այս դեպքում, հաշվի առնելով հայ-թուրքական գործընթացի արդիականությունը, նրա կարծիքով, կարող է պայմանավորված լինել Հայոց ցեղասպանության միջազգային ճանաչման գործընթացի հարցում Երեւանի պատրաստվող զիջումներով։
"Ամեն դեպքում, առայժմ մենք կարող ենք միայն վարկածներ առաջ քաշել։ Եվ ես, ավելի շուտ, հակված եմ այն վարկածին, որի համաձայն, իր հրաժարականով Սարգսյանը փորձում է կանխել ներքաղաքական կամ արտաքին քաղաքական գործընթացներ, հնարավոր է՝ թե մեկը, թե մյուսը։ Առաջին հերթին, այն պատճառով, որ նախագահի հեռանալը, առնվազն, հնարավորություն է ստեղծում ձգձգել այդ գործընթացները՝ մինչեւ նրա տեղը չզբաղեցնի երկրի նոր ղեկավար։ Հասկանալի է, որ ցանկացած լուրջ փաստաթղթի ստորագրում առանց նախագահի անհնար է", - ամփոփել է քաղաքագետը։