Արմինֆո.1994թ. տարածաշրջանում հաստատված ուժերի հաշվեկշռի խախտման, այն բանի ֆոնին, որ Հարավային Կովկասը նոր-նոր թեւակոխում է լուրջ աշխարհաքաղաքական բեկման և վերաֆորմատավորման շրջան, Հայաստան-Ադրբեջան սահմանին, Վրաստանում կամ Իրանում ցանկացած կայծ կարող է որպես տրիգեր ծառայել ռազմական գործողությունների վերսկսման համար։ ԱրմԻնֆո-ին այդպիսի կարծիք է հայտնել Արցախի ԱԳՆ նախկին ղեկավար, արտակարգ եւ լիազոր դեսպան Արման Մելիքյանը:
"Այսօր բավականին փխրուն խաղաղության պահպանման օգտին առանձնակի նախադրյալներ ես չեմ տեսնում։ Իսկ հաշվի առնելով հրադադարի շուրջ 2020 թվականի նոյեմբերի 9-ի եռակողմ հայտարարության "ջենթլմենական" բնույթը՝ պատերազմն ավարտված համարելու հարկ չկա։ Եվս մեկ խնդիր է այն, որ կողմերի նոյեմբերի 9-ի հայտարարության խախտումը, ամենայն հավանականությամբ, չի որակվի եւ որեւէ կերպ չի կարող որակվել միջազգային իրավունքով։ Համապատասխանաբար, նոր ռազմական ագրեսիա, ռազմական գործողությունների վերսկսում նախաձեռնողին ոչինչ չի սպառնա", - կանխատեսել է նա։
Այս լույսի ներքո՝ Երեւանը, դիվանագետի կարծիքով, պետք է նախապես հաշվարկի իր բոլոր քայլերը՝ միջազգային ասպարեզում ցանկացած գործողությունում ելնելով Հայաստանի շուրջ տեղի ունեցող իրադարձություններից։ Այս համատեքստում նա հատկապես առանձնացրել է Հայաստանին աշխարհաքաղաքական տարբեր արկածախնդրությունների մեջ ներքաշելուց հետ պահելու ծայրահեղ կաարեւորությունը՝ նպատակ ունենալով խուսափել Հայաստանի համար օտար շահերի համար, երկրի հետ մեջ ոչ մի առնչություն չունեցող հակամարտությունների մեջ ներքաշվելու հեռանկարից:
Մեկնաբանելով Հայաստանի շուրջ տիրող աշխարհաքաղաքական իրավիճակը՝ Մելիքյանը նշել է, որ նոյեմբերի 9-ի եռակողմ հայտարարության ստորագրումից հետո Երեւանի դիրքերը միայն վատացել են: Վերջինս արտահայտվում է արդեն հայտարարության սստորագրումից հետո Ադրբեջանի կողմից ՀՀ ԶՈՒ տասնյակ զինծառայողների գերեվարմամբ, ՀՀ որոշ տարածքների օկուպացմամբ, հրադադարի պայմաններում Ադրբեջանի հետ սահմանին զինծառայողների և քաղաքացիական անձանց շարունակվող սպանություններով։
"Կարևոր է ընդգծել, որ այս ամենի համար ոչ ոք պատասխանատվություն չի կրում։ Իսկ Հայաստանի իշխանությունն ու ընդդիմությունը միայն միմյանց վրա են գցում տեղի ունեցողի համար պատասխանատվությունը՝ փորձելով այդ կերպ իրենց շուրջ համախմբել ապատիայի մեջ ընկած հասարակությանը։ Ավելի կարևոր է արձանագրել, որ ոչ մեկը, ոչ էլ մյուսը ընթացիկ անմխիթար իրավիճակից դուրս գալու շոշափելի և հանրությանը տեսանելի ծրագիր չունեն։ Ինչի ֆոնին գերադասում են ջանքեր գործադրել ոչ թե պետականության պահպանման համար անհրաժեշտ այդ ծրագրրի ձեւավորման, այլ իշխանության համար նույն պայքարի ուղղությամբ։ Ավելորդ է ասել, որ երկրի քաղաքական էլիտայի նման գործողությունները բացարձակ փակուղային, Հայաստանի համար կործանարար ճանապարհ են", - ամփոփել է դիվանագետը։