Արմինֆո.Հաշվի առնելով Ադրբեջանի ռազմաքաղաքական ղեկավարության ներկայիս տրամադրվածությունը ՝ արդեն այսօր կարելի է համարձակորեն կանխատեսել, որ մեր երկրների միջև խաղաղության հաստատման սպասելու հարկ չկա։ ԱրմԻնֆո-ին այդպիսի կարծիք է հայտնել "Մարդկային զարգացման միջազգային կենտրոնի" ղեկավար Թևան Պողոսյանը ։
"Չի լինում խաղաղություն հակամարտության մեկ կողմի, տվյալ դեպքում, Հայաստանի ցանկության հիման վրա։ Իսկ երկրորդ կողմը բոլորովին չի ցանկանում կանգ առնել գրավածի վրա և շարունակում է պահանջել Սյունիքը, Սևանը և Երևանը։ Իսկ նրա ավագ եղբայրն իրեն շատ նման է պահում՝ շարունակելով սեփական նախապայմաններն առաջադրել Հայաստանի նկատմամբ։ Ավելին, հակասությունները բնավ չեն սահմանափակվում երկկողմ հակասություններով։ Հակասություններ կան նաեւ տարածաշրջանում շահագրգիռ այլ դերակատարների հետ", - ընդգծել է նա։
Այսպիսով, արձանագրելով էական հակասությունները խաղաղության մասին Հայաստանի և Ադրբեջանի պատկերացումներում, փորձագետը համոզված է, որ կայուն խաղաղության հաստատման անհրաժեշտության մասին Բաքվից հնչող բոլոր խոսակցություններն ու դատողությունները մանիպուլյատիվ բնույթ են կրում: Պողոսյանը համոզված է, որ իրականում Հայաստանը պետք է պատրաստվի ոչ թե խաղաղության, այլ պատերազմի։ Քանի որ հենց նոր պատերազմն է առավել ճշմարտանման սցենարը։
"Ստեղծված պայմաններում միակ ճանապարհը, որը մեզ թույ կտա շարունակել գոյություն ունենալ այս տարածաշրջանում՝ որպես անկախ պետություն, մեր հայրենիքի վերականգնումն է և խաղաղ կյանքը հաղթանակից հետո։ Այլ բան մեզ տրված չէ, մեր թշնամիները խաղաղություն, պարզապես, չեն ցանկանում։ Հենց այդ պատճառով էլ Հայաստանը պետք է փոխի սեփական վարքագծի տրամաբանությունը, շրջի իրավիճակը՝ Ադրբեջանի հետ առաջիկա բանակցություններում ավելի շահավետ պայմանների հասնելու նպատակով", - կարծում է նա։
Նման փոփոխությունների գրավականը Պողոսյանը համարում է Հայաստանի կողմից Արցախի անկախության ճանաչումը։ Նրա կարծիքով, նման ակտով Երևանը մեկընդմիշտ կնշի ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահ երկրներից, իսկ առաջին հերթին, հենց Ադրբեջանից հնչող "Արցախը չի ճանաչում անգամ Հայաստանը" կրկներգը: Նրա կարծիքով դա կարելի է անել ինչպես "ժողովուրդների ինքնորոշման իրավունքի" միջազգային սկզբունքի հիման վրա, այնպես էլ միջազգային իրավունքի ևս մեկ սկզբունքի ՝ remedial secession - ի ՝ "տարանջատում հանուն փրկության" կիրառման միջոցով։ Դրանից հետո Բաքվին, ըստ նրա կանխատեսումների, այլ բան չի մնա, քան Ստեփանակերտի հետ բանակցությունների սեղանի շուրջ նստելը ։