Արմինֆո. Անկարայի եւ Բաքվի կողմից համատեղ բանակի ստեղծման վերաբերյալ տեղեկատվական վերջին արտահոսքը եւ, ընդհանրապես, այդ մասին բոլոր արտահոսքերը հարեւան պետությունների արձագանքը շոշափելու Թուրքիայի փորձ են։
Առաջին հերթին՝ Ռուսաստանի արձագանքը։ Եվ, իհարկե, նման արտահոսքերը Թուրքիայի ապագա գործողությունների հուսալիության և հաջողության հետախուզութումն են և այդ գործողություններին թյուրքալեզու և այլ պետությունների արձագանքի ստուգումը։ ԱրմԻնֆո-ին այդպիսի կարծիք է հայտնել Սեւծովյան-կասպյան տարածաշրջանի քաղաքական եւ սոցիալական հետազոտությունների ինստիտուտի տնօրեն, Ռուսաստանի գիտությունների ակադեմիայի ԻՄԷՄՕ-ի ավագ գիտաշխատող Վիկտոր Նադեին-Ռաեւսկին։
Հուլիսի 29-ին Թուրքիայի խորհրդարանի խոսնակ Մուսթաֆա Շենթոփը, ըստ ադրբեջանական ԶԼՄ-ների, Գյանջայում հայտարարել է, որ Թուրքիան և Ադրբեջանը բանակցում են միասնական բանակ ստեղծելու շուրջ: Նույն օրը նույն լրատվամիջոցները հաղորդել են, որ Շենթոփի հայտարարությունը "սխալ է հասկացվել թարգմանության սխալի պատճառով": Այնուհետև տարածվեց թարգմանության նոր տարբերակը՝ " համատեղ միջոցառումները նախատեսված են նաև ռազմական համագործակցության ոլորտում ։ Այդ համաձայնագրերի շուրջ աշխատանքներ են տարվում։ Մեր գլխավոր կարգախոսն է մեկ ազգ՝ երկու պետություն ։ Դրա շուրջ բազմաթիվ բանակցություններ և պայմանավորվածություններ են անցկացվել"։
"Այստեղ անհրաժեշտ է հիշեցնել, որ թուրքական շահերը պանթյուրքական գաղափարախոսության շրջանակներում, բոլոր թյուրքալեզու ժողովուրդների նկատմամբ վերահսկողության հասնելու ուղղությամբ, տարածվում են ոչ միայն թյուրքալեզու պետությունների, այլ նաև ՌԴ-ի տարածքի վրա ։ Մինչդեռ, Ռուսաստանում ինքնավար ազգային կազմավորումների մեծ մասը թյուրքալեզու է ։ Իսկ եթե մենք դրան ավելացնենք, որ թուրքական քարտեզներում այդ տարածքներն արդեն ներառված են "Մեծ Թուրանում", ապա կհասկանանք, որ թուրք-ադրբեջանական միասնական բանակի ստեղծումը Մոսկվան, իհարկե, չի ողջունի ։ Առաջին հերթին՝ նման մտադրությունների ակնհայտ ագրեսիվության պատճառով", - նշել է նա ։
Այս լույսի ներքո Նադեին-Ռաեւսկին նշել է Ադրբեջանի տարածքում թուրքական ինքնաթիռների եւ ԱԹՍ-ների առկայությունը: Եվ Ղարաբաղում 44-օրյա պատերազմի ընթացքում դրանք ակնհայտորեն ղեկավարում էին հենց թուրք զինվորականները ։ Նրա գնահատմամբ ՝ թուրք-ադրբեջանական համատեղ բանակի ստեղծումը մի քանի տարի առաջ հնչեցրած Թուրանի բանակ ստեղծելու գաղափարի մի մասն է ։ Փորձագետը համոզված է, որ թյուրքալեզու պետությունների անվտանգության համակարգերի համագործակցությունը թյուրքալեզու խորհրդի շրջանակներում ուղղված է թյուրքալեզու բոլոր պետությունների նկատմամբ Անկարայի վերահսկողության ձեռքբերմանը:
Նրա գնահատմամբ՝ Մեծ Թուրան ստեղծելու գաղափարին այսօր Թուրքիայում շատերն են հավատում։ Իսկ որոշ, այդ թվում, Էրդողանի կոալիցիոն գործընկերները ՝ "Ազգայնական շարժում կուսակցությունը", դա համարում են իրենց կյանքի նպատակը։ Ընդ որում, Թուրքիայի օգտին անկախությունից հրաժարվելուն, նրա կարծիքով, այսօր պատրաստ են ոչ բոլոր թյուրքալեզու երկրները։ Եվ նույն միասնական բանակի ստեղծման դեպքում Ադրբեջանը, ըստ փորձագետի, վերջնականապես կզրկվի իր բանակի նկատմամբ վերահսկողությունից, որը կկառավարեն բացառապես թուրք գեներալները։ Ինչպես դա տեղի ունեցավ Ղարաբաղում 44-օրյա պատերազմի ընթացքում։
Այս լույսի ներքո՝ Նադեին-Ռաեւսկին նշել է, որ Ռուսաստանն արդեն Ղարաբաղում բավական ընդարձակ զորակազմ է տեղակայել, իսկ այսօր արդեն զինվորականներ է տեղակայել Հայաստանի եւ Ադրբեջանի սահմանին: Եվ հակամարտության կարգավորման ուղղությամբ ջանքեր է գործադրում ինչպես երկկողմ ՝ Հայաստանի և Ադրբեջանի հետ, այնպես էլ բազմակողմ ՝ Թուրքիայի և Ֆրանսիայի հետ համատեղ ։
Մեկնաբանելով Ադրբեջանի հետ սահմանին ռուս զինվորականների ավելի մեծ տեղակայման հեռանկարը ՝ փորձագետը նշել է, որ առաջին հերթին, անհրաժեշտ է դիտարկել, թե դա ինչ կարող է տալ հենց Ռուսաստանին։