Արմինֆո.44-օրյա պատերազմի արդյունքների ձևակերպմանը հաջորդած ողջ հետպատերազմյան շրջանում Մոսկվան ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի շրջանակներում երկակի խաղ էր խաղում։ ԱրմԻնֆո-ին այդպիսի կարծիք է հայտնել Միջազգային հարաբերությունների և անվտանգության հարցերի հայկական ինստիտուտի փորձագետ Ռուբեն Մեհրաբյանը։
"Այլ կերպ ասած՝ Ռուսաստանը գործել և գործում է Մինսկի խմբի շրջանակում, բայց, միևնույն ժամանակ, փորձում է շրջանցել այն՝ առաջին իսկ պատահած հնարավորության դեպքում։ Եվ կասկածից վեր է, որ այսուհետեւ էլ շարունակելու է գործել նման տրամաբանության շրջանակներում։ Մինչդեռ, մյուս երկու համանախագահ երկրները, միանշանակ, ընդգծում են բանակցային գործընթացի շարունակման անհրաժեշտությունը՝ Արցախի կարգավիճակի հարցը հենց այս եւ ոչ մի այլ ձեւաչափով լուծելու համար", - ընդգծել է նա։
Փորձագետը Մոսկվայի կատարմամբ ևս մեկ դիվանագիտական տարատեսակություն է համարում Մինսկի խմբի շրջանակում գաղափարների և պայմանավորվածությունների էքսպրոպրիացման պարբերական փորձերը՝ դրանք սեփական հարթակներում իրականացնելու նպատակով։ Մոսկվայի նման քայլերի թվում Մեհրաբյանը նշել է Սանկտ Պետերբուրգում Հայաստանի եւ Ադրբեջանի նախագահների հանդիպման կազմակերպումն այն բանից հետո, երբ Վիեննայում համանման կազմով եւ բովանդակությամբ հանդիպում էին կազմակերպել համանախագահները:
Փորձագետը հատուկ ընդգծել է Ռուսաստանի շահագրգռվածության բացակայությունը Արցախի շուրջ հակամարտության վերջնական, համապարփակ կարգավորման հասնելու հարցում: Նույնիսկ՝ սեփական հարթակում սեփական օրակարգի շրջանակում դրա քննարկման դեպքում։ Առաջին հերթին, հակամարտության վերջնական կարգավորման հասնելու դեպքում տարածաշրջանից սեփական հեռացումը հասկանալու եւ հստակ գիտակցելու շնորհիվ:
"Եվ այսպես, Մոսկվայում այս բոլոր հեռանկարները հստակ տեսնում են, համապատասխանաբար, գիտակցում են հնարավոր հետևանքները ։ Եվ, որպես հետևանք, շարունակում են իրականացնել վերջին տասնամյակների քաղաքական գիծը։ Բայց մենք պետք է անենք հնարավոր ամեն ինչ, որպեսզի ստեղծենք իրողություններ, ստեղծենք հանգամանքներ, որոնք Ռուսաստանին ստիպեն առերեսվել նոր աշխարհաքաղաքական իրականության հետ։ Ողջ հարցն այսօր հանգում է այդ անհրաժեշտությանը, քանի որ հենց դա են պահանջում Հայաստանի ազգային շահերը", - ընդգծել է նա։
Մեհրաբյանի կանխատեսմամբ, ամեն դեպքում, իրավիճակը կառավարելի անորոշության վիճակում հավերժ պահել Մոսկվային չի հաջողվի: Համապատասխանաբար, վաղ թե ուշ նա պետք է կողմնորոշվի իր առաջնահերթություններում՝ այս կամ այն ուղղությամբ: Եվ այն, որ Ռուսաստանն արդեն հատել է բոլոր հնարավոր և անհնարին կարմիր գծերը տարածաշրջանում, առաջին հերթին, Հայաստանի հետ հարաբերություններում, նրա կանխատեսմամբ, միայն ընդգծում է նման սցենարի անխուսափելիությունը։
"Ի՞նչ է մեզ առաջարկում այսօր Ռուսաստանը։ Անորոշ ապագային թողնել կարգավիճակի հարցը՝ առկախված վիճակում։ Նա չի ցանկանում այն լուծել, փոխարենը առաջարկելով զբաղվել ինչով ասես, բայց ոչ կարգավիճակի սահմանմամբ։ Արդյունքում՝ մեր գերիները դեռևս Ադրբեջանում են, ճանապարհները բաց չեն, իսկ Ալիևը հավակնում է Հայաստանի տարածքին՝ հրաձգություն կազմակերպելով արդեն Երասխում։ Եվ մենք տեսնում ենք, որ ի պատասխան Ռուսաստանը նախընտրում է կամ լռություն պահպանել, կամ խոսել սահմանազատման բացակայությամբ պայմանավորված "սահմանային միջադեպերի" մասին։ Մենք հասկանում ենք, որ այս ամենը երկար շարունակվել չի կարող և չի շարունակվի", - ամփոփել է Մեհրաբյանը։