Արմինֆո.Ռուսաստանն ի զորու չէ ավելացնել Հայաստանի նկատմամբ չափազանց մեծ ճնշումը՝ վերջին ամիսներին Եվրամիության կողմից այլընտրանքային առաջարկի ձեւավորման պատճառով։ ԱրմԻնֆո-ին այդպիսի կարծիք է հայտնել Միջազգային հարաբերությունների և անվտանգության հարցերի հայկական ինստիտուտի ղեկավար Ստեփան Սաֆարյանը։
"ԽոսքըՀայաստանին ԵՄ առաջարկների փաթեթի և մեր երկրում նրա 2,6 մլրդ եվրոյի ներդրումների մասին է։ Շատ հնարավոր է, որ այդ գումարների միջոցով մեր երկրի բոլոր խնդիրները հնարավրո չէ լուծել, սակայն, այն, որ այդ ներդրումները մեզ համար փրկօղակ են, պարաշյուտ, փաստ է։ Եվ ես բացարձակապես չեմ կարծում, որ նման գումար ներդնելով Հայաստանում, մասնավորապես, Սյունիքում, Եվրոպան լուռ կհետևի Պուտինի, Էրդողանի և Ալիևի միջանցքային խաղերին հենց այդ նույն Սյունիքում։ Ակնհայտ է, որ նման ծավալի ներդրումները ռազմավարական բնույթ են կրում։ Պուտինն, իր հերթին, շատ լավ հասկանում է, որ որքան շատ ճնշում գործադրի Հայաստանի նկատմամբ, այնքան Հայաստանում կմեծանա Եվրամիության ներկայությունը", - ընդգծել է նա։
Հենց նման իրավիճակն էլ, Սաֆարյանի գնահատմամբ, պատճառ դարձավ, որ Մոսկվա ժամանելով Երասխի գնդակոծության նվագակցությամբ, Իլհամ Ալիևն այնտեղից մեկնեց, ըստ էության, ձեռնունայն: Մինչդեռ, թեժացնելով Երասխը, նա հույս ուներ հասկացնել Պուտինին, որ ի պատասխան Նախիջևան-Երևան-Թբիլիսի-Բաքու-Դերբենտ հաղորդակցության գծի գործարկմանն ի պատասխան ինքն ակնկալում է իր պահանջների կատարում։ Եվ, բացի Հայաստանի նկատմամբ ճնշում գործադրելու ցանկության բացակայությունից՝ այնտեղ ԵՄ-ի հայտնվելու հետեւանքով, նման իրավիճակը պայմանավորված է այն հանգամանքով, որ հենց Մոսկվայի շահերին համապատասխանում են Բաքվի բնավ ոչ բոլոր առաջարկները։
Մոսկվայում, ըստ վերլուծաբանի, նաեւ տեսնում են Հայաստանում իրենց նկատմամբ դժգոհության սարսափազդու աճը՝ հետևելով ՀԱՊԿ անդամակցության շրջանակում Հայաստանի անվտանգության ապահովման մասին իրենց ստեղծած բազմամյա առասպելի փլուզմանը: Այս համատեքստում, նրա գնահատմամբ, ակնհայտ է դառնում Ռուսաստանի կողմից ռազմավարական հավասարակշռության պահպանման խնդիրը լուծելու անկարողությունը։ Միեւնույն ժամանակ, միայն Երասխի թեժացմամբ հնարավոր չէ հասնել երկաթուղիների շահագործման, ինչը հանգեցնում է ճաքերի ի հայտ գալուն 2020թ. նոյեմբերի 9-ին եւ 2021թ. հունվարի 11-ին մեկնարկած գործընթացներում:
"Վերն ասվածի հետևանքով Ռուսաստանը հայտնվել է բավականին բարդ իրավիճակում։ Իրավիճակը, որում Ալիևի ախորժակի բավարարումը շարունակելը Մոսկվայի համար կնշանակի եթե ոչ Հայաստանի վերջնական կորուստ, ապա, առնվազն, Հայաստանում հավաքական Արևմուտքի ուժեղացման շարունակություն։ Այս ամենը շատ լավ հասկանալով՝ Պուտինն այսօր ձգտում է կարճ վզափոկով պահել թե Հայաստանին, թե Ադրբեջանին։ Եվ հենց վերջին ամիսներին ստեղծված այս ռազմավարական հաշվեկշիռը նրան թույլ չի տալիս խախտել արդեն նոր ստատուս - քվոն, որը ձևավորվել է նախորդի խախտման հետևանքով ։ Մոսկվայում հասկանում են, որ հավասարակշռության եւս մեկ խախտումը սպառնալիքի տակ կդնի նրա ձեռքբերումները, որոնք արտացոլված են նոյեմբերի 9-ի հայտարարության մեջ: Որպես հետեւանք՝ առկա իրավիճակը բնութագրվում է անորոշությանմբ: Իսկ Ռուսաստանի կողմից դրա միակողմանի հաղթահարումը նրա համար կնշանակի Հարավային Կովկասում սեփական ռազմավարության ոչնչացում՝ սեփական ձեռքերով", - ամփոփել է Սաֆարյանը։