Արմինֆո. Ի վերջո, սկսելով հանցագործներին ձերբակալել աշխատասենյակներում, պետությունը ուշացումով փակում է իր պարտքերը մեր հանդեպ, հասարակության հանդեպ։ ԱրմԻնֆո-ին այդպիսի կարծիք է հայտնել Միջազգային հարաբերությունների և անվտանգության հարցերի հայկական ինստիտուտի փորձագետ Ռուբեն Մեհրաբյանը։
"Ես Սյունիքի մարզի քաղաքապետերի եւ գյուղական համայնքների ղեկավարների ձերբակալությունները դիտարկում եմ հենց այս համատեքստում։ Այդ գործընթացը բավական ուշացած է, սա պետք է միանգամից ընդունել, բայց այն գնում է, այն նոր է սկսվել, և շատ շուտով այն կհասնի նորանոր աշխատասենյակներ, որտեղ տարիներ շարունակ քրեական աղբ է կուտակվել, որն այնտեղից հիբրիդային պատերազմ է մղել պետության դեմ", - նշել է նա։
Այս լույսի ներքո՝ Մեհրաբյանը Սյունիքի մարզի համայնքների ղեկավարների դեմ հարուցված քրեական գործերն ու ձերբակալությունները գնահատում է որպես արդարադատության ուշացած իրականացում, երկրում արդարադատության հաստատում' որպես հանցագործներին հասարակությունից մեկուսացնելու միջոց: Փորձագետի գնահատմամբ՝ բոլոր այդ մարդկանց հակապետական գործողություններն, առաջին հերթին, պայմանավորված են նախորդ հանցագործությունների համար պատասխանատվությունից խուսափելու ցանկությամբ։ Սակայն, այժմ նրանք ստիպված են լինելու պատասխան տալ բոլոր արարքների համար՝ Քրեական օրենսգրքի յուրաքանչյուր հոդվածով:
Հիմնական վայրը, որտեղ հանցագործներն ու նրանց հովանավորները, Մեհրաբյանի բնորոշմամբ, դեռ փորձում են խուսափել պատասխանատվությունից, այսօր Սահմանադրական դատարանն է։ Այդ նպատակով վերջիններս այսօր զբաղվում են ստի տարածմամբ ու մանիպուլյացիաներով՝ փորձելով սեփական հանցագործությունները քողարկել քաղաքականությամբ՝ տեղի ունեցածը ներկայացնելով որպես քաղաքական հետապնդում։
"Ինչու է այնպես ստացվել, որ ընտրակաշառք բաժանելուն առնչվող քրեական գործերով անցնում են միայն "Հայաստան" և "Պատիվ ունեմ" դաշինքների ներկայացուցիչները։ Կարծում եմ, որ այն պատճառով, որ բոլոր այդ մարդիկ ի սկզբանե քաջ գիտակցել են սեփական էությունը։ Նրանք հասկանում էին, որ չեն կարող համոզել ընտրազանգվածին իրենց օգտին քվեարկել՝ օրենքով նախատեսված եղանակների շրջանակներում։ Հասկանալի է, որ նման պայմաններում նրանց այլ բան չէր մնում, քան հերթական անգամ դիմել վերջին տասնամյակների ընթացքում այդքան սիրված, նրանց համար հարազատ մեթոդներին։ Այն մեթոդներին, որոնք այնքան են զզվեցրել հասարակությանը, որ նա երկրում հեղափոխություն արեց", - նկատել է փորձագետը։
Նման պայմաններում պատգամավորական մանդատներով ու աշխատասենյակներում հանցագործներին, Մեհրաբյանի գնահատմամբ, այլ բան չի մնում, քան փորձել հնարավորինս հետաձգել իշխանության պետական ինստիտուտների ՝ խորհրդարանի եւ կառավարության բնականոն գործունեության վերսկսումը ընտրություններից հետո: Ինչ էլ նրանք անում են ընտրությունների արդյունքները բողոքարկելու պահանջով Սահմանադրական դատարան դիմելու միջոցով։
"Եվ իհարկե, խոչընդոտելով գործադիր և օրենսդիր իշխանության վերջնական ձևավորմանը, ձգձգելով այդ գործընթացը, նրանք հույս ունեն գոնե ինչ-որ կերպ ապակայունացնել իրավիճակը։ Եվ, ինչու ոչ, իրենց նախկին հաճախորդների՝ ՍԴ դատավորների օգնությամբ հասնել հաջողության։ Պետք է արձանագրել, որ հենց ՍԴ-ն է մնում նրանց վերջին հանգրվանը ։ Նրա որոշումից հետո արդեն բնավ ոչ ոքի հետաքրքիր չի լինի՝ ընդունում են նրանք իրենց պարտության փաստը, թե ոչ։ Եվ, իհարկե, նրանք փորձում են ընտրությունները ներկայացնել որպես ոչ լեգիտիմ՝ արդեն ապագայի հաշվարկով։ Հասկանալի է, որ նրանք ոչնչի չեն հասնի և չեն կարող հասնել։ Ավելին, այս ամենն արդեն հենց իրենց դեմ է շրջվում, և շատ շուտով իրավիճակը կփոխվի այնպես, որ նրանք շատ անգամ կզղջան, որ այս ողջ շիլա եփեցին", - ամփոփել է փորձագետը։