Արմինֆո. Հունիսի 15-ին, Շուշիում "դաշնակցային հարաբերությունների մասին հռչակագրի" ստորագրման օրը, քաղաքը համալրվեց լրացուցիչ խորհրդանշական գործառույթով ՝ թուրք-ադրբեջանական միասնության ցուցադրմամբ: ԱրմԻնֆո-ին այդպիսի կարծիք է հայտնել Ռուսաստանի ԱԳՆ Մոսկվայի Միջազգային հարաբերությունների պետական ինստիտուտի առաջատար գիտաշխատող, "Միջազգային վերլուծություն" ամսագրի գլխավոր խմբագիր Սերգեյ Մարկեդոնովը։
"Սակայն այստեղ կարևոր է և պետք է ընդգծել, որ Անկարայի և Բաքվի միջև ռազմաքաղաքական և տնտեսական հարաբերությունների ու գործընկերության նոր մակարդակը ամենևին միայն չի հայտարարագրվում։ Այն իրականացվում է գործնականում: Եւ իրականացվում է բավականին վաղուց. Հետխորհրդային շրջանում Թուրքիայի եւ Ադրբեջանի միջեւ բազմաթիվ երկկողմ եւ բազմակողմ փաստաթղթեր են ստորագրվել հենց երկու երկրների ռազմավարական մերձեցման հիման վրա", - ընդգծել է նա:
Այսպիսով, անցյալ տարի Հայաստանի եւ Ադրբեջանի միջեւ պատերազմի արդյունքում Հարավային Կովկասում իր դիրքերն ամրապնդած Թուրքիան, վերլուծաբանի գնահատմամբ, բոլորովին նոր խաղացող չէ տարածաշրջանում: Ճանաչելով Ադրբեջանի անկախությունը ԽՍՀՄ փլուզման պաշտոնական ձևակերպման հաջորդ օրը ' Թուրքիան հետևողականորեն պաշտպանում էր Ադրբեջանի դիրքորոշումը ղարաբաղյան կարգավորման, ռազմական և պետական շինարարության վերաբերյալ: Սակայն հենց 44-օրյա պատերազմը, ըստ Մարկեդոնովի, Թուրքիային թույլ տվեց դառնալ հետխորհրդային տարածքից դուրս առաջին պետությունը, որը բացահայտորեն խառնվեց հետխորհրդային էթնոքաղաքական հակամարտությանը։
"Այդպիսով, խախտելով Մոսկվային համար "հատուկ նշանակություն" ունեցող տարածաշրջանում իրավիճակին չմիջամտելու"տաբուն"՝ Անկարան այսօր, փաստորեն, հանդիսանում է կարեւորագույն խաղացող Կովկասում։ Ընդ որում, ոչ միայն Ադրբեջանում, այլև Վրաստանում։ Հանդիսանալով կարևորագույն ներդրող Վրաստանի տնտեսության մեջ՝ Թուրքիան լուրջ կրոնական ազդեցություն ունի Վրաստանի մի շարք տարածաշրջանների վրա ։ Եվ ահա այժմ Թուրքիայի նախագահ Էրդողանը հայտարարություն է անում Ադրբեջանի "մշակութային մայրաքաղաքում" հյուպատոսություն բացելու, Ադրբեջանում անօդաչու սարքերի արտադրություն կազմակերպելու մասին", - ընդգծել է նա։
Վերլուծաբանի գնահատմամբ, նման իրավիճակը վկայում է թուրքական ներկայության բոլորովին նոր որակի ձեւավորման մասին՝ ոչ միայն Կովկասում, այլեւ, ընդհանուր առմամբ, Եվրասիայում: Այս լույսի ներքո Մարկեդոնովը ենթադրել է, որ Հարավային Կովկասում, ընդհանուր առմամբ, եւ Ղարաբաղում, մասնավորապես, որպես ինքնաբավ ուժ, Անկարան անուղղակիորեն, բայց պատասխանում է 2015թվին սիրիական հակամարտությունում Ռուսաստանի ներգրավմանը: "Կարեւոր է նշել, որ բազմիցս ռևիզիոնիզմի դիմելով Մերձավոր Արեւելքում եւ Աֆրիկայում, Կովկասում եւ սեւծովյան տարածաշրջանում Թուրքիան դա անում է արդեն ոչ թե որպես ՆԱՏՕ - ի ներկայացուցիչ, այլ որպես ինքնուրույն Եվրասիական տերություն", - ամփոփել է Մարկեդոնովը: