Արմինֆո.Վերլուծելով ՆԱՏՕ-ի վերջին գագաթնաժողովի արդյունքները՝ կարելի է հանգել հետեււոթյան, որ Հյուսիսատլանտյան դաշինքը, բնականաբար, ԱՄՆ-ի մատուցմամբ, աստիճանաբար սկսում է շարժվել դեպի Արեւելք։ ԱրմԻնֆո-ին այդպիսի կարծիք է հայտնել գերմանացի քաղաքագետ Ալեքսանդր Ռարը։
Բրյուսելում հունիսի 14-ին տեղի է ունեցել ՆԱՏՕ-ի գագաթնաժողովը։ Դաշինքի մասնակից երկրների ղեկավարները քննարկել են մինչեւ 2030 թվականը նոր ռազմավարական հայեցակարգը, Ռուսաստանի եւ Չինաստանի հետ հարաբերությունները, ինչպես նաեւ Ուկրաինայի եւ Վրաստանի հնարավոր անդամակցությունը դաշինքին:
"Արդեն այսօր կարելի է արձանագրել, որ ԱՄՆ-ն մտադիր է, փաստորեն, ստիպել Եվրոպայի դաշնակիցներին առաջ մղել Pax Americana-ն ՆԱՏՕ-ի երկարամյա գործողության շառավղից դուրս։ Մենք տեսնում ենք նաև արդեն ոչ միայն Ռուսաստանի, այլև Չինաստանի հետ լուրջ առճակատման Արևմուտքի մտադրությունները։ Այս ամենի հիմնական նպատակը մեկն է՝ միաբևեռ աշխարհի փրկությունը։ Եվ նման քաղաքակրթական դիմակայության աճն սպառնում է գլոբալիզացման վրա կառուցված համաշխարհային տնտեսության փխրուն համակարգի փլուզմամբ։ Ինչն այսօր Արևմուտքում, ցավոք, ոչ ոք չի տեսնում", - ընդգծել է նա։
ԱՄՆ-ի եւ Մեծ Բրիտանիայի միջեւ նոր ատլանտյան խարտիան, Իրանի հետ միջուկային գործարքին վերադարձը, ԱՄՆ-ի ակտիվ ներգրավումը Ռուսաստանի եւ Թուրքիայի միջեւ հարաբերություններում: Մեկնաբանելով գլոբալ քաղաքականության նման միտումների հնարավոր ազդեցությունը Հարավային Կովկասի տարածաշրջանի վրա՝ գերմանացի քաղաքագետը նշել է, որ ԱՄՆ-ը, ըստ ամենայնի, ամենեւին չի պատրաստվում ինչ-որ կերպ սահմանափակել իր նոր հարձակողական ռազմավարության աշխարհագրական շրջանակները:
Ռարի գնահատմամբ՝ ի պատասխան համաշխարհային մասշտաբով ամերիկյան նման հարձակման ՝ միջազգային և տարածաշրջանային մակարդակի հիմնական խաղացողները սպասողական դիրք են գրավել ։ Վերջինս պայմանավորված է ԱՄՆ արտաքին քաղաքականության փոխակերպումներին արձագանքմամբ ՝ հնարավոր պատասխան գործողությունները հաշվարկելու և Վաշինգտոնի հետ հարաբերություններ կառուցելու նպատակով։ "Նախագահներ Բայդենի և Էրդողանի հանդիպման արդյունքում մենք տեսնում ենք Անկարայի ագրեսիվ հռետորաբանության էական նվազում։ Իսկ Ռուսաստանի դեպքում՝ սպասում Պուտինի հետ Բայդենի հանդիպման արդյունքներին ", - նշել է նա։
"Հայոց ցեղասպանության փաստի ճանաչումը, ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի լիարժեք գործունեության վերականգնումը ԱՄՆ քայլերի մի մասն է Հարավային Կովկաս սեփական վերադարձի ուղղությամբ։ Մենք տեսնում ենք, որ կովկասյան ուղղությամբ կտրուկ քայլեր Վաշինգտոնը նախընտրում է չանել։ Սակայն, տարածաշրջանում ԱՄՆ-ի անուղղակի և ուղղակի շահերը պահանջում են նրա վերադարձ, ինչը, ի թիվս այլ հանգամանքների, պայմանավորված է ինչպես Չինաստանի, Իրանի ու Թուրքիայի, այնպես էլ անմիջականորեն տարածաշրջանի երկրների հետ նրա հարաբերություններով: Եվ, կարծում եմ, Երևանն այդ ամենը նույնպես պետք է հաշվի առնի՝ իր արտաքին քաղաքական հայեցակարգը ձևավորելիս", - ամփոփել է Ռարը։