Քաղաքագետ. Մոսկվայի real politik-ի նպատակը Երեւանի կողմից ցանկացած փաստաթղթի ստորագրում է, որը թույլ կտա ՀԱՊԿ ու ԵԱՏՄ ներքաշել Բաքվին

Արմինֆո. Ռուսաստանում շատ լավ հասկանում և տեսնում են, թե ինչպես Հայաստանում հետևողականորեն աճում է "Լավրովի ծրագրից" դժգոհությունը։

Հենց այստեղ պետք է փնտրել ՌԴ արտգործնախարարի "երկու ժողովուրդների դարավոր բարեկամության մասին", "Ռուսաստանի համար Հայաստանի կարևորության մասին" վերջերս արած հայտարարության պատճառների ակունքները: ԱրմԻնֆո-ին այդպիսի կարծիք է հայտնել Գլոբալիզացիայի և տարածաշրջանային համագործակցության վերլուծական կենտրոնի ղեկավար Ստեփան Գրիգորյանը:

"Այսպիսով, ՌԴ ԱԳՆ ղեկավարը փորձում է մեզ հավաստիացնել, որ իր ծրագիրը և, նույնիսկ, դրա հետևանքները որևէ կերպ ուղղված չեն Հայաստանի դեմ։ Սերգեյ Լավրովի կերպարը, իմիջը Հայաստանում անքակտելիորեն կապված է նրա ծրագրի հետ։ Եվ ամենակարևորը՝ Արցախի և Հայաստանի համար դրա բոլոր աղետալի հետևանքների հետ։ Եվ դա շատ լավ հասկանալով ՝ ՌԴ ԱԳՆ ղեկավարն այսօր փորձում է փոխել դրանք և մտնել բարի ընկերոջ կերպարի մեջ", - ընդգծել է նա։

Այդուհանդերձ, քաղաքագետը երկրորդական է համարում բարեկամության, դաշնակցության և այլնի մասին Լավրովի հայտարարությունները:  Հատկապես՝ նրա տեղակալ Անդրեյ Ռուդենկոյի գրեթե զուգահեռ հնչած եւ ռուսական real politik-ը արտացոլող հայտարարությունների ֆոնին: Գրիգորյանի գնահատմամբ, հայտարարելով "Ադրբեջանի համար բաց ՀԱՊԿ դռների մասին", Լավրովի տեղակալը ցույց տվեց Մոսկվայի իրական քաղաքականության էությունը, որի նպատակը Երեւանի կողմից ցանկացած փաստաթղթի ստորագրումն է, որը թույլ կտա Բաքվին ներքաշել ՀԱՊԿ եւ ԵԱՏՄ:

Այդ ֆոնին՝ Մոսկվայի արձագանքի բացակայությունը Ադրբեջանի կողմից  ՌԴ դաշնակից Հայաստանի  տարածքային ամբողջականության խախտմանը, ադրբեջանական բանակի ներխուժմանը, ըստ Գրիգորյանի, նշանակում է, որ Ռուսաստանը Սև լիճը համարում է Ադրբեջանի մաս։ Ավելին, նրա գնահատմամբ, Հայաստանի տարածքում պահելով իր զինվորականներին, հայ գերիներին պահելով իրենց տարածքում, Բաքուն Երևանի ուշադրությունը կենտրոնացնում է այդ խնդիրների վրա։ Փոխարենը՝ փորձում է հնարավորինս աննկատ լուծել Արցախի կարգավիճակի հարցը։

Եվ ահա այստեղ, ըստ Գրիգորյանի, մենք հասնում ենք ամենագլխավորին։ Նրա խոսքով, այս բոլոր գործընթացներին զուգահեռ Բաքուն, իր հերթին, Մոսկվային համոզում է կանխել արցախյան հիմնախնդրի վերադարձը ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի բանակցային սեղանի շուրջ: Համոզում է կանխել դրա հայտնվելը ՄԱԿ-ի Անվտանգության խորհրդում։ Եվ, իհարկե, Հայաստանին ստիպել, հարկադրել համաձայնել սահմանազատման և սահմանագծման։ Մինչդեռ, հաշվի առնելով վերը նշվածը, սահմանազատման և սահմանագծման անցկացումը, Երևանի և Բաքվի միջև դիվանագիտական հարաբերությունների հաստատումը, նրա կանխատեսմամբ, անխուսափելիորեն կնշանակի, որ Արցախը դառնում է Ադրբեջանի մաս։ Այսպիսով, ըստ նրա, Արցախի հարցը, նրա կարգավիճակի հարցը լուծվում է արդեն այսօր։