Արմինֆո. ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահների գործողությունների մոտակա հեռանկարներն ամբողջությամբ կախված են աշխարհաքաղաքականությունից։ Մասնավորապես ՝ հիմնական գլոբալ և տարածաշրջանային դերակատարների աշխարհաքաղաքական շահերի վեկտորներից։ ԱրմԻնֆո-ին այդպիսի կարծիք է հայտնել քաղաքագետ Ռոբերտ Ղևոնդյանը։
"Եվս մեկ կարևոր հանգամանք է Երևանի ռացիոնալությունը և նրա աշխատանքի ուղղվածությունը բացառապես սեփական շահերին։ Կարծում եմ, որ եթե Հայաստանը կարողանա սեփական շահերին համապատասխան օգտվել տարբեր դերակատարների աշխարհաքաղաքական դիրքորոշումներից և, ընդհանրապես, միջազգային գործընթացներից, մենք կարող ենք հասնել մեզ համար Արցախի կարգավիճակի հարցի մեզ համար սպասելի լուծմանը", - կարծում է նա։
Ավելին, քաղաքագետի գնահատմամբ, Երևանի նման նպատակաուղղված աշխատանքը ներքաղաքական կայունության և իշխանության լեգիտիմության հետ միասին հունիսի 20-ի խորհրդարանական ընտրություններից հետո թույլ կտա երկրի ղեկավարությանը բարձրացնել Ադրբեջանի կողմից օկուպացված Արցախի տարածքների ազատագրման հարցը:
Վերադառնալով ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի աշխատանքի վերսկսման հեռանկարներին ՝ Ղևոնդյանը դրա ժամկետները կապել է միջազգային իրավիճակում կայունության հաստատման հետ ։ Նրա գնահատմամբ, արցախյան հիմնախնդրի եւ բոլոր հարակից հարցերի, այդ թվում' ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի վերակենդանացման նկատմամբ գերտերությունների ուշադրությունը պահանջում է եւ պայմանավորված է այլ գլոբալ միջազգային խնդիրների բացակայությամբ: Քաղաքագետի կանխատեսմամբ՝ այդ ամենը տեղի կունենա, սակայն, թե կոնկրետ երբ դա տեղի կունենա, այսօր հնարավոր չէ կանխատեսել։
Այսպիսով, Ղևոնդյանի գնահատմամբ, Մինսկի խմբի վերադարձը անկասկած բխում է Հայաստանի շահերից, քանի որ դա թույլ կտա վերադառնալ Արցախի կարգավիճակի հարցի քննարկման: Սակայն նույն հեռանկարը, նրա կարծիքով, որոշ չափով հակասում է Ռուսաստանի շահերին, որը դեռ փորձում է պայմանավորվել Բաքվի և Անկարայի հետ։ Ըստ քաղաքագետի ՝ խոսքը գնում է Բաքվին սեփական ինտեգրացիոն նախագծերում ներգրավելոււ Մոսկվայի ձգտման մասին՝ միութենական պետության վերաստեղծման հեռանկարով։
"Մի շարք հայտարարություններ Մոսկվայից լիովին արտացոլում են Բաքվի մոտեցումները հակամարտության կարգավորման վերաբերյալ ։ Ինչը պայմանավորված է Ռուսաստանի Եվրասիական նախագծերին Ադրբեջանի մասնակցության հարցում Ալիևից Պուտինի լուրջ ակնկալիքներով։ Վերջիններս Մոսկվայից պահանջում են խաղեր և իրական քայլեր՝ Բաքվին իր կողմը ներգրավելու ուղղությամբ։ Բայց, մյուս կողմից, Ռուսաստանը չի կարող ինչպես վերջնականապես մերժել ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի բանակցային ձևաչափը, այնպես էլ օրակարգից հանել Արցախի կարգավիճակի որոշման հարցը ։ Առաջին հերթին այն պատճառով, որ դա էլ է հակասում նրա սեփական շահերին", - ընդգծել է նա։
Նման շահերին, նրա կարծիքով, ավելանում է ընդհանուր ֆոնին Ֆրանսիայի հետ Ռուսաստանի բավականին լավ հարաբերությունները, ինչպես նաև այն, որ Մինսկի ձևաչափի ջրի երեսին պահերը Բաքվի դեմ լրացուցիչ լծակ է Մոսկվայի ձեռքում։ Հենց այդ պատճառով էլ Ռուսաստանը, քաղաքագետի գնահատմամբ, ոչ միայն չի հրաժարվում ԵԱՀԿ ՄԽ-ին մասնակցելուց, այլև շահագրգռված է դրա պահպանմամբ։ Առաջին հերթին, այն պատճառով, որ ձեռքի տակ չունենալով ԵԱՀԿ ՄԽ-ն, Մոսկվան կարող է և չպահել Բաքվին իր ազդեցության գոտում, էլ չենք խոսում Ադրբեջանի եվրասիական հեռանկարների մասին։