Արմինֆո. Տարածաշրջանային հետագա ձեւափոխություններն անակնկալ չեն լինի և ինքնաբուխ բնույթ չեն կրի ոչ Ռուսաստանի, ոչ էլ Հայաստանի համար։ ԱրմԻնֆո-ին այդպիսի կարծիք է հայտնել "Ռուսաստանը գլոբալ քաղաքականությունում" ամսագրի գլխավոր խմբագիր, ՌԴ արտաքին և պաշտպանական քաղաքականության խորհրդի նախագահության նախագահ Ֆյոդոր Լուկյանովը։
"Լեռնային Ղարաբաղի շուրջ ներկայիս ստատուս-քվոն ամրագրված է առնվազն առաջիկա 4,5 տարվա համար եւ պահպանվում է՝ չնայած որոշ ապակառուցողական գործընթացների։ Համոզված եմ, որ առաջիկա տարիներին իրավիճակը տարածաշրջանում կլինի վերահսկողության տակ։ Այո, Հարավային Կովկասն, անշուշտ, փոխվել է։ Փոխվել է Հայաստանի և Ադրբեջանի ուժերի հարաբերակցությունը, և Թուրքիան դարձել է ավելի ակտիվ տարածաշրջանային խաղացող", - նշել է վերլուծաբանը։
"Այո, հայտարարություններ են հնչում այսպես կոչված "Զանգեզուրի միջանցքի" պատկանելության մասին։ Բայց այստեղ կարևոր է նշել մեկ այլ բան, մասնավորապես, Ռուսաստանի հստակ, որոշակի ռազմական պարտավորությունները իր դաշնակից Հայաստանի անվտանգության և անկախության պաշտպանության գծով։ Եւ այստեղ կարեւոր է նշել, որ դրանց չկատարումը կհանգեցնի Ռուսաստանի հեղինակության անկման ոչ միայն հայերի, այլեւ մեր բոլոր գործընկերների աչքերում", - ընդգծել է նա:
Ռուսական դիվանագիտության ղեկավար Սերգեյ Լավրովի վերջերս Հայաստան կատարած այցը վերլուծաբանը գնահատում է որպես անցած տարվա աշնանային պատերազմի արդյունքում Մոսկվայի եւ Երեւանի միջեւ շփումների ակտիվացման հերթական վկայություն: Հայաստանի անվտանգության խնդիրների, այլ խնդիրների վկայություն, որոնցում նրան կարող է օգնել և օգնում է գործընկեր ու դաշնակից Ռուսաստանը։ Այս համատեքստում նա ընդգծել է, որ հարաբերությունների այս մակարդակն ավանդաբար պահպանվում է՝ չնայած քաղաքական փոփոխություններին ինչպես Հայաստանում, այնպես էլ Ռուսաստանում։
Վերադառնալով Թուրքիայի տարածաշրջանային հզորացմանը՝ որպես ռազմաքաղաքական ուժի, Լուկյանովը նշել է, որ, մեծ հաշվով, աշնանային պատերազմը և դրա արդյունքները միայն ամրապնդեցին Մոսկվայի դիրքերը Անկարայի հետ երկխոսության մեջ։ Այս լույսի ներքո նա արձանագրել է անցումը ռազմաքաղաքական ոլորտ, որտեղ գլխավոր խաղաքարտերը Մոսկվայի ձեռքում են, եւ ռուս - թուրքական հարաբերությունները Հարավային Կովկասում:
Ընդհանուր առմամբ, վերլուծաբանը ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորման շուրջ ստեղծված իրավիճակը բնութագրում է որպես բավականին տարօրինակ և ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի մյուս համանախագահ երկրների բացակայության պայմաններում ձևավորված: Ըստ Լուկյանովի, ԱՄՆ - ն եւ Ֆրանսիան այսօր ջանքեր են գործադրում Ռուսաստանի, Հայաստանի եւ Ադրբեջանի մասնակցությամբ եռակողմ ձեւաչափից կարգավորման գործընթացը հանելու համար: Իսկ հաշվի առնելով այն հանգամանքը, որ Արցախի կարգավիճակի հարցը մնացել է առկա գործընթացի շրջանակներից դուրս միակ հարցը, մյուս համանախագահող երկրները, նրա կարծիքով, միանգամայն տրամաբանական կերպով փորձում են ստեղծել բանակցային նոր օրակարգ, որը շատ կարևոր է Հայաստանի համար։
"Հասկանալի է, որ Մինսկի խմբի բոլոր երեք երկրների միջև այդ օրակարգի շուրջ կոնսենսուս չկա, ինչը հարցականի տակ է դնում նրա գործունեության արդյունավետության և նույնիսկ ապագայի փաստն իսկ։ Այս լույսի ներքո՝ ստացվում է, որ հենց կարգավիճակի հարցն է պայմանավորում հենց Մինսկի խմբի հետագա ճակատագիրը։ Ընդ որում, գործընթացում Մոսկվայի համար բոլոր խնդրահարույց կետերն Արևմուտքի կողմից օգտագործվում են Ռուսաստանի դեմ՝ կարգավորումը սեփական ազդեցության ոլորտ վերադարձնելու նպատակով։ Այսպիսով, այսօր հակամարտության կարգավորումը թեւակոխել է մի փուլ, երբ Արևմուտքի և Ռուսաստանի միջեւ հարաբերությունների ներկայիս վիճակը բավական մեծ ազդեցություն է գործում դրա վրա", - ամփոփել է վերլուծաբանը։