Արմինֆո. Հաշվի առնելով ԵԽԽՎ-ում ռուսական պատվիրակության քվեարկության առանձնահատուկ ազդեցության բացակայությունը վեհաժողովի օրակարգի ձեւավորման վրա ՝ ես արդարացված չեմ համարում այդ թեմայի շուրջ Հայաստանում բարձրացված աժիոտաժը։
ԱրմԻնֆո-ին այդպիսի կարծիք է հայտնել Հայաստանի Ազգային ժողովի պատգամավոր Արման Բաբաջանյանը ' մեկնաբանելով ԵԽԽՎ գարնանային նստաշրջանի օրակարգում Ադրբեջանի կողմից հայ գերիներին վերադարձնելու հարցի ընդգրկման շուրջ քվեարկության արդյունքները:
Ապրիլի 20-ին ԵԽԽՎ-ում քվեարկության ժամանակ ռուսական պատվիրակության 12 անդամներից 5-ը "դեմ" են քվեարկել, մյուս 7-ը ձեռնպահ են մնացել ԵԽԽՎ գարնանային նստաշրջանի ընթացքում Ադրբեջանում հայ գերիների հարցը քննարկելու անհրաժեշտությունից: "Դեմ" է քվեարկել ադրբեջանական պատվիրակությունը ՝ 6, թուրքական պատվիրակության 9 անդամներից 8 - ը, իսկ Սերբիայից ու Հունգարիայից մեկական պատվիրակ ՝ ընդամենը 21 պատվիրակ ։ Հարցի քննարկմանը կողմ է քվեարկել 93 պատգամավոր, ևս 18-ը ձեռնպահ են մնացել։ ԵԽԽՎ-ում հայկական պատվիրակության ղեկավար Ռուբեն Ռուբինյանի խոսքով, իր ռուս գործընկեր Պյոտր Տոլստոյի հետ ունեցած զրույցի արդյունքում պարզվել է, որ տեղի ունեցածը հաղորդակցության խնդրի արդյունք է: "Տոլստոյը հայտարարել է, որ իրենք հաստատում են Ռուսաստանի դիրքորոշումը հայ ռազմագերիներին անհապաղ վերադարձնելու անհրաժեշտության մասին "բոլորին՝ բոլորի դիմաց" սկզբունքով։ Նա նաեւ ինձ ասել է, որ իրենք համապատասխան ելույթներով կհաստատեն իրենց այդ դիրքորոշումը", - ընդգծել է Ռուբինյանը։
Ընդհանուր առմամբ, պատգամավորը կարևոր է համարում ուշադրություն դարձնել ոչ թե ԵԽԽՎ-ում առանձին քվեարկության արդյունքներին, այլ Հայաստանի նկատմամբ Ռուսաստանի քաղաքականությանը և Մոսկվայի ողջ կովկասյան քաղաքականությանը հետխորհրդային ժամանակահատվածում: Բաբաջանյանն անհրաժեշտ է համարում այդ քաղաքականությունը գնահատել ելնելով ոչ թե հույզերից, այլ բացառապես պրագմատիկ քաղաքական շահերից։ Ընդ որում, ինչպես Ռուսաստանի, այնպես էլ հենց Հայաստանի։
Այս լույսի ներքո, նա համոզված է, որ միջազգային հանրությունը բացարձակապես շահագրգռված չէ կարևորագույն հարցերի լուծման հարցում Հայաստանին աջակցություն ցուցաբերելու հարցում: Ինչն, առաջին հերթին, պայմանավորված է այն հեռանկարի ըմբռնումով, որ Երևանն օգտագործում է այդ աջակցությունը Ռուսաստանի համար կարևոր հարցերի լուծման համար։ Քանզի հայ քաղաքական էլիտայի, ավելին, ազգային մակարդակով ընկալմամբ Հայաստանի ռազմավարական դաշնակիցը միակ փրկիչը Ռուսաստանն է, այլ ոչ թե միջազգային հանրությունը։
"Այս լույսի ներքո, նախքան տարածաշրջանային ռազմաքաղաքական նշանակության հումանիտար հարցերում աջակցության համար աշխարհին դիմելը, մեզ անհրաժեշտ է զգալի աշխատանք կատարել միջազգային հանրության հետ՝ շահերի ընդհանուր միջավայր ստեղծելու համար։ Օրինակ, ինչպես դա արվում է Ռուսաստանի դեպքում։ Հակառակ դեպքում, միջազգային հանրությունը, պարզապես, կշարունակի առաջնորդվել իրողությունների գործնական գնահատականով։ Թեկուզ հենց մեր գերիների շուտափույթ ազատ արձակման հարցում", - կանխատեսում է խորհրդարանականը ։