Արմինֆո.Խորապես համոզված լինելով դրանում ՝ ես պնդում եմ, որ մի քանի տարի անց Հայաստանի և Ռուսաստանի շահերը կրկին կհամընկնեն։ Ինչից հետո Մոսկվան մեզ համար դրական քայլեր կձեռնարկի։ Այդ թվում՝ Արցախի հարցում։ ԱրմԻնֆո-ին այդպիսի կարծիք է հայտնել քաղաքագետ Ստեփան Գրիգորյանը։
"Բայց այսօր այդ շահերը չեն համընկնում։ Սա նույնպես ստիպված ենք արձանագրել: Եվ հիմա ինչ՝ մենք դրա պատճառով հրաժարվե՞նք Արցախից։ Հրաժարվե՞նք, որովհետև Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինը բացահայտ ասում է, որ Արցախը մերը չէ ։ Կարծում եմ, որ Ռուսաստանի նախագահի խոսքերը չեն կարող և չպետք է օրենք լինեն մեր հասարակության համար։ Պետք է պայքարել նման կարծրատիպերի դեմ։ Հակառակ դեպքում դրանք, ուղղակի, կկործանեն մեր երկիրը", - կարծում է նա։
Այս լույսի ներքո՝ Գրիգորյանը նշել է, որ այսօր Կրեմլի կարծիքին սեփական կարծիքը հակադրող ցանկացած մարդ, առավել ևս ՝ քաղաքական գործիչ, անմիջապես մեղադրվում է հակառուսական տրամադրությունների համար։ Մինչդեռ, նրա կարծիքով, Արցախն ադրբեջանական ճանաչելուց հրաժարվելու փաստն ինքնին հայանպաստ, բայց բնավ ոչ հակառուսական կեցվածքի դրսևորում է։ Եվ, առաջին հերթին, նման պիտակները փորձում են ընդդիմախոսներին կպցնել "նախկինների" ներկայացուցիչները, որոնք ռուսատյացության մեջ են մեղադրում ցանկացած մեկին, ով կհամարձակվի պնդել, թե Արցախի հարցը որևէ կերպ լուծված չէ։
"Ես շատ լավ հասկանում եմ, երբ նման ազդակներ են գալիս Ռուսաստանից։ Դա պայմանավորված է Հայաստանի շահերի հետ կայսրության շահերի ժամանակավոր, մարտավարական անհամատեղելիությամբ։ Բայց երբ այդպիսի ազդակները բխում են հենց Հայաստանից, դա, պարզապես, սարսափելի է։ Այս լույսի ներքո՝ Ռուսաստանի ղեկավարության վերջին հայտարարություններին մեր խորհրդարանի, քաղաքական ուժերի արձագանքի բացակայությունը ծայրահեղ մտահոգություն է առաջացնում", - ընդգծել է նա։
Նման պայմաններում, քաղաքագետի գնահատմամբ, Հայաստանի շահերը պետք է պաշտպանի հայ ժողովուրդը՝ սեփական ձայնով հունիսի 20-ին կայանալիք արտահերթ խորհրդարանական ընտրություններում: Այս լույսի ներքո՝ Գրիգորյանը ընտրողներին կոչ է անում քվեարկել այն քաղաքական ուժերի օգտին, որոնք պնդում են ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի աշխատանքի վերսկսման անհրաժեշտությունը եւ ռազմատեխնիկական համագործակցության դիվերսիֆիկացման, արտաքին քաղաքականության բազմավեկտորության կոչեր են անում: Այս ամենը ոչ մի կերպ հակառուսականության դրսևորում չէ։ Եվ այս լույսի ներքո, նրա կարծիքով, չափազանց կարևոր է համապատասխան մեսիջներ հղել Ռուսաստանին։