Արմինֆո. GPS-ով Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև սահմանների որոշումը մի շարք հարցեր է առաջացնում: ԱրմԻնֆո-ին այդպիսի կարծիք է հայտնել անկախ վերլուծաբան Սարո Սարոյանը։
"Մասնավորապես, հարց է առաջանում. արդյո՞ք Հայաստանի վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը սահմանազատման ընթացիկ գործընթացի հիմք է ընդունում է 2010 թվականին խորհրդարանում քվեարկության արդյունքները: Թե՞ նա կարծում է, որ 2010-ին խորհրդարանն անօրինականություն է գործել։ Այս աղմկահարույց հարցի պատասխանը վարչապետը չի տալիս՝ նախընտրելով այդ փաստաթուղթն օգտագործել տեղի ունեցողի համար բացառապես "նախկիններին" մեղադրելու նպատակով", - նշել է նա։
Վերլուծաբանն անթույլատրելի է համարում սահմանային խնդրի նման փոխակերպումը քաղաքականի, հասարակության շրջանում բաժանարար գծերի անցկացումը՝ լրացուցիչ քաղաքական դիվիդենտներ ստանալու նպատակով։ Իսկ եթե" նախկիններն " իրոք 2010-ին ապօրինություններ են կատարել, ապա վարչապետին ոչինչ չպետք է խանգարի պատժելու նրանց օրենքի ողջ խստությամբ։
Ըստ վերլուծաբանի՝ Երևանի և Բաքվի միջև նման բոլոր հարցերը պետք է լուծել երկկողմ կամ բազմակողմ պայմանագրի միջոցով։ Սակայն, նման պայմանագրեր չկան։ Կան միայն Փաշինյանի հայտարարությունները սահմանային հարցերը կարգավորող եռակողմ փաստաթղթի սպասվելիք ստորագրման մասին։ Հենց այստեղ էլ, ըստ Սարոյանի կանխատեսումների, կառաջանա գլխավոր խնդիրը։
"Ստորագրելով նման փաստաթուղթ ՝ Հայաստանի վարչապետը ավտոմատ կերպով կճանաչի Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությունը։ Սակայն նման ստորագրումը հակասության մեջ կմտնի Հայաստանի իրավական կարգավորումների համալիրի հետ։ Մեր պետության հիմքի հետ, որն Արցախը չի ճանաչում Ադրբեջանի կազմում։ Մինչդեռ, հարցը նոր-նոր է վերադառնում իրավական դաշտ", - նշել է նա։
Սարոյանի գնահատմամբ՝ նման մակարդակի խնդիրների լրջությունը չի գիտակցվում ոչ վարչապետի, ոչ էլ, առավել ևս, նրա թիմի կողմից։ Այս լույսի ներքո՝ նա անհրաժեշտ է համարում այնպիսի բանաձեւ որոնում, որը Հայաստանին թույլ տա խուսափել Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականության ճանաչումից՝ Արցախի տեսքով անկլավի հետ միասին։
"Հարցերը բավականին շատ են։ Հենց նույն նոյեմբերի 9-ի եռակողմ հայտարարության մեջ նշված է, որ Արցախի կարգավիճակի որոշման հարցը մնում է ապագային։ Եվ ես չեմ բացառում, որ դա Հայաստանին հնարավորություն կտա խուսափել Արցախն Ադրբեջան պետության տարածքային սահմաններում ընդգրկելուց։ Եվս մեկ հարց՝ Հայաստանի ու Արցախի միջեւ 5 կմ-անոց միջանցքի կարգավիճակը", - նշել է նա։
Նման հարցերի առկայության լույսի ներքո՝ Փաշինյանի համար էական նշանակություն է ձեռք բերում, ըստ վերլուծաբանի, ստորագրվելիք եռակողմ համաձայնագրում Արցախի հիշատակման բացակայության փաստը։ Համապատասխանաբար, նույնիսկ, ճանաչելով Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությունը, Հայաստանի վարչապետը կարող է վկայակոչել փաստաթղթում Արցախի կարգավիճակի հարցի հիշատակման բացակայությունը։
"Սակայն, այստեղ էլ անմիջապես հարց կառաջանա. Իսկ, ընդհանրապես, ինչ է իրենից ներկայացնում մեկուսացված, անկլավային Արցախը։ Եվ ահա այստեղ է, որ մեր իշխանություններն արդեն իսկ իրենց ծուղակն են գցում։ Ծուղակ, որից դուրս գալը, նույնիսկ, լավագույն դեպքում շատ դժվար կլինի", - ամփոփել է վերլուծաբանը։