Արմինֆո. Հայաստանի խնդիրն այն չէ, որ գործող իշխանությունները հեռացվեն կառավարման լծակներից, խնդիրն այն է, թե ինչ անել հետո։ Այս մասին մամուլի ասուլիսի ժամանակ հայտարարել է քաղաքագետ, Կովկասի ինստիտուտի տնօրեն Ալեքսանդր Իսկանդարյանը։
Նրա խոսքով, այսօր դժվար է կանխատեսել, թե ում օգտին կքվեարկեն Հայաստանի քաղաքացիները, եթե վաղը տեղի ունենան խորհրդարանական ընտրություններ, որ քաղաքական կուսակցություններին եւ ուժերին իրենց ձայնը կտան երկրի քաղաքացիները։ Ընդ որում, քաղաքագետը կասկած է հայտնել, որ ներկայումս իշխող <Իմ քայլը> դաշինքը կհավաքի անհրաժեշտ քանակությամբ ձայներ, ինչպես նաեւ վստահություն չկա, որ ընտրություններում հաջողության կհասնի <Բարգավաճ Հայաստան> կուսակցությունը՝ Գագիկ Ծառուկյանի գլխավորությամբ: Եվ այդ պատճառով հայտնի չէ, թե ով է Ադրբեջանի հետ բանակցելու՝ յուրաքանչյուր մետր տարածքի շուրջ։ Խնդիրը, ինչպես նկատել է Իսկանդարյանը, ոչ թե բանակի ձևավորման, այլ շատ սուր քաղաքական ճգնաժամի մեջ է, երբ պետք է իրականացնել պետության վերաբեռնում։ <Պետք է կառուցել պետության հիմքը, կողմնորոշվել, թե ով է ծրագրելու այս կամ այն պետական մարմնի ճիշտ քաղաքականությունը։ Խնդիրը դա է>, - կարծում է քաղաքագետը՝ նշելով, որ խնդիրը պետք է լինի ոչ թե քանդելը, այլ ստեղծելը ։
Այսօր, շարունակել է Իսկանդարյանը, գրեթե բոլոր քաղաքական ուժերն աշխատում են այն հիմքի ոչնչացման ուղղությամբ, որը, լավ, թե վատ, ստեղծվել է վերջին 30 տարիների ընթացքում ։ Ենթադրելով հնարավոր իշխանափոխություն ՝ քաղաքագետը կասկած է հայտնել նոր կառավարիչների արդյունավետության առնչությամբ որոնք ներկայումս հրապարակներում իրենց ելույթներով միավորված են բացասական հատկանիշով ՝ հանդես գալով ներկայիս կարգի դեմ ։ <Պաշտոնի համար պայքար է սկսվելու, կառավարությունը ստիպված է լինելու իր կազմում ներառել այն մարդկանց, ովքեր կանգնած էին հրապարակներում, բայց որոնք ի վիճակի չեն կառավարել>, - նշել է քաղաքագետը:
Նրա կարծիքով ՝ Նիկոլ Փաշինյանը հսկայական թվով մարդկանց նյութականացված իղձերն է, որոնք նախորդ կառավարությանը պաշտոնանկ անելու համար պատրաստ էին քվեարկել խորհրդարանի օգտին ՝ գրեթե ոչ մեկին չիմանալով ։ Եվ եթե Նիկոլ Փաշինյանը բոլորովին այլ մարդկանց առաջարկեր, կընտրեին ճիշտ նույն հաջողությամբ, քանի որ ընտրում էին ոչ թե խորհրդարան, այլ այն տրամադրությունը, որը տիրում էր 2,5 տարի առաջ ։ <Ընդ որում, ընտրվեց պարզունակ մոտեցում քաղաքականությանը ՝ <բերենք լավ մարդկանց և ամեն ինչ լավ կլինի> սկզբունքով ։ Ընտրեցին հրաշքի հույսը>,- ասել է քաղաքագետը։
Նա արձանագրել է, որ պետության կառուցման խնդիրը հեշտ եւ արագ չի լուծվում։ Դրանք ինստիտուցիոնալացման, կոնսենսուսի, կառավարման տարբեր ձևերի մշակման խնդիրներ են։ <Մենք կկորցնենք այն վայրերւ, որտեղ կգան ադրբեջանցիները, նույնիսկ եթե վաղը երկրում իշխանության գան այլ մարդիկ ։ Միևնույն է կկորցնենք։ Պետք է բարձրացնել երկիրը ։ Խնդիրը բարդ է, բայց պետք է գնալ այդ ճանապարհով>, - ընդգծել է քաղաքագետը ։