Հայաստանի նախագահ. Եթե մի օր Թուրքիան պաշտոնապես ճանաչի Հայոց ցեղասպանությունն, ապա դա առաջին հերթին լավ կլինի Թուրքիայի ժողովրդի և Թուրքիայի համար

Արմինֆո. Հայաստանի նախագահ Արմեն Սարգսյանը տեսակապի միջոցով հարցազրույց է տվել հնդկական StratNews Global հեղինակավոր տեղեկատվական պորտալին: Ինչպես ԱրմԻնֆո-ին հաղորդեցին ՀՀ նախագահի աշխատակազմից,  Արմեն Սարգսյանը պատասխանել է Թուրքիայի կողմից Հայոց ցեղասպանության ժխտմանն, ինչպես նաև գլոբալ համավարակին վերաբերող հարցերին:

«Ցեղասպանության ժխտման խնդիրը գալիս է նրանից, որ այն չի ճանաչվել Թուրքիայի կողմից:

Մի քանի կետ կառանձնացնեմ, որից առաջինը կանվանեմ՝ ուժ: Եթե դուք ընդունում եք ձեր սխալներն, ապա ուժեղ եք, կարողանում եք ասել՝ այո՛, սխալ քայլ եմ արել և ցավում եմ դրա համար: Այդ քայլը ձեզ թույլ չի դարձնում, այլ ուժեղացնում է:

Երկրորդ կետը կանվանեմ ճշմարտություն և արդարություն: 1,5 միլիոն մարդ նահատակվեց նախկին Օսմանյան կայսրության տարածքում: Այդ մարդիկ այնտեղ էին ապրում հազարավոր տարիներ. հայերը նորեկներ չէին: Իսկ ո՞ւր մնացին նրանց մշակույթը, հազարավոր եկեղեցիներն, ամրոցները, մշակութային կենտրոնները, մեծ գրականությունը և այլն: Կա պատմություն, և աշխարհն այն ճանաչել է: Եթե մի օր Թուրքիան պաշտոնապես ճանաչի Հայոց ցեղասպանությունն, ապա դա առաջին հերթին լավ կլինի Թուրքիայի ժողովրդի և Թուրքիայի համար: Օրինակ՝ Թուրքիան ցանկանում է միանալ Եվրոպական միությանը, սակայն եվրոպական ամենամեծ արժեքներից մեկը հանդուրժողականությունն է, որը Եվրոպան միասնական է պահում: Կարևոր է ճանաչել պատմությունը և հանդուրժողականության ճանապարհով գնալ:

1915 թվականին մենք կորցրեցիքն 1,5 միլիոն մարդ: Պարզ մաթեմատիկական հաշվարկով՝ եթե դա չլիներ, ամբողջ աշխարհի հայերը, որոնք այսօր մոտ 10 միլիոն են, որից 3 միլիոնն է Հայաստանում ապրում, կլինեին 20-25 միլիոն: Սա միայն 1,5 միլիոն հայերի մահվան մասին չէ, այլ սերունդների կորուստ է, մարդիկ, որոնք չծնվեցին:

Մենք նաև դարեր ի վեր տարբեր մշակույթների, տեղեկատվության կրողներ, վաճառականներ ենք եղել: Հայերը մշտապես կապված են եղել տարբեր մշակույթների հետ: Հայերը քաղաքակրթության խաչմերուկում են եղել, մենք առաջին քրիստոնյա երկիրն ենք աշխարհում, մենք շատ ենք տառապել, ինչը, կարծում եմ, մեզ ուժեղ, վերապրող ժողովուրդ է դարձրել: 21-րդ դարում անհատական վերապրողները դեռ շարունակում են շատ կարևոր լինել», - ընդգծել է Հայաստանի նախագահը:

Պատասխանելով կորոնավիրուսի տարածման առնչությամբ ստեղծված իրավիճակին վերաբերող հարցին՝ Արմեն Սարգսյանը, մասնավորապես, նշել է. «Այն իրավիճակը, որում այսօր գտնվում ենք, կարծում եմ՝ կորոնավիրուսի պատճառով չէ։ Համավարակը ոչ թե պատճառն է, այլ` փոփոխված աշխարհի հետևանքը։ Տասնամյակներ շարունակ աշխարհն արագորեն փոխվում էր, և այն այսօր միանգամայն այլ է։ Մեր կյանքի մեծ մասն անցնում է վիրտուալ տիրույթում։ Մենք նույնիսկ պատշաճ չէինք էլ նկատել, որ մեր կյանքը փոխվել է։ Խորհելով այս երևույթի շուրջ՝ ես եկել եմ այն եզրահանգման, որ աշխարհն այլևս դասական չէ։ Ես այս նոր աշխարհն անվանում եմ քվանտային։ Այս նոր աշխարհում շատ բաներ դասական չեն։  Վերլուծություններս ներկայացրել եմ «Համաշխարհային ռիսկերի քվանտային վարքագիծը» իմ գրքում, և համաճարակներն այդ ռիսկերից մեկն են։ Օրինակ՝ եթե վարակն առաջանում է Չինաստանում, պարտադիր չէ, որ այն տարածվի անմիջապես Ռուսաստանում կամ Մոնղոլիայում: Այն կարող է տարածվել Իտալիայում, ԱՄՆ-ում, Իսպանիայում կամ աշխարհի ցանկացած այլ վայրում։ Եվ շատ դժվար է վերահսկել վարակի տարածումը, քանի որ մենք գործ ունենք քվանտային վարքագծի հետ։ Ուստի, հաշվի առնելով նաև մարդկային փոխկապակցվածությունն, այս վարակն արագորեն տարածվում է ամբողջ աշխարհով մեկ։

Քվանտային վարքագիծը հատուկ է ոչ միայն համավարակներին։ Տեսեք, թե ինչ է կատարվում ֆոնդային բորսաներում, ինչպիսին է կառավարությունների արձագանքը։ Ուստի իմ ուղերձը հետևյալն է. այս վարակը հետևանքն է այն բանի, որ մենք նույնիսկ չէինք էլ գիտակցում, որ ապրում ենք միանգամայն այլ՝ քվանտային աշխարհում։ Այս վարակը նոր է, և, հույս ունենանք, կկարողանանք հաղթահարել այն․ կարևորն ուժեղ իմունային համակարգ ունենալն է։ Բայց դա չի նշանակում, թե ապագայում այլ վարակներ ի հայտ չեն գա։

Ի՞նչ պետք է մենք անենք։ Նախ և առաջ, պետք է նշել, որ մեզանից յուրաքանչյուրն ինչ-որ բան անում է։ Տարբեր երկրներում իրավիճակը տարբեր է։ Կան երկրներ, որտեղ իրավիճակը վերահսկելի է, սակայն որոշ երկրներում էլ այն աղետի է վերածվել։ Եվ կարևոր չէ, թե դու որտեղ ես։ Օրինակ՝ եվրոպական երկրներում՝ Իտալիայում, Իսպանիայում, նույնիսկ Մեծ Բրիտանիայում մեծ դժվարություններ են առաջացել։

Ի՞նչ է իրականում կատարվում։ Այս համավարակը փորձություն է ողջ մարդկության համար։

Սա փորձություն է անհատների, պետությունների, միջազգային կազմակերպությունների՝ Առողջապահության համաշխարհային կազմակերպության, Եվրոպական միության համար։ Վերջինս մեծ ներդրումներ է կատարել համընդհանուր տնտեսական, իրավական քաղաքականության ոլորտներում, սակայն, արդյո՞ք նրանք ունեն համավարակների դեմ պայքարի միասնական քաղաքականություն։

Սա փորձություն է նաև գործարարների համար, թե որքանով են նրանք լավ կառավարիչներ՝ իրենց բիզնեսը վերահսկելու առումով։ Սա նաև փորձառություն է ընտանեկան հարաբերությունների առումով, այն իմաստով նաև, թե ով է քո հարևանը։ Կարևոր է, թե որքան քաղաքակիրթ են քո հարևաններն, արդյոք պահպանո՞ւմ են վարակի դեմ պայքարի բոլոր կանոնները՝ լվանում են ձեռքերը, դիմակ են կրում։ Սա նաև փորձառություն է այն առումով, թե որքան պատասխանատու անհատ ես դու։ Եթե դու երիտասարդ ես և վարակվելու դեպքում այն ավելի հեշտ կհաղթահարես, դու պետք է նաև պատասխանատու լինես և հոգ տանես տարեցների մասին։ Սա փորձություն է նաև շրջակա միջավայրի պահպանության առումով։ Տարիներ շարունակ մենք անտեսել ենք այս ոլորտի խնդիրները։ Ես կարող եմ մի օրինակ բերել։ Այժմ երբ իմ տնից նայում եմ իմ քաղաքին, այն բյուրեղյա մաքրություն ունի։ Մեքենաների թիվը քչացել է, գործարանները բավարար հզորությամբ չեն աշխատում, ուստի, օդը մաքուր է։ Սա փորձություն է նաև այն առումով, թե ինչպիսի քաղաքականություն են որդեգրում ֆինանսական շուկաները կամ կառավարությունները»։