Արմինֆո. Սկսած 90-ականներից ՝ Իսրայելը փորձում էր դիվանագիտական հարաբերություններ հաստատել հետխորհրդային երկրների, այդ թվում ՝ Հայաստանի հետ։ Սակայն, Երևանը մեր դիմումներին ուղղակի չէր պատասխանում։ Եվ Իսրայելի ուժեղ առաջխաղացումը ադրբեջանական, բայց ոչ հայկական ուղղությամբ, Երեւանի ընտրությունն է։ ԱրմԻնֆո-ին այդպիսի կարծիք է հայտնել իսրայելցի հասարակական գործիչ, քաղաքագետ Ավիգդոր Էսկինը։
<Հեղափոխությունից հետո Հայաստանում իրավիճակը փոխվել է։ Հայաստանի նոր կառավարությունը շահագրգռվածություն է հայտնել Իսրայելի հետ լիարժեք հարաբերություններ հաստատելու հարցում։ Որոշ առաջխաղացումը արդեն կա, սակայն, մյուս կողմից, այդ մտադրությունների լիովին իրականացմանը խանգարում են ազգային շահերը: Աշխարհաքաղաքական բարդ պայմանները ստիպում են Երևանին հարաբերություններ կառուցել Իսրայելի աշխարհաքաղաքական հակառակորդ Իրանի հետ։ Իսրայելն իր հերթին շարունակում է ռազմական մատակարարումները ալիևյան ռեժիմին ՝ հակառակ Ադրբեջանին զենք չվաճառելու Հայաստանի կոչերին: Այնուամենայնիվ, Երևանն ու Երուսաղեմը փորձում են ընդհանուր նպատակներ գտնել>, - նշել է նա ։
Էսկինի գնահատմամբ ՝ Հայաստանի եւ Իսրայելի միջեւ հումանիտար կապերի ամրապնդման ներուժը հսկայական է։ Անշուշտ, հնարավոր է նաև երկու երկրների միջև սերտ քաղաքական փոխգործակցություն՝ չնայած տարածաշրջանային խնդիրների վերաբերյալ տարբեր մոտեցումներին ։ Եվ այսօր Իսրայելի հետ երկարաժամկետ բարեկամական հարաբերությունների համար կան բոլոր նախադրյալները։ < Իսրայելը պատրաստ է դրան 1991 թվականից ի վեր: Խոսքը Հայաստանինն է, սակայն դրան ակտիվորեն խոչընդոտում են Իսրայելին ատող հայկական շրջանակները՝ ընդհուպ Օսմանյան Թուրքիայում Հայոց ցեղասպանության կազմակերպման մեջ հրեաներին մեղադրելը>, - ընդգծել է իսրայելցի քաղաքագետը: <Իրանի մասով մենք հասկանում ենք Հայաստանի կենսական շահերը ՝ կապված հարավային հարևանի հետ ։ Բոլորը պետք է հաշվի նստեն Հայաստանի կիսաշրջափակված վիճակի հետ Այս առումով, կարծում եմ, առայժմ մենք պետք է ըմբռնումով վերաբերենք հայ-իրանական փոխգործակցությանը ։ Իր հերթին Երեւանը պետք է ըմբռնումով վերաբերի Իսրայելի եւ Ադրբեջանի համագործակցության որոշակի ասպեկտներին>, - ամփոփել է Ավիգդոր Էսկինը ։