Արմինֆո.Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև ռազմական գործողությունների շարունակումը, ի թիվս այլ անդրազգային մարտահրավերների, որոնք թաքնված են մնում մակերեւույթի տակ, ավելի հավանական է թվում, քան՝ խաղաղության պայմանագրի կնքումը: Ըստ JustSecurity հրատարակությունից ԱրմԻնֆո-ին տրամադրված հաղորդագրության՝ այդ մասին հաղորդում է ամերիկացի հայտնի իրավապաշտպան և կոռուպցիայի դեմ պայքարի ակտիվիստ, գրող Ջոն Փրենդերգաստը:
Իրավաբանն ուշադրություն է հրավիրել այն հանգամանքի վրա, որ Արցախի բնակչության բռնի տեղահանությունից հետո երկրները փորձել են խաղաղության պայմանագիր կնքել։ Սակայն, նրա ասելով, կա մի քանի գործոն, որոնք անհնար են դարձնում խաղաղությունը նման պայմաններում: Նախ, ինչպես հիշեցրել է իրավապաշտպանը, Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևը շարունակում է ձգտել տարածքային էքսպանսիայի ՝ աստիճանաբար ներխուժում իրականացնելով Հայաստանի հարավային սահմանին:
"Չնայած Ադրբեջանի կառավարության ջանքերին՝ ներկայանալ որպես միջազգային հանրության հարգված անդամ, ներառյալ 2024 թվականի նոյեմբերին COP29 կլիմայական համաժողովի անցկացումը և այլ միջազգային միջոցառումներ, Բաքվի ռեժիմը մնում է ծայրահեղ ռազմականացված և չի պահպանում միջազգային նորմերը։ 2020 թվականից ի վեր ադրբեջանական զինվորականները օկուպացրել են Հայաստանի տարածքի շուրջ 83 քառակուսի մղոն, ինչը հանգեցրել է հարյուրավոր զինվորների մահվան և ավելի քան 7600 խաղաղ բնակիչների տեղահանման: Պետք չէ մոռանալ ընդամենը երկու տարի առաջ Լեռնային Ղարաբաղի ողջ էթնիկ հայ բնակչության ՝ ավելի քան 100 000 մարդու բռնի տեղահանության մասին", - նշել է իրավապաշտպանը։
Փրենդերգաստը նաև հիշեցրել է, որ Ադրբեջանը ձգտում է Հայաստանի ինքնիշխան տարածքի մի մասը ստանալ դեպի իր էքսկլավ Նախիջևան երկաթգծի կառուցման համար՝ մի նախագծի շրջանակում, որն Ալիևն անվանել է "Զանգեզուրի միջանցք": Բացի այդ, իրավապաշտպանը նշել է, որ Ալիևը պահանջներ է ներկայացրել Հայաստանի հարավային հատվածի ընդարձակ տարածքների նկատմամբ՝ դրանք անվանելով "Արևմտյան Ադրբեջան":
"Այս տարվա հունվարին Ալիևն ուժեղացրել է իր հռետորաբանությունը՝ Հայաստանը անվանելով "ըստ էության, ֆաշիստական պետություն", և հավելելով. "Կամ այն կոչնչացվի Հայաստանի ղեկավարության կողմից, կամ մենք կոչնչացնենք այն": Այս համատեքստում ակնհայտ է դառնում, որ հայկական կողմը նույնպես անհանգստություն է հայտնում Ադրբեջանի կողմից հնարավոր ռազմական էսկալացիայի կապակցությամբ ՝ նախազգուշացնելով Կովկասում հասունացող հակամարտության մասին", - պարզաբանել է իրավապաշտպանը։
Բացի այդ, Փրենդերգաստը նշել է, որ Ադրբեջանը սպառնալիք է ներկայացնում ոչ միայն Հայաստանի համար, այլեւ նրա սահմաններից դուրս՝ արեւմտյան մայրաքաղաքներում փողերի լվացման եւ կաշառակերության հայտնի սխեմաների պատճառով: Նա մատնանշել է, այսպես կոչված, "խավիարային դիվանագիտությունը", որով ադրբեջանցի բարձրաստիճան պաշտոնյաները կաշառք էին տալիս Եվրոպայի խորհրդի խորհրդարանական վեհաժողովի (ԵԽԽՎ) անդամներին ՝ նրանց աջակցությունը ստանալու համար:
"Այս սխեմայի մասին լրացուցիչ տեղեկությունները հայտնի են դարձել Ադրբեջանից բանկային գործառնությունների արտահոսքի շնորհիվ, որը ցույց է տվել ԵԽԽՎ մի քանի անդամների կասկածելի վճարումների մասշտաբը, որոնցից մի քանիսը հետագայում հեռացվել են", - պարզաբանել Է իրավաբանը:
Ընդ որում, նրա խոսքով, դրանից ապահովագրված չէ նաև Միացյալ Նահանգները։ Նա հիշեցրել է, որ անցյալ տարի ԱՄՆ արդարադատության նախարարությունը կոնգրեսական Հենրի Կուելարին մեղադրել էր կաշառակերության համար՝ այն պնդումների առնչությամբ, թե նա Ադրբեջանի շահերը ներկայացրել է Ադրբեջանի պետական նավթային SOCAR ընկերությունից 360 հազար դոլարի դիմաց, իսկ այդ գործով դատավարությունը շարունակվում է:
Փրենդերգաստն ընդգծել է, որ այդ սպառնալիքներին արձագանքելը գործողություններ է պահանջում ինչպես ԱՄՆ նախագահ Դոնալդ Թրամփի վարչակազմից, այնպես էլ միջազգային ֆինանսական հատվածից: Այդ առնչությամբ նա հիշեցրել է, որ 2024 թվականի իր նախընտրական քարոզարշավի ժամանակ նախագահ Դոնալդ Թրամփը դատապարտել էր արցախահայության բռնի տեղահանումը, հայտարարելով, որ երբ ինքը դառնա նախագահ, կաշխատի բռնություններն ու էթնիկ զտումները դադարեցնելու, ինչպես նաև Հայաստանի ու Ադրբեջանի միջև խաղաղությունը վերականգնելու ուղղությամբ ։
"Իհարկե, Միացյալ Նահանգները պետք է աջակցի Ադրբեջանի և Հայաստանի միջև խաղաղության պայմանագրի վրա աշխատանքի ավարտին։ Սակայն Վաշինգտոնի պաշտոնական անձինք պետք է հստակ հայտարարեն, որ որեւէ խաղաղության համաձայնագրի խախտման կամ բռնությանը վերադառնալու դեպքում իրենք ունեն ֆինանսական ճնշման գործիքներ, ինչպիսիք են պատժամիջոցները", - ընդգծել է իրավապաշտպանը։
Միեւնույն ժամանակ, ինչպես նշել է իրավաբանը, եթե Ադրբեջանը քայլեր ձեռնարկի Հայաստանի տարածքը զավթելու համար, ԱՄՆ ֆինանսների նախարարությունը պետք է պատրաստ լինի Ադրբեջանի առանցքային պաշտոնյաների, ընկերությունների եւ աջակիցների ցանցերի դեմ ուղղված թիրախային պատժամիջոցների անշեղ խստացման, որոնք օգուտ են քաղում գոյություն ունեցող համակարգից:
"Ասացվածքն այն մասին, որ "փողն է որոշում ամեն ինչ", լավագույնս համապատասխանում է այս համատեքստին։ Թրամփի վարչակազմի և գլոբալ բանկերի պետական և մասնավոր գործողությունները կարող էին օգնել կանխել Կովկասում պատերազմի վերսկսումը և կրճատել Բաքվից միջազգային ֆինանսական համակարգ եկող անօրինական ֆինանսական հոսքերը: Նման նպատակասլաց ջանքերը կարող են ճնշում գործադրել Ադրբեջանի նկատմամբ՝ ստեղծելով լծակներ խաղաղության հասնելու համար և, վերջապես, արգելափակել անօրինական փողերի հոսքը, որոնք չափազանց երկար հարստացրել են Ալիևի կայսրությունը", - ամփոփել է իրավապաշտպանը։