Հայաստանում սկսում է արմատավորվել «Դիմակների պատռման» բրենդը. քաղաքագետ

Արմինֆո.  Հայաստանում սկսում է արմատավորվել «Դիմակների պատռման» բրենդը: Այդ մասին իր հոդվածում գրում է քաղաքագետ, "Այլընտրանքային նախագծեր" խմբի անդամ Վահե Հովհաննիսյանը։

«Նիկոլի և իր մի քանի հոգու արշավը Հայ առաքելական եկեղեցու դեմ շատերը կապում էին Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսի՝ Բեռնում ունեցած ելույթի հետ։

Երկու անգամ ամենայն ուշադրությամբ լսել եմ Վեհափառի ելույթը, որի հիմնական կետերն են.

1. Սանձազերված պատերազմի հետևանքով հայաթափվել է Արցախը, և այսօր մարդիկ զրկված են իրենց բազմադարյա հայրենիքում խաղաղ ապրելու իրավունքից

2. Արցախի տարածքում կա հոգևոր պատմամշակութային ժառանգության ոչնչացման իրական վտանգ, և դրա դեմը պետք է առնել։

3. Ադրբեջանը ՀՀ ինքնիշխան տարածքի հանդեպ ունի ոտնձգություններ

4. Ադրբեջանը խաղաղության պայմանագրի համար առաջ է քաշում նորանոր պահանջներ

5. Բաքվում ունենք ռազմագերիներ, որոնք դատվում են շինծու գործերով՝ միջազգային նորմերի աղաղակող խախտումներով։

6. Արցախահայությունն իրավունք ունի վերադառնալու իր բնակավայրերը՝ խաղաղ ապրելու։

Այս դրույթներն իրականում պետք է լինեին աշխարհիկ իշխանությունների, պաշտոնական Երևանի օրակարգում։ Սա կլիներ նորմալը։ Բայց չկան։ Հիմա Վեհափառը Հայոց եկեղեցու անունից սա միջազգային լսարանի առաջ ձևակերպում է։

Ուրիշ ի՞նչ անի։ Այսօր որևէ միջազգային որևէ ատյանում հարգանք չունենք, աջակցություն չունենք, որևէ դաշնակից չունենք։ Եկեղեցի՞ն է մեղավոր։

Ալիևն ու Էրդողանը Լաչինում միջազգային օդանավակայան են բացում, մենք ինչո՞վ ենք զբաղված։

«Դիմակների պատռման» բրենդը

Այդ իբր «դիմակների պատռման» ժանրը Նիկոլի բրենդն է։ Սկզբում բանակի հրամկազմի և գեներալների թեման էր, հետո՝ 25 տարվա բանակցային էության։ Հետո, կհիշեք, պատերազմից օրեր առաջ Պետրոսի հետ նրա եթերի անոնսն էր պտտվում՝ թե բա էնպիսի բաներ կհրապարակեմ, որոնք Ալիևի իշխանությունը անհուսորեն կապակայունացնեն, հեղափոխություն կարտահանեմ Ադրբեջան։ Դրանից հետո պատերազմն էր։ Նախքան դա «պատռել էինք» դատարանների «դիմակները», հետո՝ ՍԴ-ի։ Հիմա եկեղեցու հերթն է։ Սրա վերջը լինելու է Հայաստանի՝ որպես պետության, «դիմակի» վերջնական պատռումը։

Մենք այս պայմաններում ունենք մեկ անելիք՝ զսպող մեխանիզմներ ստեղծել, և հասկանալով, որ սա գնում է պետության դեմոնտաժի՝ ձևավորել լուրջ համակարգեր։

Պետք է հայտարարել 100 տոկոսանոց մորատորիում, կտրուկ դադարեցնել ներընդդիմադիր լարվածությունը, ձևավորել լայն ճակատ, որը մի քանի պարզ ուղերձներով ինտենսիվ երկխոսության մեջ կմտնի սեփական ժողովրդի հետ։ Ու նաև՝ պետական համակարգի, նաև՝ այս պահին իշխանության թիմում եղածներից շատերի, որոնք գիտակցում են այս պրոցեսի ամբողջ վտանգավորությունը։

Եվ մի կարևոր բան. այսօր սխալ է հարցադրումը, թե՝ ինչ պիտի անի եկեղեցին։ Տվյալ դեպքում եկեղեցին մենք ենք. մենք եկեղեցում կնքում ենք մեր երեխաներին, ստեղծում ենք ընտանիքներ, վերջին հրաժեշտն ենք տալիս մեր հարազատներին, հազար ու մի խնդիրներով, մտատանջանքներով գնում ենք եկեղեցի՝ աղոթում, շփվում հոգևորականի հետ, եկեղեցին այն սպասավորներն են, որոնք պատերազմից հետո բառիս բուն իմաստով փրկեցին տասնյակ հազարավոր ընտանքիների՝ օգնելով վշտից չխելագարվել։

Հարցադրումն ուղիղ հակառակն է՝ ինչ պետք է անեմ ես, մենք՝ եկեղեցու, և հետևաբար՝ պետության համար», - գրել է քաղաքագետը՝ «Ֆեյսբուքի» իր էջում։