Արմինֆո. Հայ փորձագետները հակված են կարծելու, որ Դոնալդ Թրամփի վարչակազմը ջանքեր է գործադրում, որպեսզի թույլ չտա ադրբեջանաթուրքական տանդեմի նոր ագրեսիա Հայաստանի դեմ:
Մասնավորապես, ամերիկագետ Սուրեն Սարգսյանը կոչ է արել ուշադիր հետևել ռուս-ամերիկյան ուղու վրա ընթացող գործընթացներին։ «Չէի շտապի մեկ հեռախոսազանգով պայմանավորված պնդել, որ ամերիկյան կողմը Հարավային Կովկասում սկսելու է ակտիվություն ցուցաբերել կամ հայ-ադրբեջանական պայմանագիրը ստորագրելու միջնորդ լինել: Առավել կարևոր է հետևել այլ հեռախոսազանգերին և զարգացումներին որոնք տեղի են ունենում Պուտինի և Թրամփի միջև, որոնք նոր իրաողություններ են ձևավորում աշխարհում: Մեր մասով ավելի շատ բան կախված է լինելու Իրանի և ԱՄՆ հարաբերությունների դինամիկայից, դրանց դրական կամ բացասական զարգացումներից», - կարծում է փորձագետը:
Ընդ որում, նա հավելել է, որ, իհարկե, Թրամփը կարող է փորձել խաղաղության պայմանագրի միջնորդ լինել, բայց դրա համար մի շարք հանգամանքներ կան:
«Միացյալ Նահանգները բալանսավորող և զսպող գործոն էր հանդիսանում Հարավային Կովկասում իր ներկայությամբ, փափուկ ուժի առկայությամբ, ՆԱՏՕ-ում ծանրակշիռ դերակատարությամբ, Ռուսաստանի հետ մրցակցությամբ: Հիմա բոլոր այս գործոնները չկան և ԱՄՆ-ն նոր գործիքակազմ պետք է մշակի ազդեցության պահպանման և բալանսավորման համար», - կարծում է Սարգսյանը:
Թյուրքագետ Վարուժան Գեղամյանն, իր հերթին, ուշադրություն հրավիրելով երեկ Վաշինգտոնում ԱՄՆ պետքարտուղար Մարկո Ռուբիոի և Թուրքիայի արտգործնախարար Հաքան Ֆիդանի հանդիպման ժամանակ Հարավային Կովկասում խաղաղության քննարկմանը, ենթադրում է, որ ԱՄՆ փորձում է զսպել Թուրքիա-Ադրբեջան դաշինքին՝ Հայաստանի վրա նոր հարձակում սկսելուց։
Գեղամյանն ուշադրություն է հրավիրել այն հանգամանքին, որ օրեր առաջ ամերիկագետ Սուրեն Սարգսյանը գրել էր. «Թրամփն այժմ կենտրոնացած է Իրանի հետ հնարավոր բանակցություններ սկսելու կամ այլ կերպ Իրանի նկատմամբ ճնշում գործադրելու վրա։ Ցանկացած այլ ֆոնային գործընթաց, որը կարող է խանգարել այս հիմնական առաջնահերթություններին, Թրամփին պետք չէ։ ԱՄՆ-ում շատ լավ հասկանում են, որ Ադրբեջանի հնարավոր ագրեսիան տարածաշրջանում կարող է խառնել որոշ խաղաքարտեր։ Հետևաբար, անհրաժեշտ է Ադրբեջանին (Թուրքիային) զերծ պահել արկածախնդրությունից և թույլ չտալ լարվածություն Հարավային Կովկասում»։
Թյուրքագետը վստահ է, որ սա չի նշանակում, թե Թուրքիան և Ադրբեջանը չեն հարձակվի։ «Քանի դեռ Հայաստանում ներկայիս կապիտուլյանտական խմբավորումն է իշխում, հարձակման ու պատերազմի վտանգը շատ մեծ է։ Սակայն աշխարհաքաղաքական տեսանկյունից սա (և մի շարք այլ զարգացումներ Սիրիայում, Թուրքիայի ներսում և Ուկրաինայում) մեզ համար փոքր ու ժամանակավոր պատուհան է՝ այդ թվում երկրի ներսում ազգային իշխանությունը վերականգնելու համար», - ամփոփել է Գեղամյանը։