Հայաստանում բողոքի ակցիաները երկու բաղադրիչ ունեն՝ օբյեկտիվ և արտաքին. քաղաքագետ

Արմինֆո.Հայաստանում բողոքի շարժումն ունի երկու բաղադրիչ՝ օբյեկտիվ և արհեստական, արտաքին՝ Ռուսաստանի հետ կապված։ Ռուսական ընդդիմադիր "Դոժդ" հեռուստաալիքին հարցազրույցում նման կարծիք է հայտնել Գլոբալիզացիայի եւ տարածաշրջանային համագործակցության հայկական կենտրոնի տնօրեն Ստեփան Գրիգորյանը:

Նրա խոսքով, իհարկե, կառավարության քաղաքականությունից դժգոհելու օբյեկտիվ պատճառներ կան։ <Սահմանազատման,սահմանագծման ցանկացած գործընթաց, այն էլ այն երկրի հետ, որի հետ վերջերս պատերազմի մեջ էիր, դրանք, անշուշտ, ցավոտ են։ Կան նաև այլ խնդիրներ, որոնք հանգեցնում են դժգոհության։ Այդ օբյեկտիվ պատճառները բողոքի շարժման մեջ բացառել հնարավոր չէ, բայց կան նաև արհեստական պատճառներ, որտեղ մեծ դեր են խաղում ռուսամետ ուժերը, ուժեր, որոնք գտնվում են Ռուսաստանի ազդեցության տակ: Դրա համար այստեղ կա արհեստական արտաքին բաղադրիչ, երբ Ռուսաստանը խթանում է ռուսամետ ուժերին, կամ "հինգերորդ շարասյանը" Հայաստանում։ Դրա համար էլ այդ բողոքներում այդ երկու բաղադրիչները կան՝ օբյեկտիվ դժգոհության եւ մթնոլորտի արհեստական շիկացման, բայց ես չեմ ասի, որ դրանք վտանգավոր են իշխանության համար", - ընդգծել է Գրիգորյանը։

Պատասխանելով բողոքի առաջնորդ Բագրատ արքեպիսկոպոս Գալստանյանի կերպարի մասին հարցին ՝ քաղաքագետը նշել է, որ դա արմատական հարց է: "Բանն այն է, որ գլխավոր ընդդիմադիր ուժերը, թեև դրանք շատ են, ընդդիմության մեջ տարբեր խմբեր կան՝ թե փոքր, թե միջին, թե տարբեր հասարակական գործիչներ, գիտնականներ, գիտեն, որ շարժման գլխավոր շարժիչը Հայաստանի երկու նախկին  նախագահներն են, այսինքն՝ "նախկինները"։ Բայց, քանի որ նրանք ժողովրդականություն չեն վայելում, ինձ թվում է, որ որոշում է կայացվել ահա այսպիսի կերպարի՝ հայ եկեղեցու հոգևոր առաջնորդներից մեկին  առաջադրելու մասին։ Իսկ այդ մարդը ավելի չեզոք տեսք կունենա: Եթե, նույնիսկ, Բագրատ Գալստանյանն՝ ինքը, դա չի գիտակցում, բայց նա առաջադրվել է ռուսական խմբերի կողմից", - նշել է քաղաքագետը։

Գրիգորյանը համաձայնել է, որ այսօր շատ բան, որ  արվում է, նման է այն բանին, ինչ անում էր Փաշինյանը։ <Ինչպես  Փաշինյանը Գյումրիից 2018 թվին քայլելով եկավ Երևան, այդպես էլ Գալստանյանը Կիրանց գյուղից ուղևորվեց դեպի մայրաքաղաք. Ճանապարհների, մայրուղիների փակում, սրանք բոլորը նույն մեթոդներն են ։ Ես կասեի, որ դա հեղափոխության իմիտացիա է։ Փորձ է արվում ցույց տալ՝ քանի որ Փաշինյանն իրավունք ուներ, մենք էլ իրավունք ունենք", - ասել է Գրիգորյանը, միաժամանակ, նշելով, որ դրանք, ըստ էության, տարբեր իրավիճակներ են, քանի որ նախկին իշխանությունը լեգիտիմ չէր, ժողովրդի կողմից չէր ընտրվել, իսկ ներկայիս իշխանությունը, անշուշտ, լեգիտիմ է, թեև նրան կարելի է և պետք է քննադատել։ <Նրանք, կրկնելով այն, ինչ անում էր Նիկոլ Փաշինյանը, կարծում են, որ դրանով կարող են հաղթել։ Բայց բոլորը հասկանում են, թե որտեղից են աճում ոտքերը։ Բոլորը հասկանում են, որ արտաքին ազդեցությունն այդ գործընթացների վրա շատ մեծ է", - նշել է Գրիգորյանը։

Պատասխանելով այն հարցին, թե որն է այդ շարժմանն աջակցելու իմաստն ու Կրեմլի խնդիրը, արդյոք դա վրեժխնդրություն չէ Փաշինյանից՝ ՀԱՊԿ-ի հարցում նրա դիրքորոշման համար, թե ամեն ինչ Հռոմի ստատուտի տակ ստորագրելու պատճառով է, կամ վրեժխնդրություն անկախ դիրքորոշման համար, որը նա դրսեւորում է, օրինակ, ԱՊՀ առաջնորդների գագաթնաժողովին չգնալով, քաղաքագետը նշել է, որ, անշուշտ, Կրեմլին դուր չեն գալիս Փաշինյանի կողմից քիչ թե շատ անկախ քայլերը: <Բայց ինձ թվում է, որ Փաշինյանի հանդեպ գլխավոր հակակրանքը կապված է այն բանի հետ, որ նա ընտրվել է ժողովրդի կողմից, իսկ Կրեմլի համար դա անթույլատրելի է։ Կրեմլին հարկավոր են իր ազդեցության տակ գտնվող, խամաճիկային տիպի մարդիկ։ Դա ցանկացած ավտորիտար ռեժիմների էությունն է։ Առավել ևս, եթե խոսքը գնում է մեծ խաղացողների մասին, որոնք չեն ցանկանում տեսնել շուրջը գործընկերների, այլ ցանկանում են տեսնել խամաճիկների, որոնք Հայաստանը կդարձնեն Ռուսաստանի մաս, ռուսական գուբերնիա", - կարծում է Գրիգորյանը։

Քաղաքագետը նշել է, որ Փաշինյանի հրաժարականի մասին խոսելու հարկ չկա. "Մինչեւ հրաժարականը շատ հեռու է, բայց ես միշտ ասել և ասում եմ մեր կառավարությանը. եթե դուք հստակ քայլեր չձեռնարկեք դեպի եվրոպական ինտեգրում,  նոր դաշնակիցներ գտնելու ուղղությամբ, այս բողոքի շարժումը կբարդացնի ձեր կյանքը":