Արմինֆո.Մեկ գոտի՝ մեկ ճանապարհ" հավակնոտ նախագծի իրականացումը վճռականորեն թելադրում է Կովկասի երկրների ներգրավում, իսկ Վրաստանը կարող է դառնալ Մեծ Կովկասի (ոչ)ֆորմալ մայրաքաղաքը։ Նման կարծիք է հայտնել ռուս քաղաքագետ Սերգեյ Մարկեդոնովը ՝ անդրադառնալով Թբիլիսիի արտաքին քաղաքականության չինական ուղղությանը և երկրում իշխող "Վրացական երազանք" կուսակցության՝ Իրակլի Կոբախիձեի գլխավորած պատվիրակության հունվարյան այցին Չինաստան:
Փորձագետը փաստել է, որ իշխանամետ քաղաքական գործիչներն ու լրատվամիջոցները հավանություն են տալիս "կուսակցության և կառավարության" գործողություններին, իսկ ընդդիմադիրները բացահայտ մեղադրում են "Վրացական երազանքին" կոռուպցիայի և եվրատլանտյան ընտրությանը դավաճանության մեջ: Այս առումով քաղաքագետը հարց է տվել, թե արդյոք Կոբախիձեի և Կո-ի հունվարյան այցը Պեկին նշանակում է Թբիլիսիի "շրջադարձ" դեպի Արևելք։
Մարկեդոնովն ուշադրություն է հրավիրել այն հանգամանքի վրա, որ վրաց-չինական հարաբերությունները սկսել են ակտիվորեն ամրապնդվել ոչ երեկ և ոչ այսօր, և դեռևս 2015 թվականին ՉԺՀ-ն և Վրաստանը ստորագրել են Մետաքսի ճանապարհի տնտեսական գոտում մասնակցության վերաբերյալ տարբեր փաստաթղթեր: Նրա խոսքով ՝ վեց տարի առաջ ՝ 2018 թվականի հունվարին, ուժի մեջ է մտել Վրաստանի և ՉԺՀ-ի միջև ազատ առևտրի մասին համաձայնագիրը: Արդյունքում՝ Չինաստանը հայտնվել է վրացական պետության խոշորագույն առևտրային գործընկերների եռյակում։ Հարկ է նաև հատուկ նշել Չինաստանի քաղաքացիների համար վիզային ռեժիմի միակողմանի վերացման մասին Թբիլիսիի որոշումը:
"Չինաստանի ինչի՞ն է պետք Վրաստանը։ Աշխարհագրությունից չես փախչի: "Մեկ գոտի ՝ մեկ ճանապարհ" հավակնոտ նախագծի իրականացումը թելադրում է Կովկասի երկրների ներգրավում։ Վրաստանը Կովկասյան տարածաշրջանի կենտրոնական մասն է։ Իզուր չէ, որ ռուսական կայսրության ժամանակ կուսակալը գտնվում էր հենց Թիֆլիսում։ Որպես հետեւանք՝ նաեւ Մեծ Կովկասի (ոչ)պաշտոնական մայրաքաղաքի նրա վերափոխման գաղտնիքը:
Վրաստանի ինչի՞ն է պետք ՉԺՀ-ը: Թբիլիսիի համար չափազանց կարևոր է, որ վրացական պետության տարածքային ամբողջականությանն աջակցի ոչ միայն Արևմուտքը, և՝ ոչ միայն հանուն եվոատլանտյան միասնության, այլ՝ որպես միջազգային իրավական սկզբունք։ Այդ կապակցությամբ չինական կարծիքին հղումներն, ըստ Վրաստանի քաղաքական գործիչների, պետք է աշխատեն", - նշել է ռուս փորձագետը, ով նաեւ կարծում է, որ այժմ Պեկին այցելելու համար հարմար քաղաքական պահ է։
Այս կապակցությամբ Մարկեդոնովն ուշադրություն է հրավիրել, որ ամանորյա տոնակատարությունների նախօրեին Թբիլիսին ստացել է Եվրամիության անդամ դառնալու "թեկնածուի կարգավիճակ":
"Բրյուսելում վրացական ղեկավարության չինական վոյաժներից հետո ակնհայտորեն չեն մտափոխվի եւ վիճաբանությունների մեջ չեն մտնի վրացական ղեկավարության հետ։ Successism պետք է սնուցել, թե չէ, մի արասցե, սեփական ձեռքերով կարելի է Թբիլիսիում "եվրասիական թեքում" հրահրել։ Եվ, իհարկե, Չինաստանը Ռուսաստան չէ։ Այո, ԱՄՆ-ի և ԵՄ-ի առանցքային ընդդիմախոսը և ՌԴ-ի դաշնակիցը ։ Բայց, միևնույն ժամանակ, և "հավաքական Արևմուտքի" կարևորագույն առևտրային գործընկերը, և սահմանների անբաժանելիության և տարածքային ամբողջականության սկզբունքների ջատագով։ Քննադատների համար դժվար կլինի Վրաստանի իշխանություններին մեղադրել "ագրեսիվ անջատողականության" մեջ։
Եվ վերջինը (կարգով, բայց ոչ՝ կարևորությամբ): "Փոքր երկրները" չեն ցանկանում "վերջնական աշխարհաքաղաքական ընտրություն" կատարել։ Շատ հայրենական մեկնաբաններ խոսում են այդ դրա անհրաժեշտության մասին, բայց կյանքը սխեմա չէ։ Եվ, իրականում, նրանք, ովքեր զրկված են հզոր ռազմական ուժից և տնտեսական առատ ռեսուրսներից, շեղվում են, մանևրում և հավասարակշռում", - կարծում է փորձագետը։
Նրա խոսքով ՝ այս գործընթացում էլ այդ երկրները չեն մտածում իրենց դրեյֆը "մեծ տերությունների" քաղաքական գործիչների "բարձր" գեղագիտական չափանիշներին չհամապատասխանելու մասին։
"Վրաստանն այստեղ բացառություն չէ ։ Եվ, հետևաբար, այստեղ դասը մեկն է: Գործող վրացական իշխանությունը հակված է պրագմատիկայի, մինչդեռ, "հավաքական Սահակաշվիլին" հեռու է փաստ լինելուց: Եվ այդ պատճառով՝ "երազողների" ընդդիմախոսներից մենք դեռ կլսենք "չինական սպառնալիքի" վերաբերյալ բազմաթիվ տագնապալի կանխատեսումներ։ Միայն ռուսական սպառնալիքը չէ",- ամփոփել է Մարկեդոնովը։