Կարծիք. Հայաստանում հարուստների և աղքատների միջև անջրպետը շարունակում է աճել, իսկ իրական միջին դասի ձևավորման հեռանկարները մշուշոտ են

Արմինֆո. Հայաստանում հարուստների և աղքատների միջև անջրպետը շարունակում է աճել, և իրական միջին դասի ձևավորման հեռանկարները շարունակում են մնալ մշուշոտ: Նման կարծիքի է քաղաքագետ Վահե Դավթյանը։

Փորձագետը համոզված է, որ Հայաստանում աղքատության խնդրին անդրադառնալիս, նախ և առաջ, անհրաժեշտ է կիրառել այդ երևույթի բազմաչափ գնահատման սկզբունքը: Այլ կերպ ասած, շարունակել է նա, հաշվի առնել ոչ միայն բնակչության եկամուտները, այլեւ մի շարք այլ կարեւոր գործոններ, որոնք որոշում են մարդու կյանքի որակը. առողջապահություն, բնակարանային պայմաններ, կրթության մատչելիություն, զբաղվածություն եւ այլն։

"Այսօր, համադրելով տարբեր վերլուծական և վիճակագրական տվյալներ, կարելի է փաստել, որ Հայաստանի բնակչության մոտ կեսը բախվում է սոցիալական անվտանգության խնդիրների՝ դրա այս կամ այն դրսեւորմամբ: Սակայն, ամենատխուրն ու, դրա հետ մեկտեղ, վտանգավորն այն է, որ այս հատվածում առավել խոցելի են երեխաները։ ՅՈՒՆԻՍԵՖ-ի տվյալներով ՝ Հայաստանում երեխաների 64% - ը սոցիալապես խոցելի է։ Դա, հատկապես, դրսևորվում է գյուղական բնակավայրերում, որտեղ այդ ցուցանիշը հասնում է 82% - ի, քաղաքներում ՝ 53% - ի։ Ըստ հիմնադրամի՝ Հայաստանում երեխաների ընդամենը 12 տոկոսը սոցիալական խնդիրներ չունենեն", - նշել է նա։

Հաշվի առնելով այն հանգամանքը, որ երեխաների եւ ծերերի նկատմամբ վերաբերմունքը գլխավոր չափանիշն է, որը թույլ է տալիս որոշել պետության սոցիալական զարգացման մակարդակը, շարունակել է Դավթյանը, Հայաստանի սահմանադրության առաջին գլխի առաջին հոդվածը՝ հայկական պետության սոցիալական բնույթի մասին, առնվազն, ուտոպիստական է հնչում:

"Դրա հետ մեկտեղ, Հայաստանի ԿԲ-ը վերջին 3 տարիներին բազմիցս բարձրացրել է հիմնական տոկոսադրույքը՝ հասցնելով 10 տոկոսի։ Դա անխուսափելիորեն կհանգեցնի վարկերի տոկոսադրույքների աճին ինչպես բիզնեսի համար (ապրանքների և ծառայությունների գների հետագա բարձրացմամբ), այնպես էլ բնակչության համար, որի զգալի մասն այսօր գտնվում է վարկային բեռի տակ", - փաստել է նա։

Ընդհանուր առմամբ, Դավթյանի խոսքով, աղքատության մակարդակը գնահատելիս հենվելով բազմաչափության սկզբունքի վրա, կարելի է հանգել այն եզրակացության, որ Հայաստանի յուրաքանչյուր երրորդ քաղաքացի աղքատ է (աղքատ, շատ աղքատ և ծայրահեղ աղքատ):

"Հաջորդ հետեւությունն այն է, որ հարուստների և աղքատների միջև անջրպետը շարունակում է աճել, և իրական միջին դասի ձևավորման հեռանկարները շարունակում են մնալ մշուշոտ: Ակնհայտ է, որ առանց սոցիալական ճգնաժամի հաղթահարման Հայաստանում չափազանց դժվար կամ, նույնիսկ, անհնար կլինի հաղթահարել քաղաքական ճգնաժամը և սկսել կառուցել արտաքին հարաբերությունների ճարտարապետություն՝ հաշվի առնելով ազգային շահերը: Քանի որ բնակչության մեծ մասը զբաղված է լինելու օրվա հացի փնտրտուքով, մի մասը գնալու է արտագնա աշխատանքի, մի փոքր մասն էլ շարունակելու է "քաղաքական ուլունքի խաղը", - եզրափակել է նա։