Արմինֆո. Ադրբեջանի գլխավոր նպատակը Արցախից հայ բնակչության արտահոսքն է։ Այդ մասին Factor.TV-ի հարցազրույցում հայտարարել է քաղաքագետ Ստեփան Գրիգորյանը։
Նա նշել է, որ այդ նպատակը դրվել էր նաև 1990-ականներին, երբ ռուսների հետ իրականացվեց "Կոլցո" գործողությունը, նույն նպատակը հետապնդում էր Բաքուն բանակցային ողջ գործընթացի ընթացքում, պարզապես, այն ժամանակ այդքան ուժ չուներ: <Հիմա, երբ Ռուսաստանը, Թուրքիան, Իսրայելը, Պակիստանը իրենց կողքին են, նրանք զգացել են իրենց ուժը, և այդ իրավիճակում ինչու չպետք է իրականացնեին այն, ինչ ի սկզբանե նախատեսված էր: Ադրբեջանը գիտի, թե ինչ է անում, նրա նպատակը հայ բնակչության արտահոսքն է Արցախից, և ոչ մի այլ նպատակ։ Մենք նույնպես դա պետք է հասկանանք. եթե դու ուժեղ ես ու զարգանում ես, ուզես՝ չուզես, Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևի ախորժակը կնվազի։ Բայց նա տեսնում է, որ Հայաստանում զարգացումը բարդ է ընթանում, և դա է պատճառը, որ իր ծրագրերը շարունակվում են", - նշել է քաղաքագետը, հավելելով, որ Հայաստանն Արցախին կապող նոր ճանապարհի վրա անցակետի տեղադրումը այդ քաղաքականության շարունակությունն է։
Գրիգորյանն ընդգծել է, որ այս իրավիճակում շատ կարևոր է հասկանալ, թե ինչ է ուզում Երևանը, և ինչ քայլեր են ձեռնարկվում: Որպես դրական փաստ՝ նա մատնանշել է Հայաստանի ԱԳՆ հայտարարությունը, որում ուղղակի քննադատություն կա Ռուսաստանի Դաշնության հասցեին: <Սա մի բան է, որի մասին մենք անընդհատ խոսում ենք վերջին երկու տարիների ընթացքում: Մենք պետք է հասկանանք, որ հենց Ռուսաստանն է կանգնած Ադրբեջանի թիկունքում, և լավ է, որ ՀՀ ԱԳՆ - ն դա գիտակցեց, բայց այդ հայտարարությունից հետո անհրաժեշտ են գործողություններ", - ասել է քաղաքագետը ՝ կոչ անելով պաշտոնական Երևանին տարբեր փուլերում տարբեր գործողություններ իրականացնել ։
Նա շարունակել է, որ, առաջին հերթին, անհրաժեշտ է ավելի ակտիվ գործի դնել միջազգային մեխանիզմները, այդ թվում ՝ հարցը բարձրացնել ՄԱԿ-ի Անվտանգության խորհրդում։ "Ոչինչ, որ ՌԴ - ն ՄԱԿ-ի Անվտանգության խորհրդի մշտական անդամ է, եթե Ֆրանսիան հարցը մտցնի օրակարգ, խնդիրներ չեն լինի", - նշել է Գրիգորյանը, հավելելով, որ այդ հարցը պետք է լուծել, հատկապես Հայաստանի ինքնիշխան տարածքում Ադրբեջանի կողմից Ռուսաստանի հետ համագործակցությամբ կամայականության ֆոնին, եւ այդ պատճառով անհրաժեշտ է դիմել ավելի բարձր ատյան, ինչպիսին են ՄԱԿ-ի ԱԽ-ն եւ ԵԱՀԿ-ն:
<Եթե դու հարցը չես դնում միջազգային հանրության քննարկմանը, աշխարհը չի հասկանում, թե ինչ է կատարվում ։ Մեր իշխանություններն այս իրավիճակում պետք է արդյունավետ գործեն ։ Ինձ համար անձամբ հասկանալի է, որ Ռուսաստանը միջնորդ չէ ։ Եվ քանի դեռ այն փաստը, որ Ռուսաստանն իբր միջնորդ է, դուրս չի գա մեր քաղաքական էլիտայի գլխից, մենք կկորցնենք ամեն ինչ", - ասել է Գրիգորյանը ։
Նա նշել է, որ եթե Ռուսաստանն իսկապես միջնորդ լիներ, ապա Ուկրաինայում ջանքերի կենտրոնացման ֆոնին ՄԱԿ-ի ԱԽ-ում համապատասխան մանդատ կպահանջեր տարածաշրջան լրացուցիչ միջազգային խաղաղապահ ուժեր ուղարկելու համար: "Բայց փաստն այն է, որ ՌԴ-ն, լինելով Ադրբեջանի դաշնակիցը, ապահովում է Բաքվի գործողությունները, և մինչև մենք դա չհասկանանք, մեզ մոտ ոչինչ չի ստացվի։ Դուք գիտեք, որ համապատասխան հայտարարությամբ արդեն հանդես են եկել ԱՄՆ Պետդեպարտամենտը և Ֆրանսիայի ԱԳՆ-ը (հարցազրույցը տեղադրվել է ՌԴ ԱԳՆ հայտարարությունից առաջ - խմբ.)>, - նշել է քաղաքագետը, հավելելով, որ միայն այդ հայտարարությունների հիման վրա երևում է, թե ով է քեզ հետ, ով ՝ ոչ ։ Նա նշել է, որ ՄԱԿ-ի մակարդակով խնդրի լուծմանն ուղղված ցանկացած քայլ կարգելափակվի Ռուսաստանի կողմից, սակայն միջազգային արձագանքը զգալի կլինի: