Կարծիք. Ադրբեջանի կողմից Հայաստանն Արցախի հետ կապող միակ ճանապարհի արգելափակումը  բխում է ադրբեջանաթուրքական տանդեմի եւ ՆԱՏՕ-ի շահերից

Արմինֆո. Ադրբեջանի կողմից Հայաստանը Արցախին կապող միակ ճանապարհի արգելափակումը բխում է ադրբեջանաթուրքական տանդեմի և ՆԱՏՕ-ի շահերից և նպատակ է հետապնդում վարկաբեկել ռուսական խաղաղապահ զորակազմը Լեռնային Ղարաբաղում՝ տարածաշրջանից Ռուսաստանի հետագա դուրս մղմամբ։

Նման տեսակետ են հայտնել դեկտեմբերի 20-ին "Հզոր Հայաստան Ռուսաստանի հետ ՝ հանուն նոր միության" շարժման կազմակերպած "Ռուս խաղաղապահները, սահմանապահները և 102-րդ ռազմակայանը՝ որպես կայունացնող գործոն Հարավային Կովկասում" թեմայով կլոր սեղանի մասնակիցները։

Հայաստանի երեք գումարումների խորհրդարանի նախկին պատգամավոր, "Հզոր Հայաստան Ռուսաստանի հետ ՝ հանուն նոր միության" շարժման գործկոմի անդամ Հայկ Բաբուխանյանն իր ողջույնի խոսքում համոզմունք է հայտնել, որ Ադրբեջանը ռուս խաղաղապահներին վարկաբեկող տարատեսակ սադրանքների միջոցով կփորձի նրանց դուրս մղել Լեռնային Ղարաբաղից։ "Այս պայմաններում առնվազն տարօրինակ եմ համարում ՀՀ վարչապետի հայտարարությունն այն մասին, որ ինքը տեղյակ չէ, թե ՀԱՊԿ-ի աջակցության որ 6 կետերի մասին են Հայաստանին ասել այդ ռազմական միության անդամները և ՀԱՊԿ - ի օգնությունից հրաժարվելու բուն փաստը", - ասել է Բաբուխանյանը:

Քաղաքական գործչի այս դիրքորոշմանը սատարել է նաև ԱԺ նախկին փոխխոսնակ, ՀՀԿ անդամ Էդուարդ Շարմազանովը, ով համոզմունք է հայտնել, որ ՀԱՊԿ գլխավոր քարտուղար Ստանիսլավ Զասը երեկվա հայտարարությամբ բացահայտել է այն մարդու խղճուկ էությունը, որն այսօր գլխավորում է Հայաստանի կառավարությունը։ "Պարզապես մտածեք, ՀԱՊԿ-ը (կարդալ Ռուսաստանը) պատրաստ էր Հայաստանին ռազմատեխնիկական օգնություն ցուցաբերել՝ զենք և տեխնիկա տրամադրել կամ անհատույց հիմունքներով, կամ ներքին ռուսական գներով։ Բայց Հայաստանի վարչապետը հրաժարվել է այդ օգնությունից, հայտարարելով, թե, ասացեք խնդրեմ, պատշաճ քաղաքական գնահատական չի տրվել։ Ինչպես կարող է սպառազինության խիստ կարիք ունեցող պետության ղեկավարը նման քայլի գնալ", - հարց է տվել Շարմազանովը՝ այդ համատեքստում մեղադրելով երկրի գործող իշխանություններին հակազգային և հակապետական քաղաքականություն վարելու մեջ։

Այդ առնչությամբ նա ընդգծել է, որ եթե չլինեին ռուս խաղաղապահները, ապա արդեն այսօր Լեռնային Ղարաբաղում ոչ մի հայ չէր լինի, հավելելով, որ եթե չլիներ հայ-թուրքական սահմանին գտնվող 102-րդ ռուսական ռազմակայանը, ապա Թուրքիան վաղուց կհարձակվեր Հայաստանի վրա։ "Ես չեմ ասում, որ այսօր ռուսական գործողությունները տարածաշրջանում փայլուն են և բավարար, բայց արդյոք դա նշանակում է, որ մենք պետք է թիկունքից հարվածենք մեր դաշնակցին։ ՆԱՏՕ-ի և Արևմուտքի, և նրանց շահերը առաջ մղող Թուրքիայի և Ադրբեջանի նպատակն է ցանկացած միջոցներով դուրս մղել Ռուսաստանին Հարավային Կովկասից ։ Եվ հաջողության դեպքում Ադրբեջանը կստանա Լեռնային Ղարաբաղն՝ առանց հայերի, Հայաստանը՝ առանց պետական շահերը սպասարկող իշխանության, և Հարավային Կովկասն՝ առանց Ռուսաստանի", - համոզմունք է հայտնել քաղաքական գործիչը, հավելելով, որ հաջողության դեպքում Հայաստանը կվերածվի պանթուրքական ֆուրերի համար նախատեսված միջանցիկ բակի։

Քաղաքական գործիչը նաև միամտություն է համարել՝ կարծել, թե Արևմուտքը կաջակցի հայ ժողովրդին ստեղծված իրավիճակում, հիշեցնելով, որ այսօր Եվրամիությունը, ադրբեջանական հանցավոր ռեժիմի կողմից 120 հազար արցախցիների տոտալ շրջափակման պայմաններում, բազմամիլիոնանոց պայմանագիր է կնքում Ադրբեջանի հետ, մոռանալով և մարդու իրավունքների, և ժողովրդավարական արժեքների մասին:

"Տարածաշրջանում ռուսական ներկայությունն այլընտրանք չունի ։ Պետք է հասկանալ, որ Հայաստանն Արցախին կապող միակ ճանապարհի շրջափակումն ուղղված է ԼՂՀ հայերի, հայկական պետականության և ռուսական խաղաղապահ զորախմբի դեմ և իրականացվում է Ադրբեջանի և Թուրքիայի կողմից՝ ՆԱՏՕ-ի հրահանգով ։ Դա տեղի է ունենում Ուկրաինական ճակատում անորոշության լույսի ներքո։ Այսպիսով, փորձ է արվում երկրորդ ճակատ բացել Ռուսաստանի կողքին", - համոզմունք է հայտնել Շարմազանովը, հավելելով, որ եթե Ռուսաստանը պարտություն կրի Ուկրաինայում, Հայաստանին նույն ճակատագիրն է սպասվում, ինչ 100 տարի առաջ։

Ռազմական փորձագետ Հայկ Նահապետյանն, իր հերթին, անդրադարձել է տեղի ունեցածի ռազմական բաղադրիչին և փաստել, որ 44-օրյա լայնածավալ ագրեսիայից հետո Ադրբեջանը զբաղված էր իր կորուստների լրացմամբ: "Վերջին երկու տարիներին Ադրբեջանն ակտիվորեն զբաղվում էր իր կորուստների լրացմամբ և պատրաստվում նոր պատերազմի ։ Այդ մասին է վկայում նաև Թուրքիայի ուղիղ համակարգմամբ անցկացվող զորավարժությունների քանակը։ Իսկ ինչով էր զբաղվում Հայաստանն այդ ժամանակ՝ ոչինչով։ Մենք ոչ միայն չենք վերականգնել մեր կորուստները, այլև չենք պատրաստվում հետ մղել նոր հնարավոր ագրեսիան", - ասել է փորձագետը։

Ընդ որում, նա ընդգծել է, որ 2018 թվականից Հայաստանում իշխանության եկած ռեժիմը զբաղվել է սեփական բանակը պարտության նախապատրաստելով, ինչի մասին վկայում է նաեւ վարվող անգրագետ կադրային քաղաքականությունը։ "Իսկ հիմա այդ ուժերը մեր երկիրը տանում են դեպի պարտության նոր փուլ, որը սկսվեց Լաչիսնի միջանցքի փակմամբ։ Եվ սա միայն սկիզբն է", - զգուշացրել է Նահապետյանը։

Փորձագետը համոզմունք է հայտնել, որ ստեղծված իրավիճակը կարող են փրկել միայն Արցախի իշխանությունները, քանի որ Հայաստանի իշխանությունները գտնվում են Թուրքիայի և Ադրբեջանի գործողությունների դաշտում: "Արցախի իշխանությունները պետք է զբաղվեն տոտալ մոբիլիզացիայով, նրանք ունեն այդպիսի ռեսուրսներ։ 30 հազար պահեստազորի սպաներ ունենք, և դրանից կարելի է օգտվել", - ասել է նա։

Կլոր սեղանի ընթացքում քննարկվել են Բերձորի (Լաչինի) միջանցքում ադրբեջանական սադրանքները և ռուս խաղաղապահների արձագանքը, Արցախի շուրջ հնարավոր զարգացումներն ու ստեղծված իրավիճակից ելքը, հայ-ադրբեջանական և հայ-թուրքական բանակցություններն ու հնարավոր հեռանկարները, Հարավային Կովկասում Ռուսաստանի կայունացնող գործոնը: