Արմինֆո. Հայաստանի եւ Թուրքիայի հարաբերությունների կարգավորման գործընթացում հատուկ ներկայացուցիչներ Ռուբեն Ռուբինյանի եւ Սերդար Քըլըչի չորրորդ հանդիպումից հետո ձեռնարկված փոքր քայլերն ակնհայտորեն նախաձեռնվել են Անկարայի կողմից: ԱրմԻնֆո-ին նման կարծիք է հայտնել Հայաստանի ԳԱԱ ակադեմիկոս, թուրքագետ Ռուբեն Սաֆրաստյանը։
"Կարծում եմ, որ դա Երեւանի հետ բանակցային գործընթացում Անկարայի որոշակի մարտավարության արդյունք է։ Դրա շրջանակում թուրքերը, չցանկանալով անմիջապես հասնել սահմանների բացման եւ դիվանագիտական հարաբերությունների հաստատման, փոքր դրական քայլեր են անում՝ վերջնական կարգավորման սեփական պատրաստակամության տպավորություն ստեղծելու նպատակով", - նշտել է նա։
Իրականում, Անկարան, ըստ ակադեմիկոսի կանխատեսումների, բանակցային գործընթացի որոշակի փուլում Երեւանից որոշակի գին կպահանջի գործընթացի հաջող ավարտի ուղղությամբ վերջին քայլի դիմաց։ Եվ այդ գինը լինելու են Արցախի կարգավիճակն Ադրբեջանի կազմում և, իհարկե, "Զանգեզուրի միջանցքը"։ Թուրքագետն այդ կանխատեսման հաստատում է համարում հայ-թուրքական բանակցությունները հայ-ադրբեջանական հարաբերությունների, մասնավորապես, տխրահռչակ միջանցքի հետ կապելու Ռեջեփ Էրդողանի միանշանակ և բազմաթիվ փորձերը:
Նշելով, որ թուրք-ադրբեջանական տանդեմը շարունակում է առաջ տանել տարածաշրջանում հաղորդակցությունների ապաշրջափակման գործընթացի միջանցքային տրամաբանության անհրաժեշտությունը, ակադեմիկոսը նշել է նման քաղաքականության ռազմավարական բնույթը եւ հեռուն գնացող նպատակները, առաջին հերթին՝ Անկարայի, որի պահանջների էությունը հանգեցվում է Սյունիքով հենց արտատարածքային միջանցքի նկատմամբ ինչպես հայկական, այնպես էլ ռուսական վերահսկողության բացառմանը, որպեսզի հնարավորություն ունենա Հայաստանի տարածքով եւ Կասպից ծովով անարգել ցանկացած բեռ ուղարկել Կենտրոնական Ասիա: Ինչն ամբողջությամբ բխում է Թուրքիայի պանթյուրքական քաղաքականությունից։
"Ռուսաստանը չի համաձայնում արտատարածքային միջանցքին, բայց՝ ոչ հաղորդակցությունների ապաշրջափակմանը, որը, նոյեմբերի 9-ի հայտարարության համաձայն, պետք է ընթանա ռուս սահմանապահների վերահսկողության ներքո, ինչը չի բխում Անկարայի եւ Բաքվի շահերից", - ընդգծել է նա:
Ըստ Սաֆրաստյանի, Մոսկվայի եւ Անկարայի ձգտումների հակասություններն ամրապնդվում են Հայաստանի համար միջանցքային տրամաբանության բացարձակ անընդունելիությամբ: Եվս մեկ հարց, որը պահանջում է հետագա պարզաբանում, նրա կարծիքով, Ադրբեջանի տարածքով դեպի Ռուսաստան հաղորդակցությունների անվտանգության աստիճանն է։