Արմինֆո. Այսօրվա դրությամբ ԱՄՆ-ը գլխավոր գործոններից մեկն է, որենք զսպում են Բաքվին եւ Անկարային Հայաստանի նկատմամբ նոր ռազմական սադրանքներից: ԱրմԻնֆո-ին նման կարծիք է հայտնել քաղաքական վերլուծաբան Հովսեփ Խուրշուդյանը։
"ԱՄՆ պետքարտուղար Բլինքենի Երեւան եւ Բաքու հեռախոսազանգերի հաճախականությունը այդ ուղղությամբ Վաշինգտոնի ջանքերի տեսանելի վկայություններից մեկն է միայն։ Այս լույսի ներքո կցանկանայի նշել ինչպես Ադրբեջանի հստակ, հասցեական եւ հրապարակային գնահատականը՝ որպես նման սադրանքների ուղղակի աղբյուրի, այնպես էլ Բլինքենի վերջին զրույցը Փաշինյանի եւ Ալիեւի հետ", - նշել է նա։
Խուրշուդյանի կարծիքով՝ տարածաշրջանի նկատմամբ ԱՄՆ-ի մեծ ուշադրությունը բխում է Հայաստանի շահերից։ Առաջին հերթին՝ այն լույսի ներքո, որ այդպիսով սանձում են Ալիևի կոչերը հերթական արկածախնդիր գործողությունների։ Ըստ վերլուծաբանի՝ Բաքվում, նախկինի պես, տարածաշրջանային հարցերի՝ հայ-ադրբեջանական հարաբերությունների և արցախյան հարցի լուծումը կապում են ուժի կիրառման հնարավորության հետ:
Այս լույսի ներքո, ըստ վերլուծաբանի, Երևան և Բաքու պարբերական զանգերով և գործընթացների նկատմամբ իր ղեկավարի անձնական վերահսկողությամբ Պետդեպարտամենտը փորձում է հավասարակշռել 44-օրյա պատերազմի արդյունքում Ադրբեջանի կողմից խախտված տարածաշրջանային հավասարակշռությունը: Նշելով, որ խախտված հավասարակշռության պահպանումը հղի է ռազմական գործողությունների վերսկսման մշտական վտանգով, Խուրշուդյանն ընդգծել է, որ ամերիկյան դիվանագիտությունը նվազագույն շեմն է, որը թույլ է տալիս անվտանգության որոշակի երաշխիքներ ապահովել Հայաստանի համար:
Նույն լույսի ներքո վերլուծաբանը կարևորում է Վաշինգտոնի պարբերական հիշատակումները ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի դերի և կարևորության մասին' որպես ղարաբաղյան հակամարտության լուծման փաստացի միակ միջազգային ճարտարապետության: Լուծում, որը ենթադրում է ուժերի ոչ թե հետպատերազմյան, այլ նախապատերազմական հաշվեկշիռ։ Դա խոսում է այն մասին, որ ՄԽ-ն որևէ կերպ մտադիր չէ լեգիտիմացնել պատերազմի արդյունքները։ Եվ ով ինչ ուզում է ասի, Մինսկի խումբը շարունակում է գոյություն ունենալ, քանի որ դրա իրական լուծարմամբ այսօր շահագրգռված չէ համանախագահող երկրներից ոչ մեկը։
"Ալիևին, իհարկե, մի փոքր ոգևորել են ՌԴ-ի գործողություններն Ուկրաինայում։ Եվ նա, անկասկած, այն աշխարհակարգի շահառուն է, որում բոլոր հարցերը լուծվում են զենքով, այլ ոչ թե՝ միջազգային իրավունքի հիման վրա։ Ինչն Ալիևը բացարձակապես չի թաքցնում, և ինչի մասին նա մի քանի շաբաթ առաջ բացահայտ հայտարարեց Զանգելանում, ասելով, որ այսուհետեւ աշխարհում գերակշռում է զենքի, այլ ոչ թե միջազգային իրավունքի ուժը։ Եվ հենց Վաշինգտոնից հնչող մեսիջներն են, որ փորձում են ինչ - որ չափով սթափեցնել Ալիևին և նրան հետ պահել հերթական ռազմական արկածախնդրությունից", - ամփոփել է վերլուծաբանը։