Արմինֆո.Այսօր բավականին դժվար է որոշել, թե ինչ է կանգնած Լեռնային Ղարաբաղի կարգավիճակը որոշելու անհրաժեշտության վերաբերյալ Երեւանի վերջին պնդումների հետեւում: Հասկանալի է, որ հնարավոր կարգավիճակների սպեկտրը բավականին լայն է, եւ բավականին բարդ է թվում դրանց մեջ այլ կարգավիճակներ առանձնացնելը՝ բացի, ըստ էության, անկախից: ԱրմԻնֆո-ին այդպիսի կարծիք է հայտնել ՌԳԱ Պրիմակովի անվան ՀՏՄՀԻ գլխավոր գիտաշխատող Ալեքսեյ Մալաշենկոն:
ՀՀ հատուկ հանձնարարություններով դեսպան Էդմոն Մարուքյանի խոսքով ՝ Հայաստանը Բաքվի 5 կետերին պատասխանել է 6 կետով։ Մասնավորապես, ադրբեջանական ԱԳՆ-ի նամակին պատասխան նամակում նշված է Ադրբեջանի նկատմամբ Հայաստանի տարածքային պահանջների բացակայությունը։ Մեկ այլ կետ վերաբերում է արցախահայության անվտանգության երաշխիքների ապահովմանը, նրանց իրավունքների և ազատությունների պահպանմանը, ինչպես նաև Արցախի վերջնական կարգավիճակի սահմանմանը։ Երեւանը նաեւ կարեւոր է համարում 2020 թվականի նոյեմբերի 9-ի, 2021 թվականի հունվարի 11-ի եւ նոյեմբերի 26-ի Հայաստանի, Ռուսաստանի եւ Ադրբեջանի ղեկավարների հայտարարություններում ամրագրված բոլոր պարտավորությունների կատարումը: Երևանը նաև պատրաստ է բանակցությունների խաղաղության համաձայնագրի կնքման, միջպետական հարաբերությունների կարգավորման և հաստատման շուրջ՝ ՄԱԿ-ի կանոնադրության, Քաղաքացիական և քաղաքական իրավունքների միջազգային դաշնագրի և Հելսինկյան եզրափակիչ ակտի հիման վրա: Եզրափակիչ դրույթում նշված է ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահներին Երեւանի դիմումի մասին' համապատասխան բանակցություններ կազմակերպելու համար:
"Բացառված չէ նաև Բաքվի առաջարկների միջև Երևանի ընտրության հնարավորությունը՝ այդ ուղղությամբ բանակցությունները շարունակելու նպատակով։ Մենք տեսնում ենք, որ հայանպաստ լուծումների հնարավորությունը բավականին աղոտ է դիտվում, մինչդեռ, ԼՂ կարգավիճակի հարցում հայկական նկրտումների նշաձողի իջեցման մասին վարչապետ Փաշինյանը բավական անկեղծ է հայտարարել։ Ամեն դեպքում, մենք տեսնում ենք, որ խաղաղ գործընթացը բավականին բարդ է եւ ուղեկցվում է Հայաստանում ներքին դժգոհությամբ եւ դրա շուրջ բավականին անհասկանալի տարաձայնություններով", - ընդգծել է նա։
Անդրադառնալով կարգավորման արտաքին ֆոնին՝ փորձագետն առանձնացրել է Բաքվի, Անկարայի և Բրյուսելի շտապողականությունը՝ ձգձգվող ուկրաինական պատերազմի մեջ Մոսկվայի ներգրավվածության ֆոնին՝ ոչ միայն Ուկրաինայի վերաբերյալ, այլ նաև այլ տարածաշրջաններում ձգձգվող լուծումներ ենթադրող խնդիրներով: Եվ իհարկե, հենց նույն Հարավային Կովկասում սեփական ազդեցությունը պահպանելու Մոսկվայի ձգտումը, ինչը, նրա կարծիքով, ժամանակի ընթացքում ավելի ու ավելի դժվար է հաջողվում։
"Այսպես թե այնպես, վերլուծելով իրադարձությունների և աշխարհաքաղաքականության այս ողջ ներքին և արտաքին սպեկտրը, այս բոլոր բավական ծանր հանգամանքները և կարգավորման շուրջ ստեղծված ֆոնը, ստիպված ենք արձանագրել, որ լուծումները հեշտ և արագ չեն լինի։ Նման կանխատեսման համար հիմքերը ավելի քան բավականաչափ են. դա Բաքվի և Երևանի առաջարկների միջեւ տարբերությունն է և, իհարկե, կարգավորման շուրջ բարդագույն աշխարհաքաղաքական ֆոնը՝ պայմանավորված Ուկրաինայով։ Այս ամենը տանում է ուր ասես, բայց միայն ոչ Հայաստանի ու Ադրբեջանի միջև խնդիրների շուտափույթ ավարտի", - ամփոփել է Մալաշենկոն։