Արմինֆո.ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը միանգամայն կարող էր կամավոր գործել "ղազախական" իրավիճակում՝ իրավիճակի սեփական ընկալմանը համապատասխան: ԱրմԻնֆո-ին այդպիսի կարծիք է հայտնել ՌԳԱ Պրիմակովի անվան ԻՄԵՄՈ գլխավոր գիտաշխատող, արեւելագետ Ալեքսեյ Մալաշենկո:
"Իհարկե, Մոսկվայի նախաձեռնությունների տակ նրա անխոս ստորագրության առաջին վարկածը բավականին պարզունակ է թվում. Փաշինյանն այլ ելք չուներ: Ինչ-որ հատուկ դիրքորոշում արտահայտելու դեպքում նրան անմիջապես կհիշեցնեին Ղարաբաղում ռուս խաղաղապահների մասին։ Միաժամանակ, հիշեցնելով, թե ինչ կլիներ Հայաստանի և անձամբ իր հետ, եթե նրանք այնտեղ չլինեին։ Եվ իհարկե, կնկարեին Հարավային Կովկասի աշխարհաքաղաքական պատկերը, որում Հայաստանը գոյություն կունենա առանց Ռուսաստանի աջակցության", - նկատել է նա։
Այս լույսի ներքո Մալաշենկոն հակված է երկրորդ վարկածին, ըստ որի, Փաշինյանի դերը "ՀԱՊԿ գործողությունում" բոլորովին չի հակասել իր սեփական համոզմունքներին ։ Հատկապես, հաշվի առնելով, որ այս ամենը վերաբերում էր Հայաստանից և Հարավային Կովկասից հեռու գտնվող իրավիճակին, որից նույնիսկ այսօր քչերն են, ընդհանրապես, գլուխ հանում։ Ընդհանուր առմամբ, "ՀԱՊԿ պատասխանատվության գոտում չնվազող լարվածության մասին" Փաշինյանի հայտարարությունը, ի թիվս այլ բաների, խոսում է նաև Փաշինյանի կողմից այն սպառնալիքների ընկալման մասին, որոնք ժամանակի ընթացքում կարող են ծագել իր առջև։
Անդրադառնալով Արցախի իրավիճակին, Մալաշենկոն, ելնելով ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի ամերիկացի եւ ֆրանսիացի համանախագահի հայտարարություններից, հիշեցրել է, որ նրանք հակամարտության ռազմական արդյունքները չեն ընկալում որպես իրավիճակի լուծում: Մինչդեռ, երրորդ համանախագահ Ռուսաստանը լուծումը տեսնում է այն բանում, որ հենց նա է կողմերին պարտադրել զինադադար, որով, այնուամենայնիվ, ոչինչ չի ավարտվել։ Ամեն դեպքում, Մոսկվան, ըստ արևելագետի կանխատեսումների, մտադիր է ապագայում վերակենդանացնել Մինսկի խումբը։ Գոնե այն պատճառով, որ տարածաշրջանի բոլոր երկրները, այդ թվում ՝ ՌԴ-ն, իր հատուկ դերակատարությամբ Հարավային Կովկասում, չեն կարող հաջողությամբ աշխատել Արևմուտքից անջատ։
Չի կարող Մոսկվան չաշխատել Վաշինգտոնի եւ Փարիզի հետ՝ ԵԱՀԿ ՄԽ ձեւաչափով, ըստ Մալաշենկոյի, եւ հաշվի առնելով Ռուսաստան-Արեւմուտք բանակցությունների բոլոր երեք փուլերի բացասական արդյունքները: Այս լույսի ներքո արեւելագետն ընդգծել է Հարավային Կովկասում նրանց միջեւ արհեստական նյարդայնություն ստեղծմելու անհրաժեշտության բացակայությունը' ի լրումն արդեն գոյություն ունեցածի: Հատկապես, հաշվի առնելով հանգամանքը, որ ԵԱՀԿ ՄԽ-ն շարունակում է մնալ համագործակցության այն եզակի հարթակներից մեկը, որտեղ ՌԴ-ի և Արևմուտքի միջև համեմատաբար քիչ հակասություններ կան։
Այստեղից էլ, ըստ արևելագետի, այս ուղղությամբ ավելի զգուշավոր քաղաքականություն վարելու Մոսկվայի ձգտումը, ընդհանուր առմամբ, ԵԱՀԿ-ին եւ, մասնավորապես, Վաշինգտոնին ու Փարիզին չբորբոքելու նպատակով: Հատկապես, այն լույսի ներքո, որ Մոսկվան չի կարող բացառել մյուս երկու համանախագահող երկրների ինքնուրույն գործողությունները Ղարաբաղի հարցով։ Հատկապես հակամարտության տարածաշրջանում իրավիճակի հերթական սրման շրջանում։
"Եվս մեկ պահ՝ "3+3" տարածաշրջանային ձևաչափի ստեղծման ճանապարհին ԱՄՆ-ի կողմից հարուցվող խոչընդոտները, որը նրա ջանքերով արդեն վերածվել են "3+2"-ի։ ՌԴ-ում շատ լավ հասկանում են այն բարդությունների աստիճանը, որոնց հետ կարող են բախվել Հարավային Կովկասի նախագծերը ՝ ԱՄՆ-ի եւ ԵՄ-ի դիրքորոշման հետեւանքով։ Հենց այս գիտակցումն է, որ Մոսկվային դրդում է Հարավային Կովկասում ամրապնդվելու փորձերի ՝ իր քաղաքականության անխոցելի կարծրության փոխակերպման միջոցով։ Հատկապես, Ղարաբաղում սեփական խաղաղապահներ տեղակայելու եւ Երեւանի ու Բաքվի հետ առանց համաձայնեցման, համապատասխանաբար, առանց ԱՄՆ-ի եւ Ֆրանսիայի կարծիքը հաշվի առնելու հայտարարություններ ստորագրելու համար իր հասցեին քննադատությունների ֆոնին, ", - ամփոփել է Մալաշենկոն։