Արմինֆո. Ադրբեջանի պարբերաբար աճող ագրեսիվությունն ու մաքսիմալիզմն արդեն դարձել են միջազգային հանրության խնդիրը։ ԱրմԻնֆո-ին այդպիսի կարծիք է հայտնել Գլոբալիզացիայի և տարածաշրջանային համագործակցության վերլուծական կենտրոնի ղեկավար Ստեփան Գրիգորյանը։
"Կարծում եմ, որ հենց ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի միջնորդ երկրները պետք է զգալիորեն ավելի ակտիվությամբ զսպեն Ադրբեջանի ղեկավարության էքսպանսիոնիստական տրամադրվածությունը։ Ինչ արժե միայն Ադրբեջանի ԱԳՆ - ի կողմից վերջերս Հայաստանին հասցեագրված "եռակողմ պայմանավորվածությունները չկատարելու" մեղադրանքը, մասնավորապես, հայ զինվորականներին Արցախից դուրս բերելուց հրաժարվելու համար", - ընդգծել է նա։
Քաղաքագետի կարծիքով ՝ այս պահին չափն անցած Ադրբեջանն արդեն վերածվել է խնդրի միջազգային հանրության, առաջին հերթին, Ռուսաստանի համար։ Նրա կարծիքով, հենց Մոսկվան է Բաքվին մի շարք առավելություններ տվել Երեւանի նկատմամբ, այդ թվում, փաստացի, Ադրբեջանին նվիրելով Շուշին, Արցախի Հադրութի շրջանը եւ այլն: Համապատասխանաբար, այժմ հենց Մոսկվան պետք է արձագանքի Բաքվի հարցումների նշաձողի շարունակական բարձրացմանը:
"Կարող եմ ասել, որ նման արձագանք Ռուսաստանից արդեն բխում է։ Օրինակ՝ Ադրբեջանի կողմից Արցախում հրադադարի ռեժիմի խախտման վերաբերյալ Ռուսաստանի Պաշտպանության նախարարության վերջին հայտարարության տեսքով։ Ավելին, իր ամփոփագրերում գործածելով "Լեռնային Ղարաբաղի զինված կազմավորումներ" ձևակերպումը՝ Մոսկվան, ի հեճուկս Բաքվի պահանջների, փաստացի, ճանաչում է Արցախի պաշտպանության իրավունքը՝ դրանով իսկ հակազդելով ադրբեջանական մաքսիմալիզմին", - ընդգծել է նա։
Մեկնաբանելով ՀԱՊԿ-ի հետ Հայաստանի ընթացիկ հարաբերություններին՝ քաղաքագետը նկատել է, որ Հավաքական անվտանգության պայմանագրի կազմակերպությունից Երևանի դժգոհության փաստն ինքնին հիմք է պարունակում անվտանգության ոլորտում համագործակցության առաջարկով ուժի այլ կենտրոնների և միջազգային կազմակերպությունների Հայաստանի դիմելու համար:
"Հասկանալի է, որ այդ բոլոր դժգոհությունները շարադրված էին վարչապետ Փաշինյանի կողմից՝ վերջերս Երեւանում ՀԱՊԿ գլխավոր քարտուղարի հետ հանդիպման ժամանակ։ Հայաստան-Ադրբեջան սահմանին լարվածության կարգավորման գործում ՀԱՊԿ-ի դերի վերաբերյալ առաջարկություններին զուգահեռ: Թե ինչպիսին կլինի ՀԱՊԿ պատասխան արձագանքը, ցույց կտա ժամանակը. հասկանալի է, որ ՀԱՊԿ-ում Զասը չի որոշումներ կայացնում: Որոշումներ կայացնում են անդամ պետությունները, և չի բացառվում, որ նրանք կամ, նույնիսկ, մեկ երկիր կարող են մերժել Հայաստանին՝ դիտորդական առաքելություն իրականացնելու հարցում։ Դա միանգամայն նորմալ է, յուրաքանչյուր անդամ երկիր վետոյի իրավունք ունի։ Բայց նման մերժումը Երևանի ձեռքերը կազատի, որպեսզի մեր սահմանների անվտանգության ապահովման հարցում սկսի գործել նաև այլ ուղղություններով", - ամփոփել է քաղաքագետը։