Ուրբաթ, 6 Օգոստոսի 2021 11:23

Արմինֆո. Իմ կարծիքով ՝ Ռուսաստանը կարող է գնալ Ադրբեջանի հետ սահմանին ռուս սահմանապահների տեղակայման՝ բայց միայն հաշվի առնելով Ադրբեջանի դիրքորոշումը։ ԱրմԻնֆո-ին այդպիսի կարծիք է հայտնել "Ռուսաստանը գլոբալ քաղաքականության մեջ" ամսագրի գլխավոր խմբագիր, "Վալդայ" միջազգային բանավիճային ակումբի զարգացման և աջակցության հիմնադրամի գիտական աշխատանքների գծով տնօրեն Ֆյոդոր Լուկյանովը ։

 

"Մենք հասկանում ենք, որ Մոսկվան չի կարող, պարզապես, անտեսել Հայաստանի վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի խնդրանքը։ Հայաստանը մեր կարեւոր դաշնակիցն է, այդ թվում՝ ռազմական։ Մյուս կողմից, այս ամենը որոշակի հակասություններ է ծնում, քանի որ Մոսկվան այդ հարցում չի կարող անտեսել նաեւ Բաքվի դիրքորոշումը։ Եվ այդ դիրքորոշումը, անշուշտ, պետք է հաշվի առնել։ Մասնավորապես, Հարավային Կովկասում ուժերի նոր հավասարակշռություն կառուցելու ուղղությամբ ռուսական քաղաքականության համատեքստում", - ընդգծել է նա։

 

Այս լույսի ներքո՝ Լուկյանովը նշել է, որ, չնայած Բաքվի եւ Անկարայի միջեւ ռազմավարական բնույթի դաշնակցային հարաբերությունների ամրապնդման մշտական գործընթացին, Մոսկվայում շարունակում են Բաքվի հետ հարաբերություններին կարեւորության բարձր աստիճան տալ: Մոսկվան, ըստ նրա կանխատեսումների, կարող է ընդառաջել վարչապետ Փաշինյանի առաջարկներին, առնվազն, ոչ միայն Երեւանի, այլեւ Բաքվի հետ բանակցությունների արդյունքում:

 

Օգոստոսի 5-ին ՀՀ պաշտպանության նախարարությունը հաղորդել է Տավուշի մարզի Ոսկեպար համայնքում ռուս սահմանապահների տեղակայման մասին: "… նշված տարածքում տեղակայվել են ռուս սահմանապահներ, իսկ շինաշխատանքներն իրականացվում են սահմանապահների թիկունքային ապահովման շինությունների կառուցման նպատակով։ Տվյալ գործընթացն իրականացվում է հայ-ռուսական համագործակցության շրջանակում", -  հայտարարել են ՊՆ-ում։

 

Մեկնաբանելով Ռուսաստանի և Ֆրանսիայի միջև Հայաստանի անվտանգության ապահովման ուղղությամբ գործողությունների համակարգման հնարավորությունը՝ վերլուծաբանը նշել է, որ Փարիզից հնչող շեշտադրումները ցույց են տալիս Հայաստանի և Ադրբեջանի սահմանին առկա իրավիճակի կարգավորման ուղիների հարցում Մոսկվայի հետ որոշակի կոնսենսուսի առկայությունը։ Նրա կարծիքով ՝ այս ուղղությամբ միանգամայն հնարավոր է նաև համագործակցություն։

 

Նման հեռանկարների լույսի ներքո՝ վերլուծաբանը հիշեցրել է նոր փուլի մեկնարկի մասին ռուս-ֆրանսիական հարաբերություններում եւ Ֆրանսիայի արտաքին քաղաքականությունում, ընդհանուր առմամբ՝ 2 տարի առաջ Պուտին-Մակրոն հանդիպումից հետո: Նրա գնահատմամբ՝ Մոսկվայի հետ համագործակցությամբ Փարիզը սկսել է ավելի ինքնուրույն քաղաքականություն վարել՝ անկախ հավաքական Արևմուտքից, ՆԱՏՕ-ից և, նույնիսկ, Ուկրաինայի շուրջ ստեղծված իրավիճակից ։ Եվ Մոսկվայի հետ համագործակցելով հայ-ադրբեջանական խնդիրների լուծման հարցում՝ Մակրոնը միանգամայն կարող է մեծացնել իր դերը Հարավային Կովկասում։ Ընդ որում, բնավ՝ ոչ ի վնաս ռուսական ազդեցության, քանի որ այս փուլում Ֆրանսիան և Ռուսաստանը տարածաշրջանում միմյանց համար խոչընդոտ չեն։

 

"Ռուսաստանի համար դա բավականին լավ եւ միանգամայն հարմար տարբերակ է Հարավային Կովկասում համագործակցության համար։ Հաշվի առնելով Թուրքիայի և մյուս հարևան երկրների հետ մեր հարաբերությունները և Ֆրանսիայի դիրքավորումն այդ հակամարտությունում։ Այդպես լինում է, գիտեք, չէ որ ռուսական քաղաքականությունը նույնպես տեղում չի մնում, իսկ համանախագահ երկրներից՝ ՌԴ-ի համար, բնականաբար, ավելի հարմար է աշխատել Ֆրանսիայի հետ։ Ռուսաստանը եւ Ֆրանսիան ընդհանուր շահեր ունեն, այդ թվում՝ Հարավային Կովկասում, եւ Փարիզը, ի տարբերություն Վաշինգտոնի եւ Բրյուսելի, ընդգծված հակառուսական դիրքորոշում չունի։ Այս ամենը Ռուսաստանի եւ Ֆրանսիայի համար Հարավային Կովկասում համագործակցության բավականին լավ հեռանկարներ է բացում", - ամփոփել է Լուկյանովը։