Արմինֆո.Իմ առողջ դատողությունն ինձ ասում է, որ եթե խաղաղապահները հայտնվել են ղարաբաղյան հակամարտության գոտում երկու կողմերի խնդրանքով, ապա նրանք պետք է հեռանան, նույնպես, Երեւանի եւ Բաքվի ցանկությամբ։
Այդ մասին հունիսի 24-ին կայացած տեսակոնֆերանսի ընթացքում հայտարարել է Ռուսաստանի Պետդումայի ԱՊՀ, եվրասիական ինտեգրման եւ հայրենակիցների հետ կապերի կոմիտեի նախագահի առաջին տեղակալ Կոնստանտին Զատուլինը՝ պատասխանելով 4,5 տարի անց Ղարաբաղից ռուս խաղաղապահների դուրսբերման հեռանկարների վերաբերյալ հարցին։
Նա հիշեցրել է, որ ռուս խաղաղապահները եղել են նաեւ այլ տարածաշրջաններում, եւ, որպես օրինակ, նշել Է Աբխազիան եւ Հարավային Օսիան: Զատուլինը հիշեցրել է, որ ժամկետի յուրաքանչյուր լրանալուց առաջ միշտ բարձրացվել է այդ հարցը, թե, միբր, Վրաստանը կարող է հրաժարվել մանդատը երկարաձգելուց։
"Ես միշտ ասել եմ, որ եթե մենք հանձնառություն ենք ստանձնել պահպանել խաղաղությունը տարածաշրջանում, ապա ոչ մի կերպ չպետք է շրջվենք և հեռանանք, երբ ինչ-որ ժամանակի նթացքում, կողմերից մեկը, ասենք, պատրաստվելով ռազմական գործողությունների, ակնհայտորեն ձգտում է տարածաշրջանում խաղաղությունը խաթարել, և, համապատասխանաբար, շահագրգռված է, որ մեր խաղաղապահներն իրեն չխանգարեն։ Ինչի՞ կհասնենք խաղաղապահ առաքելության նման լեգիտիմությունից։ Մենք կհասնենք միայն այն բանին, որ հակամարտությունը կրկին վերսկսվի ", - ասել է Զատուլինը, վստահություն հայտնելով, որ ռուս խաղաղապահները կլինեն տարածաշրջանում նաեւ 4,5 տարի հետո։ Նա եւս մեկ անգամ համոզմունք է հայտնել, որ խաղաղապահները կարող են դուրս բերվել միայն երկու կողմերի ցանկությամբ։
Անդրադառնալով տարածաշրջանում Թուրքիայի դերին՝ Զատուլինը փաստել է, որ Անկարան միշտ ունեցել է եւ ունի իր շահերը Կովկասում: "Եթե մենք հիմա ապրեինք 18, 19, 20-րդ դարում, ես կասեի, որ դրանք մեծ մասամբ հակասում էին ռուսական կայսրության, Խորհրդային Միության շահերին։
Ներկայում Թուրքիայի եւ Ռուսաստանի միջեւ որոշակի համագործակցություն է զարգանում մի շարք ոլորտներում, սակայն դա չի նշանակում, որ մեր ազգային շահերը համընկնում են", - ասել է Պետդումայի պատգամավորը։
Ընդ որում, Զատուլինը նշել է, որ Շուշիի հռչակագրի ստորագրումը դիտարկում է որպես Թուրքիայի դեպի Կովկաս հետագա առաջխաղացման ակտ: "Այս փաստի հավաստումն այն է, որ Ադրբեջանը հանդիսանում է Թուրքիայի ուղեկիցը և այն պարտքերի պատճառով, որ պատերազմի ժամանակ Անկարան տրամադրել է (ոչ միայն փողը, այլև այն, որ Ադրբեջանն ապավինել է Թուրքիային: Եվ այսօր, ոչ մասնագետի համար արդեն դժվար է հասկանալ, թե որտեղ է ավարտվում Թուրքիան և սկսվում Ադրբեջանը, և հակառակը, եթե ելնենք այն սկզբունքներից, որոնք ամրագրված են Շուշիի հռչակագրում", - կարծում է ռուս քաղաքական գործիչը։
Նրա խոսքով, Ռուսաստանի համար այստեղ պարզ է, որ Ադրբեջանն ու Թուրքիան միաձուլվում են եւ, իհարկե, փորձում են լավ ական անել, հավաստիացնել, որ այն համապատասխանում է ՄԱԿ-ի կանոնադրությանը եւ ուղղված չէ երրորդ երկրների դեմ: Սակայն, Զատուլինի կարծիքով, այդ հռչակագրում տեղ գտած բոլոր ձևակերպումները որևէ մեկի մոտ կասկած չեն թողնում, որ դա, անշուշտ, հակահայկական հռչակագիր է։
"Իհարկե, այն ձևով ոչ մի կերպ չի անդրադառնում և չի անվանում Ռուսաստանը, բայց, միևնույն ժամանակ, մեզ համար հասկանալի է, որ Հայաստանի հետ կապված լինելով փոխադարձ պայմանագրային համաձայնություններով, մենք չենք կարող չգնահատել այն փաստը, որ Թուրքիան և Ադրբեջանը ընտրել են Շուշին որպես հակահայկական հռչակագրի ստորագրման վայր",- նշել է ռուս պատգամավորը:
Անդրադառնալով Հայաստանի սահմաններին տիրող իրավիճակին՝ Զատուլինը նշել է, որ Ադրբեջանն ու Թուրքիան չեն քաշվում գործել և փորձում են առավելագույնը ստանալ այդ իրավիճակից, ինչն այնքան էլ ճիշտ չէ ։ Ընդ որում, նա արձանագրել է, որ Ադրբեջանի նախագահի գործողությունները, Հայաստանի հասցեին հարձակումները ոչ այլ ինչ չեն, քան նեղմիտ ազգայնականություն: