Արմինֆո.Հայաստանի և Ադրբեջանի սահմանին տեղի ունեցած վերջին միջադեպերն, ընդհանուր, առմամբ պայմանավորված են սահմանների որոշման հստակ և հասկանալի մեխանիզմների բացակայությամբ։ ԱրմԻնֆո-ին այդպիսի կարծիք է հայտնել ԱՊՀ երկրների ինստիտուտի եվրասիական ինտեգրման և ՇՀԿ զարգացման բաժնի վարիչ Վլադիմիր Եվսեևը։
"Այս ֆոնին ես բավականին թերահավատորեն եմ նայում սահմանազատման եւ սահմանագծման հայ եւ ադրբեջանցի մասնագետների համատեղ աշխատանքի հեռանկարներին։ Պետք է հասկանալ, որ ցանկացած նման համատեղ աշխատանք կորոշվի ուժերի հավասարակշռությամբ։ Եվ, եթե այդ հավասարակշռությունը չհայտնվի, ապա Ադրբեջանի կողմից նոր խախտումները բնավ չեն բացառվում։ Եվ այդ ամենին Հայաստանի ղեկավարությունն ստիպված կլինի արձագանքել։ Եվ՝ արձագանքել բավական վճռական", - կարծում է նա։
Այս ֆոնին ռուսաստանցի փորձագետն առաջնային կարևորություն է տալիս ոչ թե սահմանազատման բուն գործընթացին, այլ Ադրբեջանի կողմից Հայաստանի սահմանների խախտման դադարեցմանը։ Նշելով ապագայում սահմանների կոնֆիգուրացիան որոշելու հնարավորությունը՝ այսօր, ըստ Եվսեևի, Բաքուն այս հարցում ակնհայտորեն Երևանից զիջումներ է ակնկալում։ Համապատասխանաբար, սահմանների սահմանազատման հարցում Մոսկվայի միջնորդության արդյունքները կախված են Բաքվի նպատակներից։
"Այսպիսով, Ռուսաստանի միջնորդությունը միանգամայն ավելորդ է թվում՝ հայկական տարածքների բռնակցումը շարունակելու Ադրբեջանի ձգտման ֆոնին։ Դա, պարզապես, անհնար է։ Սակայն, Մոսկվան կարող է աջակցել Բաքվին, օրինակ, Լեռնային Ղարաբաղից հայկական զինված կազմավորումների դուրս բերման հարցում։ Այս լույսի ներքո՝ չափազանց կարեւոր է հասկանալ, թե ինչ են ակնկալում հակամարտող կողմերը Ռուսաստանից", - ընդգծել է նա։
Հայկական բանակի բացակայությունը սեփական սահմանին, Սեւ լճի մոտ սահմանային միջադեպին հայ զինվորականների փաստացի չմիջամտելը Եվսեեւը գնահատում է որպես Հայաստանի ղեկավարության լիակատար անօգնականության դրսեւորման վկայություն: Իսկ Երևանում պետական իշխանության մարմինների կողմից խնդիրն ինքնուրույն լուծելու որևէ փորձի բացակայությունը տպավորություն է ստեղծում, որ հանրապետության ղեկավարությունը փնտրում է ինչ-որ մեկին, ով իր փոխարեն կլուծեր սահմանային դիմակայությունը։
"Ստիպված ենք արձանագրել Հայաստանի ղեկավարության շրջանում սեփական տարածքը պաշտպանելու քաղաքական վճռականության բացակայությունը։ Իսկ Մոսկվայից Հայաստանի հանդեպ Բաքվի ագրեսիայի վերաբերյալ հայտարարությունների բացակայությունը ոչինչ չի նշանակում։ Ռուսաստանը նախանշում է իրավիճակից դուրս գալու իրական ուղիները։ Բայց այս ամենը պետք է ուղեկցվի Հայաստանի իշխանությունների որոշակի ուժային գործողություններով՝ տեղում։ Առանց դրա ոչ մի պայմանավորվածություն չի գործի։ Թվում է, որ եթե Հայաստանն իսկապես ձգտեր ամրապնդել իր անվտանգությունը, ապա երկրի ղեկավարությունը, օրինակ, կարող էր Մոսկվային առաջարկել երկրորդ ռուսական ռազմակայան ստեղծել Սյունիքում", - ամփոփել է Եվսեևը։