Քաղաքագետ․ Անհրաժեշտ է հասկանալ, թե ինչի համար է Մոսկվան էլ ավելի ուժեղացնում թյուրքալեզու աշխարհը

Արմինֆո. Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինի հայտարարությունն Արցախի ՝ Ադրբեջանին պատկանելու մասին, տարակուսանք է առաջացնում։ Մասնավորապես, անհասկանալի է, թե ինչու է դա պետք հենց Մոսկվային, և ինչպես է Արցախն Ադրբեջանի կազմում համապատասխանում, ըստ էության, ռուսական շահերին։ ԱրմԻնֆո-ին այդպիսի կարծիք է հայտնել քաղաքագետ Ստեփան Գրիգորյանը։

Իր հերթական <մեծ> մամուլի ասուլիսի ժամանակ ՌԴ նախագահ Վլադիմիր Պուտինը հայտարարել է, որ <Լեռնային Ղարաբաղը, ըստ գործող միջազգային իրավունքի, Ադրբեջանի մի մասն է>: Պուտինը նաեւ, որպես մեծ կարեւորության հարց, առանձնացրել <հայ ժողովրդի շահերը հաշվի առնելը եւ ստատուս քվոյի պահպանումը>: Ընդ որում, նա չի բացառել լրացուցիչ քանակությամբ ռուս խաղաղապահների մուտքը տարածաշրջան։

<Պուտինն, իհարկե, պատահական չէ այդ մասին խոսում։ Այսպիսով՝  նա ձգտում է տեղը դնել Ֆրանսիային և ԱՄՆ-ին ։ Չէ որ հենց Փարիզն ու Վաշինգտոնն են այսօր պահանջում վերականգնել բանակցային ձևաչափն ու բուն բանակցությունները՝ ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի շրջանակներում․ Արցախի կարգավիճակի քննարկման շուրջ բանակցությունները։ Այսպիսով՝ ՌԴ նախագահը նրանց ուղղակիորեն ասում է, որ Արցախի կարգավիճակը կարող է քննարկվել Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականության շրջանակներում>, - կարծում է նա ։

Ըստ Գրիգորյանի, անկախ Բաքվի եւ Անկարայի նման դիրքերի ուժեղացման հարցում Մոսկվայի շարժառիթից՝ Երեւանը պետք է հակազդեցություն ցուցաբերի նման միտումներին: Այս համատեքստում նա ցավով նշել է, որ Հայաստանում բավական մեծ թվով քաղաքական ուժեր կան, որոնք շարունակում են պնդել Ռուսաստանի հետ հետագա ինտեգրման անհրաժեշտության մասին՝ նույնիսկ Արցախի վերաբերյալ վերջինիս նման դիրքորոշման ֆոնին։

Այդ քաղաքական ուժերի նման դիրքորոշումը, ըստ քաղաքագետի, հակասում է երկրի ներսում նրանց կողմից հայտարարվող ազգայնական ձգտումներին։ Այս համատեքստում նա անհրաժեշտ է համարում նման կուսակցությունների կողմից Արցախի կարգավիճակի վերաբերյալ սեփական տեսլականի հնչեցումը ։

<Ես հայ-ռուսական հարաբերությունների վատթարացման կողմնակից չեմ ։ Դա ոչ մի կերպ չի բխում մեր շահերից, հետևաբար՝ նման նպատակ դնելը ճիշտ չէ։ Բայց ուղղակի պետք է աշխատել ՌԴ-ի հետ՝ պարզելու, թե ինչու են այդ թեզն առաջ բերում Լավրովը, Պուտինը, Մեդվեդևը։ Մինսկի գործընթացը վերականգնելու Մոսկվայի ցանկության բացակայությանը հակազդեցությունը պարտադիր չէ, որ ավարտվի Ռուսաստանի հետ փչացած հարաբերություններով։ Հայաստանը պետք է հասկանա, թե ինչի համար է Մոսկվան այսօր էլ ավելի ուժեղացնում թյուրքալեզու աշխարհը> - ամփոփել է Գրիգորյանը ։