Արմինֆո.Հետխորհրդային երկրներում վերջին իրադարձություններն ամենևին պատահական չեն։ ԱրմԻնֆո-ին այդպիսի կարծիք է հայտնել Կովկասի ինստիտուտի տնօրեն Ալեքսանդր Իսկանդարյանը։
<Ղրղզստանում, Բելառուսում, Հարավային Կովկասում, այժմ արդեն Մոլդովայում բավականին օրինաչափ գործընթացներ են տեղի ունենում ։ Պետությունը հռչակելն ու պետություն կառուցելը բոլորովին տարբեր բաներ են ։ 30 տարվա ընթացքում փոխվել է սերունդ, իշխանության են գալիս նոր մարդիկ, նորովի նպատակներ են դնում ։ Համապատասխանաբար, նոր միտումներ են առաջանում, ինչը ես անվանում եմ հետխորհրդային վիճակից անցում հետհետխորհրդային վիճակի>, - նշել է նա ։
Քաղաքագետի գնահատմամբ ՝ էլիտաների փոփոխությամբ սկսում է փոխվել նաև նրանց տեղը հասարակության մեջ ։ Այս ամբողջ հետգաղութային սինդրոմը առկա է տարբեր երկրներում։ Իսկ գլոբալ փոփոխությունները հետխորհրդային տարածքին ավելի ու ավելի մեծ բազմատարրություն ու տուրբուլենտություն են հաղորդում ։ Ընդ որում, երկրորդը պայմանավորված է նախկին ԽՍՀՄ երկրների կողմից սեփական հետագա գոյության ուղիների որոնմամբ։
Նման նկատվող միտումների շրջանակներում քաղաքագետը հետխորհրդային տարածքում ուժի մեկ կենտրոնի ի հայտ գալը չի սպասում։ Օրինակ ՝ Ղրղըզստանի վրա ավելի ու ավելի է ազդում Չինաստանը, իսկ Մոլդովայի վրա ՝ Ռումինիան ։ Այս առումով մեկ կենտրոնով միասնական տարածք պատկերացնելն ավելի ու ավելի դժվար կլինի։
Թուրքական նեոօսմանիզմն ու պանթուրքիզմը, ըստ նրա, արդեն որոշակի վտանգ են պարունակում ։ Եվ 90-ական թվականներից սկսված թյուրքական պետությունների <ավագ եղբոր> քաղաքականությունը բախվեց Թուրքիայի՝ թուրքախոս երկրների քաղաքական միավորման ռեսուրսների բացակայությանը ՝ Թուրքիայից մինչև Սինցզյան ։ Դրանից հետո Թուրքիան ռեսուրսներն ավելացրեց երկու տասնամյակների տնտեսական բավական հաջող զարգացման միջոցով ։ Իսկ այսօր Էրդողանը կրկին փորձում է նեոօսմանիզմով փոխարինել ավարտված տնտեսական աճը։
<Էրդողանի ներկայիս քաղաքականությունը խիստ ագրեսիվ է եւ ուղղված է սեփական սահմանների ողջ երկայնքով խնդիրների ստեղծմանը ՝ շրջակա երկրների վրա ազդելու նպատակով։ Հասկանալի է, որ այս ամենը կարող է երկար տևել և ուղեկցվել տարբեր տարածաշրջաններում լուրջ խնդիրներով ։ Մենք տեսել ենք, թե ինչպես է Թուրքիան խնդիրներ ստեղծել Սիրիայում, Լիբիայում, հիմա արդեն Արցախում, և շարունակում է նոր խնդիրներ ստեղծել, այդ թվում ՝ ռուսական ազդեցությանը հետխորհրդային տարածքում ։ Ընդ որում, ես չեմ կարծում, որ Թուրքիայի հավակնությունները կարող են իրականացվել ։ Թուրքերն ուղղակի այդ ռեսուրսը չունեն>, - ամփոփել Իսկանդարյանը ։