Արմինֆո. Հաշվի առնելով այն, որ Հայաստանը Ռուսաստանի համար համարվում է ազդեցության գոտի, Մոսկվայի ձգտումը պարտադիր կերպով մասնակցություն ունենալ ներքաղաքական գործընթացներին, իսկ հնարավորության դեպքում՝ դրանք կառավարել, զարմանք չպետք է առաջացնի։ ԱրմԻնֆո-ին նման կարծիք է հայտնել "Հանուն հանրապետության" նախաձեռնության անդամ, քաղաքագետ Ռոբերտ Ղևոնդյանը։
"Այս լույսի ներքո՝ Հայաստանում գործակալական քաղաքական կուսակցության կամ կուսակցությունների առկայությունը նույնպես չպետք է զարմանքի առարկա լինի։ Ռուսաստանի ներկայությունը մեր քաղաքական կոնյունկտուրայում միշտ կզգացվի, համապատասխանաբար, մեզ, պարզապես, անհրաժեշտ է այդ ներկայությունը դարձնել ի նպաստ Հայաստանի շահերի։ Այդ դեպքում այդ ներկայությունը խնդիրներ չի առաջացնի", - նկատել է նա։
Քաղաքագետի գնահատմամբ՝ պայմանական մարգարիտ սիմոնյաններ այսօր փորձում են համակարգել ընդդիմադիր ուժերը Հայաստանում։ Ընդ որում, Ղևոնդյանը հեռու է նման ուժերը Կրեմլի դիրքորոշման հետ նույնացնելու մտքից, որը փորձում է Հայաստանում համակարգային լուծումներ գտնել։ Այս լույսի ներքո՝ ռուսաստանցի մարգարիտ սիմոնյանների անձնական շահերը բնավ լիովին չեն համընկնում Կրեմլի շահերի հետ ։ Երևանն աշխատում է Կրեմլի, այլ ոչ թե նրա առանձին աշտարակների հետ, հենց այդ պատճառով էլ Ռուսաստանից բխող վերջին գործընթացները Հայաստանի շահերին չեն համապատասխանում։
Հայաստանում մարգինալ քաղաքական ուժերի կողմից իրենց որպես գործող իշխանության նկատմամբ այլընտրանք ցուցադրելու փորձերը ՝ բացառապես Ռուսաստանի հետ ընդհանուր աշխարհաքաղաքական գոտում, քաղաքագետը բացատրում է վերջին 20 տարիների ընթացքում Հայաստանի իշխանությունների կողմից այդ գոտու առկայության ցուցադրումը։ Այլ կերպ ասած ՝ ընդդիմություն ներկայացող ուժերը հաջողության հասնելու սեփական հնարավորությունները կապում են սեփական ավելի մեծ ռուսամետության հետ՝ քան իշխանության ռուսամետությունը։
"Սակայն վերջին երկու տարիներին ռուսական քաղաքակրթական բաղադրիչը Հայաստանում արդեն այնքան էլ ակնհայտ չէ, ինչպես նախկինում ։ Երկրում հայտնվել են քաղաքական ուժեր, որոնք արդեն չեն պայքարում իշխանության դեմ Ռուսաստանի նկատմամբ համակրանքի առաջնության համար։ Հայակենտրոնության դիրքերից ելնող և Հայաստանի շահերը Ռուսաստանի կամ Եվրոպայի շահերից գերադասող ուժեր։ Եվ այսօր Հայաստանի շահերն իսկապես Ռուսաստանի շահերի նույն քեյսում են։ Եվ այդ շահերը կարող են համադրվել", - ամփոփել է քաղաքագետը։