Արմինֆո. Արցախի նախագահական ընտրություններիերկրորդ փուլին մասնակցելուց Մասիս Մայիլյանի հրաժարվելը դուրս է ստանդարտ սցենարներից։ ԱրմԻնֆո-ին այդպիսի կարծիք է հայտնել քաղտեխնոլոգ Վիգեն Հակոբյանը։
Արցախում մարտի 31-ին կայացած նախագահական ընտրությունների արդյունքում թեկնածուներից ոչ մեկը չի ստացել ձայների 50 տոկոսը: Առաջին փուլում ամենաշատ ձայներ ստացած Արայիկ Հարությունյանին՝ 49,6 տոկոս, և Մասիս Մայիլյանին ՝ 26,7 տոկոս, երկրորդ փուլ է սպասվում: Սակայն ապրիլի 5-ին Մասիս Մայիլյանը արցախցիներին կոչ արեց բոյկոտել երկրորդ փուլը ՝ դրա անցկացման անհնարինությունը պայմանավորելով կորոնավիրուսի տարածման սպառնալիքով։
<Հաշվի առնելով առաջին փուլի արդյունքները և Մասիս Մայիլյան - Սամվել Բաբայան տանդեմում արդեն նկատելի լուրջ տարաձայնությունները՝ երկրորդ փուլի արդյունքը, այսպես թե այնպես, կանխորոշված է ։ Ես չեմ բացառում նաև այն իրավիճակը, երբ Մայիլյանը կարող էր հրաժարվել երկրորդ փուլից՝ Երևանի դրդմամբ ։ Առավել ևս, որ ըստ առկա տեղեկությունների ՝ և ինքը, և Հարությունյանը ընտրություններից հետո մեկնել են Երևան>, - նշել է Հակոբյանը ։
Հարությունյանի հաջողությունն առաջին փուլում քաղտեխնոլոգը բացատրում է այդ ուղղությամբ նրա երկու տարվա աշխատանքը, որն ուղեկցվում էր իշխանության ներկայացուցչի իմիջից և, համապատասխանաբար, մի շարք հարցերի առնչությամբ պաշտոնական տեսանկյունից հրաժարվելով։ Այս համատեքստում նա առանձնացրել է Ստեփանակերտի եւ Երեւանի միջեւ նույն ժամանակահատվածում նկատվող որոշակի խնդիրները։ Եվ, իհարկե, նրա ֆինանսական եւ վարչական ռեսուրսները։
Առաջին փուլի առանձնահատկություններից քաղտեխնոլոգն առանձնացրել է Երևանի բավականին լոյալ վերաբերմունքը Հարությունյանի նկատմամբ ։ Վերջինս, իր հերթին, հայտարարել է, որ կարող է համաձայն չլինել Հայաստանի իշխանությունների հետ մեկ միասնական հարցում ՝ Արցախի ։ Քաղտեխնոլոգի գնահատմամբ ՝ դրանով Հարությունյանը ակնարկել է, որ իր ՝ որպես Արցախի նախագահի դիրքորոշումը Ադրբեջանի հետ հակամարտության կարգավորման հարցում կարող է ավելի կոշտ լինել, քան Հայաստանի դիրքորոշումը։
<Այսպիսով՝ Հարությունյանը հասկացնում է Արցախի խնդրի շուրջ բանակցություններում Երեւանի եւ Ստեփանակերտի միջեւ դերերի բաշխման հնարավորության մասին ։ Նման մարտավարությունն արդեն բազմիցս կիրառվել է բանակցություններում։ Հայտնի է, որ Երևանի և Ստեփանակերտի դիրքորոշումները միշտ չէ, որ համընկնում էին ։ Հատկապես ծանր են եղել այդ հարաբերությունները Լևոն Տեր-Պետրոսյանի նախագահության տարիներին> - ամփոփել է Հակոբյանը։