Արմինֆո. Ղարաբաղյան հակամարտությունը վերածվել է բազմաշերտ կաղամբի՝ տարբեր անձերի և ինստիտուցիաների միջև վերջին 30 տարվա ընթացքում ձևավորված բարդ փոխգործակցությամբ։ Նման կարծիք է հայտնել Կովկասի ինստիտուտի տնօրեն, քաղաքագետ Ալեքսանդր Իսկանդարյանը ՝ պատասխանելով
ԱրմԻնֆո-ի հարցին այն մտավախությունների վերաբերյալ, որոնք Հայաստանի երկրորդ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանը հնչեցրել էր Sputnik Արմենիային հարցազրույցում, մասնավորապես ՝ ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորման շուրջ ։
Հիշեցնենք, որ Քոչարյանը ներկա իշխանություններին մեղադրել էր բանակցային դիրքերը թուլացնելու մեջ՝ հայկական կողմի կոպիտ սխալների, մասնավորապես, վարչապետի <Արցախը Հայաստանն է, և վերջ> հայտարարության պատճառով, ինչը, ըստ նրա, բանակցությունները ժողովուրդների ինքնորոշման սկզբունքից տարել է դեպի հայկական հանրապետությունների համար անցանկալի՝ պետությունների տարածքային ամբողջականության հարթություն։ Հայաստանի երկրորդ նախագահը նաեւ հայտարարել է, որ Փաշինյանի և Ալիեւի վերելակային շփումները, փաստորեն, ի չիք են դարձրել Վիեննայում եւ Սանկտ Պետերբուրգում ձեռք բերված շատ կարեւոր պայմանավորվածությունները:
<Հայաստանում քաղաքականությունից հեռացող առաջնորդներն ավանդույթի համաձայն ասում են, որ այն ամենը, ինչ արվել է իրենց ժամանակ, ճիշտ էր, իսկ այն, ինչ արվում է հիմա՝ սխալ: Այս համատեքստում էլ պետք է ընկալել Քոչարյանի հայտարարությունը ։ Բացի այդ, նա պարզապես քաղաքական գործիչ չէ, նա քաղաքական գործիչ է, ով գտնվում է բանտում և մեղադրում է ներկայիս իշխանություններին, որ այն սխալներ է գործում, բայց դա չի նշանակում, որ այն սխալներ չի գործում, սակայն Քոչարյանի այլ պահվածք պատկերացնելը ցանկացած այլ դասավորության դեպքում բարդ է ։ Նա պետք է մեղադրի, իսկ ներկայիս իշխանության ներկայացուցիչները պետք է ասեն, որ այդ ամենը ճիշտ չէ և իրականում ամեն ինչ հոյակապ է>, - նշել է փորձագետը ։
Վերլուծաբանի գնահատականներով ՝ բանակցային գործընթացում, անշուշտ, կան խնդիրներ, կան սխալներ, ինչ-որ բան ավելի լավ է արվում, ինչ-որ բան ավելի վատ, սակայն իրավիճակը շատ ավելի բարդ է, քան ցանկացած մարդու ինչ-որ հարցազրույց, պարզաբանել է Իսկանդարյանը ։
Ձևակերպելով ղարաբաղյան հարցի հետ կապված գործընթացները ՝ քաղաքագետը հակամարտությունը նմանեցրել է բազմաշերտ կաղամբի՝ բաղկացած տնտեսական, քաղաքական շահերից, տարբեր երկրների լոբբինգից։ <Անցած 30 տարիների ընթացքում ձևավորված տարբեր անձերի և ինստիտուցիաների բարդ փոխգործակցությունը հանգեցրել է այն բանին, որ հակամարտությունը որոշակի կայուն անկայունություն է ձեռք բերել։ Մի կողմից մենք տեսնում ենք այն, ինչ տեղի է ունենում ամբողջ ժամանակ, մյուս կողմից ՝ այն այդպես տեղի է ունենում արդեն քառորդ դար ։ Եվ ասել, որ այդ գործընթացները կարելի է խախտել՝ պարզապես այն պատճառով, որ ինչ-որ անձ սխալ որոշում է կայացրել, միշտ չէ, որ այդպես է։ Իսկ կոնկրետ անձի քաղաքական հռետորաբանության շրջանակներում, ով մեղադրում է մյուսին, քանի որ ինքը նման իրավիճակում է գտնվում, դա միանգամայն բնական է> - ամփոփել է փորձագետը ։