Արմինֆո. Ի տարբերություն Վրաստանի և Թուրքիայի, Ադրբեջանը համատեղ զորավարժությունները դիտարկում է բացառապես որպես Հայաստանի վրա ճնշում գործադրելու մեխանիզմ։ ԱրմԻնֆո-ին այդպիսի կարծիք է հայտնել տարածաշրջանային հարցերով փորձագետ Կարեն Վերանյանը։
Սեպտեմբերի 2-ին Բաքվում մեկնարկել են Թուրքիայի, Ադրբեջանի եւ Վրաստանի Eternity-2019 զինվորականների համատեղ հրամանատարաշտաբային զորավարժությունները, որոնց նպատակն է մշակել երեք երկրների մասնակցությամբ տրանսպորտային եւ էներգետիկ ենթակառուցվածքային նախագծերի պաշտպանության միջոցառումներ: Երեք երկրներ <Կովկասյան արծիվ> համատեղ զորավարժություն են անցկացնում 2009 թվականից ի վեր ։ Ադրբեջանի պաշտպանության նախարար Զաքիր Հասանովի հայտարարության համաձայն, 2019 թվականին Թուրքիան եւ Ադրբեջանը պատրաստվում են անցկացնել 13 համատեղ զորավարժություններ, որոնց հրավիրված է նաեւ Վրաստանը:
<Անկարան, մասնավորապես, տարածաշրջանային երկխոսության նման հարթակի միջոցով առաջին հերթին լուծում է ինչպես տարածաշրջանային, այնպես էլ միջազգային մակարդակի սեփական ռազմաքաղաքական և տնտեսական խնդիրները։ Մինչդեռ Բաքուն փորձում է օգտագործել այդ զորավարժություններին մասնակցությունը՝ Հայաստանի տարածաշրջանային մեկուսացումը խորացնելու նպատակով։ Իհարկե, նման դիրքորոշում ունի նաև Թուրքիան, բայց այս օրակարգից դուրս>,- նշել է նա ։
Վերանյանի գնահատմամբ ՝ Բաքուն նաև փորձում է Հայաստանի հարևան երկրների հետ եռակողմ ռազմաքաղաքական համագործակցության միջոցով ավելացնել հակահայկական գործոնը։ Դա պայմանավորվում Ադրբեջանի կողմից տարածքային ամբողջականության սկզբունքի տրամաբանության շրջանակներում տարածաշրջանային հակամարտությունների կարգավորմամբ, ինչը, հաշվի առնելով վրաց-աբխազական եւ վրաց - օսական հակամարտությունները, Վրաստանի համար միանգամայն ընդունելի է ։
Փորձագետի կարծիքով ՝ նման մոտեցմամբ Ադրբեջանի ղեկավարությունը նաև փորձում է հաճոյանալ թուրք դաշնակցին։ Վրաստանի մասնակցությամբ հակամարտությունների կարգավորման սկզբունքների հարցում Ռուսաստանի դիրքորոշմանը հակասելով՝ Բաքուն ավտոմատ կերպով նպաստում է Անկարայի շահերի առաջխաղացմանը Հարավային Կովկասում: Ընդ որում, Ադրբեջանի նման դիրքորոշումը հիմնականում միջնորդական բնույթ է կրում ։
<Վրաստանն իր հերթին այդ ձեւաչափը դիտարկում է որպես ՆԱՏՕ-ի երկրներից մեկի՝ Թուրքիայի հետ համագործակցության խորացման անհրաժեշտության, ինչպես նաև Ռուսաստանի ռազմաքաղաքական ազդեցության շրջանակից վերջնականապես դուրս գալու և Հարավային Կովկասում Մոսկվայի դիրքերի թուլացման լույսի ներքո։ Ընդ որում, Անկարայի հետ համագործակցությունը Թբիլիսիում միանշանակ չի ընկալվում։ Վրաստանի իշխող վերնախավը օբյեկտիվ մտահոգություն ունի Վրաստանի ուղղությամբ Թուրքիայի տնտեսական, ռազմական և քաղաքական էքսպանսիայի վերաբերյալ։ Եվ, համապատասխանաբար, քայլեր է անում այդ միտումների չեզոքացման ուղղությամբ>, - ամփոփել է փորձագետը: