Արմինֆո. Ռուս-թուրքական նկատվող մերձեցումը միանգամայն հիմնավորված է ՝ հաշվի առնելով Անկարայի ազդեցության աստիճանը Մերձավոր Արևելքում։ Նման կարծիք է հայտնել <Ռուսաստանը գլոբալ քաղաքականության մեջ> ամսագրի գլխավոր խմբագիր, <Վալդայ> միջազգային բանավիճային ակումբի զարգացման և աջակցության հիմնադրամի գիտական աշխատանքների գծով տնօրեն Ֆյոդոր Լուկյանովը ։
<Ռուսաստանը դուրս է եկել Մերձավոր Արեւելք ՝ սեփական վերադարձը գլոբալ քաղաքականություն ցուցադրելու նպատակով ։ Սակայն, Մոսկվայում շատ լավ հասկանում են, որ առանց այդ տարածաշրջանում Թուրքիայի հետ համագործակցության մեզ մոտ այնտեղ ոչինչ չի ստացվի ։ Համապատասխանաբար, երկու երկրներն էլ փորձում են սեփական շահերն իրացնել՝ եթե ոչ փոխադարձ աջակցությամբ, ապա գոնե լոյալ վերաբերմունքով։ Այսպիսով, երկարատեւ սիրիական հարցի ֆոնին Մոսկվան բոլոր ջանքերը կգործադրի Անկարայի հետ՝ գործնական, սթափ դատողության վրա կառուցված հարաբերությունները պահպանելու համար>, - կարծում է վերլուծաբանը ։
Անկարան, իր հերթին, Լուկյանովի գնահատականներով, Մոսկվայից C-400 ՀՕՊ համակարգեր է ձեռք բերում՝ ոչ թե Ռուսաստանի հանդեպ մեծ սիրուց կամ վստահությունից ելնելով, այլ ի հեճուկս ամերիկացիների ՝ ելնելով Էրդողանի հետ Թրամփի հարաբերությունների բարդություններից ։
ԱՄՆ մերձավորարեւելյան դաշնակիցները, ներառյալ Իսրայելը, ըստ վերլուծաբանի կանխատեսումների, իրենց հերթին նույնպես այնքան էլ գործունակ չեն սեփական քայլերում՝ առանց ԱՄՆ-ի մասնակցության, մասնավորապես ՝ Իրանի նկատմամբ գործողություններում և քաղաքականության մեջ ։ ԱՄՆ - ն իր հերթին Իրանի դեմ պատերազմի հարցում ակնհայտորեն չի շտապում ՝ հաշվի առնելով ներկայիս վարչակազմի եւ անձամբ Դոնալդ Թրամփի առաջին հայացքից պարադոքսալ խաղաղասիրությունը։ Այս լույսի ներքո, ըստ Լուկյանովի կանխատեսումների, ԱՄՆ-ն կսահմանափակվի Իրանի վրա տնտեսական եւ քաղաքական ավելի մեծ ճնշմամբ՝ ներառյալ բոլոր հնարավոր մեթոդները, բացի ուղղակի ռազմական ներխուժումից:
Ռուսաստանն իր հերթին, Լուկյանովի գնահատականներով, վերջին տարիներին արդեն մի քանի անգամ փորձել է լիցքաթափել Իրանի շուրջ ստեղծված իրադրությունը, սահմանափակել Սիրիայում Թեհրանի գործողությունները: Օրինակ ՝ Իսրայելի խնդրանքով կանխելով իրանական ենթակառուցվածքների տարածումը դեպի իսրայելական սահմաններ։ Այնուամենայնիվ, Իսրայելն ու ԱՄՆ-ն այսօր ցանկանում են, որ Իրանը Սիրիայում ընդհանրապես չլինի ։
<Եվ ահա այստեղ արդեն Բինյամին Նեթանյահուին և Թրամփին ընդառաջ գնալու Մոսկվայի հնարավորություններն ու ցանկությունն էապես սահմանափակվում են ։ Հասկանալի է, որ Մոսկվան չի ձգտի Սիրիայից Իրանի հեռացմանը, գոնե այն դերի կարեւորության պատճառով, որը Թեհրանը խաղում է սիրիական ռազմաքաղաքական հակամարտության կարգավորման գործում: Մենք կարող ենք Թեհրանին խնդրել աջակցել Իսրայելի անվտանգության հետ կապված որոշակի հարցերի լուծմանը, բայց ամենևին ոչ Սիրիայից իրանցիների հեռանալը>, - ամփոփել է Լուկյանովը ։