Արմինֆո. Բնական է, որ յուրաքանչյուր ռազմաքաղաքական կազմակերպությունում լինում են կոնֆլիկտներ, այդ թվում` ՀԱՊԿ-ում: ԱրմԻնֆո-ի թղթակցի հետ զրույցում այդ մասին հայտարարել է ԱՊՀ երկրների ինստիտուտի փոխտնօրեն Վլադիմիր Եվսեևը:
Նա նշել է, որ ՀԱՊԿ շրջանակում տարբեր երկրներ տարբեր ձևով են վերաբերվում Լեռնային Ղարաբաղի հարցին: «Սակայն, ինչպես տեսնում ենք, նախկինում ադրբեջանամետ դիրքորոշում էր դրսևորում Ղազախստանը, և նրա շատ գործողություններ միտված էին այդ հարցում Բաքվին աջակցելուն: Սակայն, վերջին ժամանակներս Ադրբեջանի նկատմամբ սկսել է հետաքրքրություն դրսևորել նաև Բելառուսը, ինչն արտահայտվում է Բելառուսից Ադրբեջան սպառազինության մատակարարումներով: Բացի այդ, հենց Ռուսաստանն է զենք մատակարարում Ադրբեջան: Ես կարծում եմ, որ վաղուց հասունացել է Ադրբեջան սպառազինության մատակարարումների նոմենկլատուրան վերանայելու անհրաժեշտույթունը՚, - նշել է Եվսեևը:
Նա նշել է, որ չէր կարելի Ադրբեջան մատակարարել այնպիսի համակարգեր, ինչպես` «Սմերչը՚ կամ «Սոլնցեպյոկը՚: «Սակայն այսօր վտանգը ոչ թե Ռուսաստանից, այլ Բելառուսից և Իսրայելից սպառազինությունների մատակարարումներն են: Այդ թեման չափազանց սուր է, և հարկավոր է գտնել ընդունելի փոխզիջում՚, - ընդգծել է փորձագետը:
Նրա ասելով, Ռուսաստանն իրավունք ունի բարձրացնել ղարաբաղյան հակամարտության գոտի սպառազինության մատակարարումների դադարեցման հարցը ոչ միայն Բելառուսի նկատմամբ` նոմենկլատուրայի և մատակարարումների սահմանափակման մասով, այլև հենց իր նկատմամբ, քանի որ այդ սպառազինությունը կարող է կիրառվել խաղաղ բնակչության դեմ՚, - նշել է փորձագետը:
Եվսեևը նաև նշել է, որ ՀԱՊԿ անդամ երկրները, որպես ԵԱՀԿ անդամ, կարող էին իրենց ավանդը ներդնել հակամարտության կարգավորման գործում` ԵԱՀԿ երկրների շրջանակում սպառազինությունների մատակարարումներ թույլ չտալու հարցը բարձրացնելու միջոցով: «Քանի որ այսօր սպառազինություն են մատակարարում ոչ միայն Իսրայելից, կան մատակարարումներ նաև Չեխիայից, որը ԵԱՀԿ անդամ է: Եթե ՀԱՊԿ անդամ երկրները ԵԱՀԿ-ում բարձրացնեն հակամարտությունների գոտի որոշակի զինատեսակների մատակարարումների անթույլատրելիության հարցը, կարելի էր նպաստել անվտանգության ամրապնդմանը Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության գոտում՚, - նշել է Եվսեևը:
Փորձագետը նաև ընդգծել է, որ բարդ կլինի փոխել ղարաբաղյան հակամարտության նկատմամբ Ղազախստանի դիրքորոշծումը, սակայն այն կարելի է սրբագրել: «Ղազախստանը այն փուլում է, երբ բարձրագույն իշխանության փոխանցումը դառնում է անխուսափելի, այլ հարց է, թե դա երբ տեղի կունենա: Եվ անորոշության պայմաններում Աստանայի նկատմամբ ներգրոծելը չափազանց դժվար կլինի: Բացի այդ, այսօր Ղազախստանը ցանկանում է դառնալ թյուրքական աշխարհի սյուններից մեկը, և դա նույնպես Հայաստանի դեմ է խաղում: Ուստի այդ դիրքորոշումը փոխելը չափազանց դժվար է, սակայն կարելի է սրբագրել այն` հնարավորությունների շրջանակում՚, - նշել է փորձագետը:
«Չեմ կարծում, թե հարկավոր է չափազանց կենտրոնանալ ՀԱՊԿ երկրների դիրքորոշման շուրջ: Ինձ թվում է, որ հարկավոր է ամրապնդել հայ-ռուսական ուղիղ ռամաքաղաքական համագործակցությունը, որը մենք իրականացնում ենք ոչ միայն ՀԱՊԿ շրջանակում, քանի որ, անգամ, ՀԱՊԿ շրջանակում Հայաստանի տարածքում անցկացվող զորավարժությունները իրականում կրում են երկկողմ ռուս-հայկական բնույթ: Հարկավոր է ավելի ամրապնդել երկկողմ համագործակցությունը, որը հետո կարելի է ընդլայնել արդեն հենց նույն ՀԱՊԿ շրջանակում, սակայն այժմ հանգամանքներն այնքան էլ բարենպաստ չեն դրա համար՚, - եզրափակել է Եվսեևը: