Արմինֆո.Մադրիդյան սկզբունքները հարմար են ստատուս-քվոյի պահպանման, այլ ոչ թե ղարաբաղյան հակամարտության լիակատար և համապարփակ կարգավորման համար: Սեպտեմբերի 6-ին մամուլի ասուլիսում այդպիսի կարծիք է հայտնել «Կովկաս» ինստիտուտի փոխտնօրեն Սերգեյ Մինասյանը:
Նրա ասելով, այդ սկզբունքներում գոյություն ունեն մի շարք կետեր, որոնք անընդունելի են ինչպես Հայաստանի, այնպես էլ Ադրբեջանի համար, հետևաբար, բանակցային գործընթացում զգալի արդյունքի հասնելու համար անհրաժեշտ է մշակել մադրիդյան սկզբունքների նկատմամբ այլընտրանքային փաստաթուղթ:
«ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահողների միջև անցկացվող խորհրդատվությունները և այն գրոծընթացները, որոնք առկա են հակամարտության գոտում, վկայում են այն մասին, որ մոտ ապագայում հարկ չկա որևէ տեղաշարժ ակնկալել բանակցային գործընթացում: Դա պայմանավորված է այն հանգամանքով, որ հակամարտության կարգավորման գործում միակողմանի զիջումներ չեն լինի, իսկ պաշտոնական Բաքուն տարրականորեն պատարստ չէ կատարել Հայաստանի և Ադրբեջանի նախագահների Վիեննայի հանդիպման ընթացքում ձեռք բերված պայմանավորվածությունները` միջադեպերի հետաքննության մեխանիզմների ստեղծման և ԵԱՀԿ գործող նախագահի անձնական ներկայացուցչի գրասենյակի մանդատի ընդլայնման մասով», - նշել է փորձագետը: Եվ այդ համատեքստում նա հավելել է, որ այսօր իրականացվող բոլոր գործողությունները նպատակաուղղված են փխրուն խաղաղության պահպանմանը տարածաշրջանում:
Մադրիդյան սկզբունքները` Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության կարգավորման հիմնարար սկզբունքների պայմանական անվանումն է, որոնք ԵԱՀԿ Մինսկի խումբը հակամարտող կողմերիհն առաջարկել էր 2007 թվականի նոյեմբերին Մադրիդում: Մադրիդյան սկզբունքների թարմացված տարբերակի մի մասը հրապարակվել է 2009 թվականի հուլիսի 10-ին Իտալիայի Աքվիլա քաղաքում։ Հիմնարար սկզբունքներն արտացոլում են ուժի չկիրառման, տարածքային ամբողջականության, ժողովուրդների իրավահավասարության և ինքնորոշման մասին Հելսինկյան եզրափակիչ ակտի սկզբունքների հիման վրա խելամիտ փոխզիջում: Մադրիդյան սկզբունքները, մասնավորապես, ենթադրում են Լեռնային Ղարաբաղը շրջապատող տարածքների վերադարձ Ադրբեջանի վերահսկողության տակ; Լեռնային Ղարաբաղի միջանկյալ կարգավիճակ` նրա անվտանգության և ինքնակառավարման երաշխիքների տրամադրումով; Հայաստանը Լեռնային Ղարաբաղին կապող միջանցք; Լեռնային Ղարաբաղի վերջնական իրավական կարգավիճակի հետագա սահմանում իրավականորեն պարտադիր կամարտահայտման միջոցով; ներքին տեղահանված անձանց եւ փախստականների՝ իրենց բնակության նախկին վայրերը վերադառնալու իրավունք; անվտանգության միջազգային երաշխիքներ, որոնք կներառեն նաեւ խաղաղապահ գործողություն։