Երկուշաբթի, 17 Մայիսի 2021 14:21

Արմինֆո. Սյունիքի մարզի հայ-ադրբեջանական սահմանին տիրող իրավիճակի կարգավորումը պահանջում է բացառապես դիվանագիտական և քաղաքական քայլեր։ Մենք պետք է ամեն ինչ անենք, որպեսզի բացառենք այդ խնդրի լուծման ռազմական ճանապարհը։ ԱրմԻնֆո-ին այդպիսի կարծիք է հայտնել Գլոբալիզացիայի և տարածաշրջանային համագործակցության վերլուծական կենտրոնի ղեկավար Ստեփան Գրիգորյանը։

 

Մայիսի 12-ի առավոտյան Ադրբեջանի զինված ուժերը սահմանը հատել են Սև լճի շրջանում՝ խորանալով Հայաստանի տարածք մինչև 3,5 կմ ՝ լճի նկատմամբ վերահսկողություն հաստատելու նպատակով: Մայիսի 13-ին Երևանը պաշտոնապես դիմել է ՀԱՊԿ-ին։ Իսկ մայիսի 14-ին վարչապետի պաշտոնակատար Նիկոլ Փաշինյանը օգնության խնդրանքով դիմել է անձամբ ՌԴ նախագահ Վլադիմիր Պուտինին։ Վերջին տվյալների համաձայն, բանակցությունների արդյունքում դիվերսանտները հեռացել են 2 կիլոմետրի վրա և այսօր պետք է վերջնականապես լքեն Հայաստանի տարածքը։

 

"Ընդ որում, չնայած ՀԱՊԿ երկրների մեծ մասի՝ Հայաստանի շահերին չհամապատասխանող շահերին, ՀԱՊԿ-ին դիմելը ճիշտ քայլ էր։ Հիմա մենք, ամեն դեպքում, պետք է սպասենք պատասխանին, չնայած այդ կառույցից առանձնապես ակնկալիքներ չունեմ։ Մենք տեսնում ենք, որ ՀԱՊԿ-ը ոչ միայն չի ապահովում Հայաստանի անվտանգությունը, այլև բոլորովին չի պատրաստվում դա անել", - նշել է նա։

 

Այս լույսի ներքո, ըստ քաղաքագետի, Երևանը պետք է անվտանգության ապահովման հույսեր կապի Ռուսաստանի հետ։ Վերջինս, ըստ նրա գնահատականների, նույնպես իրեն բավականին բարդ է պահում։ Սակայն, ի տարբերություն նույն Բելառուսի, Ղազախստանի և ՀԱՊԿ անդամ մյուս երկրների ՝ Կենտրոնական Ասիայից, դեռևս ունի անվտանգության ոլորտում Հայաստանի շահերի հետ համընկնող շահեր։

 

Այս համատեքստում Գրիգորյանն ընդգծել է Հայաստանի նկատմամբ բարեկամաբար տրամադրված բազմաթիվ այլ երկրների առկայությունը, որոնք պատրաստ են Երեւանին քաղաքական եւ այլ աջակցություն ցուցաբերել: Հայաստանի աջակցության մասին Ֆրանսիայի նախագահի վերջերս արած հայտարարության համատեքստում քաղաքագետը նկատել է, որ բոլորովին չի կասկածում Փարիզի դրական պատասխանին՝ Երևանի օգնության խնդրանքին: "Հաշվի առնելով Ֆրանսիայի մշտական անդամակցությունը ՄԱԿ-ի Անվտանգության խորհրդին, Փարիզում, այսպես թե այնպես, մեզ աջակցելու միջոցներ կգտնեն։ Նույնիսկ, եթե Ռուսաստանը վետո կիրառի Անվտանգության խորհրդի նիստի անցկացման նկատմամբ՝ հայկական օրակարգով։ Այս լույսի ներքո՝ մեր կառավարության քայլերի հերթականությունը միանգամայն ճիշտ է։ Դա վերաբերում է ՀԱՊԿ-ին, անմիջապես Ռուսաստանին դիմելուն, ԵԱՀԿ երկրներին դիմելուն և, ի վերջո, այդ ամենին կարող է հետևել նաև ՄԱԿ Անվտանգության խորհրդին դիմելը։ Կարծում եմ, որ մոտ ժամանակներս խնդրի լուծման բացակայության դեպքում մեր կառավարությունը կդիմի ՄԱԿ ԱԽ։ Բայց դա տեղի կունենա միայն մնացած բոլոր մեխանիզմների անգործության դեպքում, ներառյալ՝ Մոսկվայի պարտավորությունները  նախորդ տարվա նոյեմբերի 9-ի եռակողմ հայտարարության բոլոր կետերի պահպանման ուղղությամբ", - ամփոփել է քաղաքագետը ։