Արմինֆո. Ուկրաինայում պատերազմի հնարավոր ելքերից ցանկացածը հղի է Հայաստանի և Արցախի, ինչպես նաև Հարավային Կովկասի ողջ տարածաշրջանի համար նոր մարտահրավերներով ու սպառնալիքներով։ ԱրմԻնֆո-ին այդպիսի կարծիք է հայտնել Կովկասի ինստիտուտի տնօրեն Ալեքսանդր Իսկանդարյանը։
"Այնպիսի սցենարներ, որոնց իրագործումը հետագայում կարող է միանգամայն նոր աշխարհաքաղաքական իրավիճակ ստեղծել Հարավային Կովկասում, այսօր տեսանելի է ճիշտ երեքը։ Դա Ռուսաստանի հաղթանակն է Ուկրաինայի դեմ պատերազմում։ Դա սցենարն է, որի շրջանակում Ուկրաինային կհաջողվի դիմակայել, ինչը, նրա պարագայում արդեն հավասար կլինի նրա հաղթանակին։ Եվ երրորդը՝ պատերազմի ճահճում կողմերի խրվելու սցենարն է, որն այդ դեպքում նրանց համար կդառնա երկարատեւ դիրքային հակամարտության", - նշել է նա։
Վերջին սցենարը, ըստ քաղաքագետի կանխատեսումների, կուղեկցվի հարավկովկասյան տարածաշրջանի նկատմամբ ուշադրության ավելի նվազմամբ, քան այսօր, արդեն ոչ միայն Արևմուտքի, այլև Ռուսաստանի կողմից։ Խոշոր խաղացողները, պարզապես, Կովկասով զբաղվելու ժամանակ չեն ունենա։ Ինչը օրինաչափորեն կհանգեցնի հիմնական տարածաշրջանային խաղացող Թուրքիայի ուշադրության էլ ավելի մեծ կենտրոնացման տարածաշրջանի նկատմամբ։ Վերջին հեռանկարը, Իսկանդարյանի կարծիքով, բխում է Թուրքիայի դաշնակից Ադրբեջանի շահերից, հետեւաբար, ոչ մի կերպ չի համապատասխանում Հայաստանի և Արցախի շահերին։
"Ես բազմիցս խոսել եմ հենց տարածաշրջանային տերությունների հզորացման գլոբալ միտումների մասին՝ դեռ ուկրաինական պատերազմից առաջ։ Եվ մենք տեսնում ենք, որ տվյալ կոնկրետ դեպքում Ռուսաստանի և Ուկրաինայի միջև հակամարտությունն այդ միտումն էապես արագացրել է։ Դա տեսնում են նաև Բաքվում։ Համապատասխանաբար, զոնդավորում են հողը, ստուգում արձագանքը, այդ թվում ՝ ռուս խաղաղապահների։ Ստուգում են սահմանին ՀՀ ԶՈՒ զինծառայողների ուղղությամբ կրակոցներով, Արցախի խաղաղ բնակիչների ուղղությամբ կրակոցներով և այլն", - նկատել է նա։
Քաղաքագետը նշել է, որ մինչ այդ Բաքվում նման զոնդաժից ձեռնպահ էին մնում, ենթադրելով, որ Ուկրաինայում պատերազմը կարող է ավարտվել այնպես անսպասելի, ինչպես սկսվել է: Եվ սկսեցին զգուշորեն գործել՝ միայն համոզվելով, որ պատերազմն, առնվազն, ձգձգվում է։ Եվ ոչ հեռու ապագայում, տարածաշրջանում ռուսական ազդեցության իրական թուլացման դեպքում, Ադրբեջանը կարող է որոշել գործի մեջ փորձել այդ կապակցությամբ բացվող հնարավորություններից մեկը։
"Ավելի կոնկրետ ասեմ, որ ադրբեջանական զոնդաժը սկսվեց Բաքվում Ուկրաինայի դեսպանատան մոտ ՌԴ-ի դեմ բողոքի ակցիաներով։ Ընդ որում, անկասկած, Ադրբեջանն այն երկիրը չէ, որտեղ քաղաքացիական հասարակության բողոքի ակցիաները կարող են տարերային բնույթ կրել։ Հատկապես, հաշվի առնելով, ըստ էության, նրա բացակայությունը: Ամեն դեպքում, ծավալվող իրավիճակը և, գլխավորը, դրա հնարավոր հեռանկարներն ու հետագա սցենարները մեզ համար ոչ մի լավ բան չեն պարունակում։ Համապատասխանաբար, անհրաժեշտ է նախապատրաստվել բացասական սցենարներին։ Առաջին հերթին՝ ինքնուրույն, դիվանագիտական և ռազմական մեթոդներով՝ առանձնապես հույսեր չկապելով ուրիշ որեւէ մեկի հետ", - ամփոփել է քաղաքագետը։