Արմինֆո. Հայաստանի ապագան ազգային ինքնության վրա հիմնված արտաքին քաղաքականությանն է։ ԱրմԻնֆո-ին այդպիսի կարծիք է հայտնել Հայաստանի ԳԱԱ ակադեմիկոս, թուրքագետ Ռուբեն Սաֆրաստյանը։
"Մենք, որպես ազգ, պետք է վերջապես գիտակցենք, որ ամենահզոր, իրական, ուտոպիայից հեռու զենքն ազգային գաղափարն է։ Նման գաղափարներով շաղախված ազգի դեմ անզոր են և զենքը, և աշխարհաքաղաքականությունը, և տնտեսությունը։ Բոլորովին չեմ բացառում, որ ընթացիկ տարին կարող է մեզ համար ավելի ծանր լինել, քան նախորդը, ինչը կարող է պայմանավորված լինել տարածաշրջանի եւ աշխարհի ազդակներով։ Առկա ու պոտենցիալ մարտահրավերներին ու սպառնալիքներին դիմակայելու համար մեզ անհրաժեշտ է ազգային գաղափար։ Որի միջոցով և հիման վրա հնարավոր կլինի Հայաստանի, Արցախի և մեր սփյուռքի համախմբումը", - ընդգծել է նա:
Մեկնաբանելով այսօր Հայաստանի եւ Թուրքիայի հատուկ ներկայացուցիչների առաջին հանդիպման լույսի ներքո Անկարայի կողմից առաջ քաշվող նախապայմանները' ակադեմիկոսը դրանք որակել է որպես հայ ազգի ազգային ինքնության մաս: Այս համատեքստում նա համոզված է, որ զիջելով Թուրքիային, հայ ժողովուրդն այդպիսով կհրաժարվի սեփական ինքնության շատ կարևոր հատվածից։
Այս լույսի ներքո Սաֆրաստյանը հույս է հայտնել, որ Հայաստանի իշխանությունները կհրաժարվեն զիջումների գնալ Ցեղասպանության միջազգային ճանաչման եւ հարակից այլ հարցերում եւ դրանով իսկ զոհաբերել ժողովրդի ինքնությունը՝ ի շահ գլոբալ աշխարհաքաղաքականության: Այս լույսի ներքո՝ նա ճիշտ է համարում Թուրքիայի հետ բանակցությունների մասին որոշումը։ Սակայն՝ միայն այդ բանակցություններում Երեւանի կողմից հստակ եւ կոշտ կարմիր գծերի պահպանման պայմանով։
2018 թվի հեղափոխությունը գնահատելով որպես Հայաստանում քաղաքական և սոցիալական շարժման արդյունք՝ ակադեմիկոսը նշել է, որ իշխանափոխության արդյունքում երկիրը հայտնվել է յուրօրինակ ջրբաժանի վրա։ Եվ այն ժամանակ առաջին պլան էր մղվել պետականության կառուցման գործում առկա վեկտորը շարունակելու կամ նորը ընտրելու անհրաժեշտությունը։ Եվ, ըստ էության, այդ ընտրությունն այդպես էլ տեղի չունեցավ։
"Մեր հարստությունը հազարամյակներ շարունակ մեր ժողովրդի ստեղծած հոգևոր արժեքներն են։ Արժեքներ, որոնք համաշխարհային քաղաքակրթության անբաժանելի մասն են: Այս լույսի ներքո մեզ անհրաժեշտ էր կանգնել ազգային գաղափարի հիման վրա պետականաշինության ուղուն, իհարկե, օգտագործելով արևմտյան քաղաքակրթության ձեռքբերումները։ Եվ այն, որ մենք դա չենք արել, այն, որ մենք կուրորեն պատճենել ենք հանրային կառուցվածքի արևմտյան մոդելը, իմ կարծիքով, սխալ որոշում էր։ Հայաստանն ի սկզբանե պետք է պետականությունը զարգացներ, առաջին հերթին, սեփական, ազգային մոդելի հիման վրա", - ամփոփել է Սաֆրաստյանը։