Արմինֆո. Սեւ լճի շուրջ ստեղծված իրավիճակի կապակցությամբ ՀԱՊԿ-ին Հայաստանի պաշտոնական դիմումը ես՝ անձամբ, դիտարկում եմ որպես դիմում հենց Ռուսաստանին։ ԱրմԻնֆո-ին այդպիսի կարծիք է հայտնել Կովկասի ինստիտուտի տնօրեն Ալեքսանդր Իսկանդարյանը։
Մայիսի 12-ի առավոտյան Ադրբեջանի զինված ուժերը անցել են սահմանը Սև լիճ լճի շրջանում, խորանալով Հայաստանի տարածքում մինչև 3,5 կմ ՝ լճի նկատմամբ վերահսկողություն հաստատելու նպատակով: Նույն օրը երեկոյան Հայաստանի անվտանգության խորհրդի նիստում վարչապետի պաշտոնակատար Նիկոլ Փաշինյանը Սյունիքի մարզում տեղի ունեցածը որակել է դիվերսիոն անցում: Նա նաեւ այս իրավիճակը գնահատել է որպես ճգնաժամային իրավիճակին, առնվազն, մոտ ։ Նախօրեին Երևանը պաշտոնապես դիմել է ՀԱՊԿ-ին։
"Կարծում եմ՝ Երևանում ոչ ոք չի ակնկալում, որ ՀԱՊԿ մյուս երկրները Հայաստան կուղարկեն իրենց զորքերը։ Ընդհանուր առմամբ, ՀԱՊԿ-ին դիմելը պայմանավորված է սահմանին իրավիճակի կայունացման ուղղությամբ Մոսկվայի միջոցների ակնկալիքով։ Կասկածից վեր է, որ Մոսկվան Բաքվի նկատմամբ ուղղակի ճնշում գործադրելու հնարավորություններ ունի ։ Բայց նաև միանշանակ է, որ Ռուսաստանը չի օգտագործի բոլոր սեփական գործիքները Հայաստանից ադրբեջանցիների վտարմանը հասնելու համար։ Կլինի միայն դիվանագիտություն, խոսակցություններ, բանակցություններ, բայց Մոսկվայի կոշտ ուժային ճնշում Բաքվի նկատմամբ չի լինի", - ընդգծել է նա։
Ավելին, ըստ քաղաքագետի, Ռուսաստանի համար, մեծ հաշվով, բոլորովին տարբերություն չկա՝ լիճը կլինի Հայաստանի թե Ադրբեջանի վերահսկողության տակ։ Այս համատեքստում Իսկանդարյանը հատուկ ընդգծել է, որ, նույնիսկ, ադրբեջանցի զինվորականների հաջող արտաքսումը, ինչին նա կասկածում է, Երեւանի եւ Բաքվի միջեւ ընթացիկ հարաբերություններում ընդհանուր իրավիճակը չի փոխվի:
Եվ հարցն այստեղ, ըստ քաղաքագետի, բացարձակապես լիճը չէ, ինչի մասին ադրբեջանցիները, ըստ նրա, ի դեպ, բացահայտ խոսում են։ Նման իրավիճակներ, Իսկանդարյանի կանխատեսմամբ, դեռ շատ կլինեն։ Եվ այդ ամենը տեղի կունենա անկախ Սեւ լճի այսօրվա կոնկրետ խնդրի լուծումից։ Թեև այդ տարածքը գրավելու համար Ադրբեջանը կարող է նաև տեղական պատճառներ ունենալ, օրինակ՝ լճի ջրային ռեսուրսները ։ Կարող է ունենալ ռազմավարական նշանակություն նաև այդ բարձունքը։
"Այս ամենը, իհարկե, կարող է այդպես լինել ։ Բայց Բաքվի գործողությունների հիմնական օգուտը Արցախի շուրջ հակամարտության նկատմամբ վերաբերմունքի փոփոխությունն է, Հայաստանի ներսում Արցախի նկատմամբ վերաբերմունքի փոփոխությունը։ Լսեք Հայաստանի ղեկավարության, քաղաքական գործիչների, լրագրողների հայտարարությունները, և ձեզ համար պարզ կդառնա, որ մենք վաղուց չենք պաշտպանում Արցախը, մենք պաշտպանում ենք Սյունիքը։ Բաքուն օրակարգ է թելադրում Հայաստանի ներսում. ահա թե նա ինչ է անում։ Իսկ մենք աստիճանաբար ընդգրկվում ենք մեզ պարտադրվող այս օրակարգում։ Բաքվի եւս մեկ քաղաքական նպատակ է Հայաստանում մշտական ներքաղաքական անկայունության եւ լարվածության պահպանումը։ Եվ, կարծում եմ, որ այս ամենն այսուհետեւ էլ շարունակվելու է", - ամփոփել է Իսկանդարյանը։